Συνάδελφοι – σες
Προσοχή!
Η πιο ιερή κατάκτηση μας, το ασφαλιστικό μας, για μια φορά ακόμα (από ανθρώπους που δυστυχώς δε φρόντισαν ή δε θέλουν να μάθουν την ουσία της οριστικής λύσης του ασφαλιστικού μας, που από κοινού εργαζόμενοι - συνταξιούχοι και Κράτος καταλήξαμε), βρίσκεται στο στόχαστρο.
Απώτερος σκοπός και στόχος της επίθεσης που δέχεται το ασφαλιστικό μας, απ' ότι φαίνεται είναι η ίδια η ΔΕΗ.
Δεν εξηγείται αλλιώς!
Είναι γνωστό σ' όλους ότι με την λύση που καταλήξαμε στο ασφαλιστικό μας, (συμβάλλοντας όλοι):
• δεν μπορούν να σπάσουν την ενιαία, καθετοποιημένη ΔΕΗ
• δεν μπορούν να την τεμαχίσουν
• δεν μπορούν να την ιδιωτικοποιήσουν
►Και αυτό γιατί
►Η τεράστια αναγνωρισμένη περιουσία μας (που ξεπερνά τα 11,6 δισ. ευ-ρώ) η οποία είναι ενσωματωμένη μέσα στην περιουσία τη ΔΕΗ
Τους εμποδίζει!
Αυτός τελικά πρέπει να είναι ο πραγματικός λόγος των επιθέσεων που δέχεται το ασφαλιστικό μας. Θέλουν να απαλλαγούν από αυτό για να προωθήσουν τα σχέδια ιδιωτικοποίησης
ΟΣΟΙ ΜΕΘΟΔΕΥΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΝΕ ΣΤΟ ΙΚΑ ΕΧΟΥΝ ΠΑΝΤΕΛΗ ΑΓΝΟΙΑ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ
Συνάδελφοι - σες
Εάν δεν υπάρχει σκοπιμότητα σε όσους μεθοδεύουν να μας πάνε στο ΙΚΑ, τότε υ¬πάρχει τεράστια άγνοια γύρω από το ασφαλιστικό μας. Οι κύριοι αυτοί δεν έχουν καταλάβει, ούτε την ιδιαιτερότητα μας ούτε τους λόγους που εξαιρεθήκαμε από τον Ν. 3029/2002, ούτε την νομική προστασία του Μετοχικού Κεφαλαίου.
Για μια φορά ακόμα θα τους θυμίσουμε ότι ο λόγος που εξαιρεθήκαμε είναι γιατί είμαστε οι μόνοι ασφαλισμένοι στη χώρα, οι οποίοι με Νόμο (4491/66), είχαμε ασφαλιστεί από τον ίδιο τον εργοδότη μας, τη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, με την περιουσία του φορέα μας σ' αυτή.
Η ασφαλιστική αυτή ρύθμιση (Ασφάλιση στον Εργοδότη), ήταν μοναδική στον Ελληνικό Ασφαλιστικό Χώρο, αλλά και στον Ευρωπαϊκό γενικότερα, με εξαίρεση την ασφάλιση του προσωπικού της Γαλλικής Ηλεκτρικής Εταιρείας (Ε.D.F.), όπου και εκεί ο ίδιος ο εργοδότης ασφάλισε το προσωπικό του.
Όταν η ΔΕΗ μετετράπη σε Ανώνυμη Εταιρεία, το Κράτος (που είχε αυτό το ίδιο αναθέσει στη ΔΕΗ να ασφαλίζει το προσωπικό της), διαχώρισε πλέον τον εργοδότη από την
ασφάλιση και συνέστησε ένα χωριστό μεν Νομικό Πρόσωπο αλλά άρρηκτα συνδεδεμένο θεσμικά, οργανωτικά και οικονομικά με την Επιχείρηση και ανέλαβε την εγγύηση της καταβολής του Πάγιου Πόρου ως αντιπαροχή της ενσωματωμένης περιουσίας μας στη ΔΕΗ. Κανένα άλλο ταμείο δεν έχει προέλθει μέσα από τους κόλπους μιας Επιχείρησης, η οποία επί μια 35ετία είχε ενιαία περιουσιακά στοιχεία και διαχείριση, με τους πόρους και τη περιουσία του ασφαλιστικού συστήματος του προσωπικού της.
Να λοιπόν γιατί δεν είναι δυνατόν σήμερα να υπάρξει οποιαδήποτε οικονομική ή οργανωτική ανάμειξη του ασφαλιστικού μας συστήματος με τους λοιπούς ασφαλιστικούς φορείς.
Δεν είναι θέμα συντεχνιακής πίεσης ή προνομιακού κατεστημένου, όπως ορισμένοι ίσως θελήσουν να ισχυριστούν.
Η ΙΔΙΑ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ έφερε το Νόμο 4491 στη Βουλή θέλοντας να εμπεδώσει την αποδοτικότητα της μεγαλύτερης Επιχείρησης της χώρας, με την δημιουργία ενός ενιαίου ασφαλιστικού συστήματος για όλο το προσωπικό της ΔΕΗ, που μέχρι τότε υπαγόταν σε διαφορετικούς φορείς ανάλογα με την επαγγελματική του ιδιότητα.
Η ΙΔΙΑ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ήρθε πάλι, το έτος 1999 και σε συνεννόηση με το προσωπικό, πρότεινε ως μοναδική λύση το διαχωρισμό της ασφάλισης του προσωπικού ΔΕΗ από την Επιχείρηση, αναλαμβάνοντας, όπως ήταν φυσικό και αναπόφευκτο την ευθύνη για τη διασφάλιση των αποθεματικών του συστήματος και την κάλυψη των αναγκών του από τα συσσωρευμένα στα 35 αυτά χρόνια ασφαλιστικά του κεφάλαια, τα οποία και αναγνώρισε ρητά με το άρθρο 34 του Ν. 2773/99.
Η ρύθμιση αυτή ήταν ιστορικά και συνταγματικά νομοτελειακή ή πιο απλά ήταν ένας μονό-δρομος για να μπορέσει το Κράτος να μετατρέψει την πρώτη Δημόσια Επιχείρηση σε Ανώνυμη Εταιρεία.
Το Κράτος επέβαλλε το διαχωρισμό και όχι οι εργαζόμενοι και αυτό το ίδιο ανέλαβε και την ευθύνη των ρυθμίσεων. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να υπάρξει οποιαδήποτε αμφισβήτηση των γεγονότων αυτών σε ένα ευνομούμενο Κράτος Δικαίου;
Οποιαδήποτε σκέψη για ανατροπή όλων αυτών των ρυθμίσεων για την ασφάλιση μας, αποτελεί πρωτοφανή, στην ιστορική διαδρομή της κοινωνικής ασφάλισης γενικότερα, διασάλευση της έννομης τάξης και των συνταγματικών δικαιωμάτων που προστατεύουν τους ασφαλισμένους της χώρας μας.
Εν κατακλείδι, απευθυνόμενοι στους συναρμόδιους Υπουργούς και στην κοινή γνώμη, έχουμε να πούμε ότι η ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΜΑΣ έχει τις ρίζες της στον Ν. 4491/1966, τον οποίο το ίδιο το Κράτος προώθησε και ψήφισε, δημιουργώντας από τότε μια ΕΞΑΙΡΕΣΗ στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, εξαίρεση, η οποία ωφέλησε οικονομικά τη μεγαλύτερη Επιχείρηση της χώρας και κατ' επέκταση το κοινωνικό σύνολο, δημιουργώντας ένα ασφαλιστικό σύστημα μέσα στον εργοδότη, ο οποίος ελάμβανε και χρησιμοποιούσε για την κοινή ωφέλεια όλους τους πόρους του συστήματος (εισφορές ασφαλισμένων και εργοδότη), αξιοποιώντας τα ασφαλιστικά του κεφάλαια σε επενδύσεις για τον εξηλεκτρισμό της χώρας και αποφεύγοντας έτσι ακριβό εξωτερικό δανεισμό, όπως γινόταν με τις υπόλοιπες ΔΕΚΟ.
Πώς είναι δυνατόν λοιπόν σήμερα να αγνοείται ή να αμφισβητείται μια οικονομική κατάσταση που διαμορφώθηκε από τη λειτουργία της ασφάλισης μας στον εργοδότη επί 35 χρόνια, με νόμους που το ίδιο το Κράτος θέσπισε και εφάρμοσε απαρέγκλιτα μέχρι σήμερα;
Συνάδελφοι - σες
• ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
• ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΤΗ ΔΕΗ ΕΧΟΥΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΑ
ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΣΩΜΑΤΩΜΕΝΗ
ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΔΕΗ
• ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ, ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΔΕΝ ΕΠΙΒΑΡΥΝΕΤΑΙ
ΚΑΝΕΙΣ, ΑΠΕΝΑΝΤΙΑΣ ΧΑΡΙΝ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΑΣ
ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΥΝΟΗΘΗΚΕ Η ΔΕΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ
ΚΑΘΕ ΣΚΕΨΗ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΝΕ ΣΤΟ ΙΚΑ Ή ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟΥ ΚΑΘΕ ΣΚΕΨΗ ΝΑ ΜΑΣ ΑΚΟΥΜΠΗΣΟΥΝΕΙΝΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΗ
ΚΑΙ ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ:
Εγκαταλείψατε ΤΩΡΑ κάθε σκέψη ενοποίησης πριν να είναι αργά!
Ένα μήνυμα φεύγει από όλους μας για το ασφαλιστικό μας:
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑ
ΔΕΝ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕ
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ
Συνάδελφοι – σες
Από αυτόν τον Αγώνα δεν επιτρέπεται να λείψει κανένας συνάδελφος, σε όποιο χώρο κι αν δουλεύει, όποια θέση κι αν κατέχει.
Οι δικαιολογίες, οι ενστάσεις και οι μεμψιμοιρίες δεν έχουν θέση αυτήν την ώρα
Για τη ΓΕΝ.Ο.Π./ΔΕΗ-ΚΗΕ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΓΕΝ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Ν. ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Ε. ΜΠΟΥΖΟΥΛΑΣ
3 σχόλια:
ΤΟ ΒΗΜΑ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2008
Σε ποιον ανήκει τελικά η ΔΕΗ;
Σε 11,5 δισ. ευρώ υπολογίζεται από τους εργαζομένους η σημερινή περιουσία του ΟΑΠ-ΔΕΗ η οποία όμως είναι ενσωματωμένη στην περιουσία της Επιχείρησης
Η πρόσφατη φραστική αντιπαράθεση μεταξύ του προέδρου της ΔΕΗ κ. Π. Αθανασό¬πουλου με τον πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ κ. Ν. Φωτόπουλο με αφορμή τον... πραγματικό ιδιοκτήτη της ΔΕΗ έχει και συμβολικό χαρακτήρα. Όταν οι συνδικαλιστές της επιχείρησης, συνεπι¬κουρούμενοι από πολιτικούς αρχηγούς και βουλευτές, εισέβαλαν (για τρίτη φορά) στη συνεδρίαση του ΔΣ που θα συζητούσε τη συμφωνία ΔΕΗ - RWE και την ανέβαλαν, ο πρόεδρος της ΔΕΗ απευθυνόμενος στους συνδικαλιστές είπε: «Η επιχείρηση δεν είναι δική σας». Ο κ. Φωτόπουλους του απάντη¬σε: «Ούτε δική σου είναι».
Σε ποιον ανήκει, όμως, η ΔΕΗ; Στο ελληνικό Δημόσιο φυσικά, το οποίο κατέχει περίπου το 51% της εισηγμένης επιχείρησης, δηλαδή την απόλυτη πλειοψηφία, γι' αυτό και οι προσλήψεις γίνονται μέσω ΑΣΕΠ. Το υπόλοι¬πο 49% ανήκει σε θεσμικούς επενδυτές της Ελλάδας και του εξωτερικού, αλλά και σε πλήθος μικρομετόχων. Ωστόσο οι εργαζόμενοι μέσω της ασφαλιστικής εκκρεμότητας που υπάρχει με τον ΟΑΠ-ΔΕΗ μπορούν να εγεί¬ρουν απαιτήσεις όχι για μετοχές της επιχείρησης αλλά για περιουσιακά της στοιχεία, καθώς επί σειρά δεκαετιών οι ασφαλιστικές εισφορές των εργα¬ζομένων, αποτελούσαν κεφάλαια για την επιχείρηση τα οποία αξιοποιούσε η εκάστοτε διοίκηση κατά το δοκούν.
Από την ίδρυση της ΔΕΗ στη δεκαετία του '50 το Ασφαλιστικό των εργα¬ζομένων είχε επιλυθεί εκ των προτέ¬ρων, αφού στη ΔΕΗ λειτουργούσε η Δι¬εύθυνση Ασφάλισης Προσωπικού η οποία φρόντιζε για τα συνταξιοδοτικά, δηλαδή ασφαλιστικός φορέας ήταν η ίδια η επιχείρηση περίπου όπως γίνε¬ται με τους δημοσίους υπαλλήλους. Οι εργαζόμενοι φυσικά κατέβαλλαν κα¬νονικά τις εισφορές τους. Τις εισφορές αυτές οι εκάστοτε διοικήσεις της ΔΕΗ τις χρησιμοποιούσαν για επενδύσεις. Αυτή η κατάσταση έπρεπε να τερματι¬στεί με τη μετατροπή της ΔΕΗ σε Ανώ-νυμη Εταιρεία και την εισαγωγή της στο Χρηματιστήριο. Έτσι το Ασφαλιστικό ρυθμίστηκε με νόμο του 1999 και την ίδρυση του Οργανισμού Ασφάλισης Προσωπικού (ΟΑΠ-ΔΕΗ). Όταν ιδρύ¬θηκε ο ΟΑΠ-ΔΕΗ, οι ασφαλισμένοι απαίτησαν το συσσωρευμένο ασφαλι¬στικό τους κεφάλαιο όλων των προη¬γούμενων χρόνων, το οποίο όμως τε¬λικά ενσωματώθηκε στα περιουσιακά στοιχεία της ΔΕΗ, δηλαδή στο ενεργη¬τικό της επιχείρησης, αφού η ΔΕΗ δεν είχε μετρητά για να το καταβάλει.
Το δύσκολο σήμερα με την προε¬τοιμαζόμενη απορρόφηση του ΟΑΠ-ΔΕΗ από το ΙΚΑ είναι η ένταξη αυτή της περιουσίας στον μεγαλύτερο ασφαλιστικό οργανισμό του κράτους. Σήμερα υπολογίζεται από τους ίδιους τους εργαζομένους σε 11,5 δισ. ευρώ η περιουσία του ΟΑΠ-ΔΕΗ, ενσωματωμένη όμως στην περιουσία της ΔΕΗ. Το ποσόν αυτό Ξεπερνά το ενεργητι¬κό όλης της ΔΕΗ!
Η ένταξη στο ΙΚΑ είναι θεωρητικά πολύ δύσκολο να γίνει, αφού η περι¬ουσία του ΟΑΠ δεν μπορεί να δια¬χωριστεί από την περιουσία της ΔΕΗ λόγω των παρελθουσών υποχρεώ¬σεων. Σε περίπτωση που επιχειρηθεί ο διαχωρισμός για να ενταχθεί ο ΟΑΠ-ΔΕΗ στο ΙΚΑ, τότε οι ασφαλι¬σμένοι θα ζητήσουν να πάρουν μαζί τους τα περιουσιακά στοιχεία που τους ανήκουν. Εφόσον η ΔΕΗ δεν έχει να τους τα καταβάλλει σε μετρητά και το Δημόσιο δεν μπορεί να τους δώσει μετοχές (διότι τότε θα έπαιρνε την πλειοψηφία ο ΟΑΠ-ΔΕΗ), οι ερ¬γαζόμενοι θα απαιτήσουν περιου¬σιακά στοιχεία της ΔΕΗ, να περάσουν στην κυριότητα του ΟΑΠ-ΔΕΗ, δη¬λαδή, σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής. Υπό αυτή την έννοια η ΔΕΗ ή τουλά¬χιστον ένα κομμάτι της ανήκει στους εργαζομένους, άρα ο διάλογος Αθανασόπουλου - Φωτόπουλου είχε ιδι¬αίτερο νόημα.
Η ΔΕΗ, η οποία ιδρύθηκε στη δε¬καετία του '50 ως συνέχεια της αγγλικής POWER, ήταν ένας δημόσιος οργανισμός ως την αυγή του 21ου αιώνα. Στο διάστημα αυτό επιτέλεσε το μέγι¬στο έργο του εξηλεκτρισμού της χώρας, λειτουργώντας πάντως ως «χαϊ¬δεμένο παιδί» του ελληνικού Δημοσί¬ου και της εκάστοτε κυβέρνησης. Υψηλές αμοιβές, υψηλές συντάξεις, άριστες εργασιακές συνθήκες (με εξαίρεση, φυσικά, τα λιγνιτωρυχεία) με σχετικά ολιγόωρη εργασία για τους παλαιότερους των υπαλλήλων, ιατρο¬φαρμακευτική περίθαλψη επιπέδου, εφάπαξ αποζημιώσεις «άπιαστες» για τους υπόλοιπους υπαλλήλους του Δη¬μοσίου.
Το κοινωνικό έργο που επιτελούσε «σκέπαζε» τις σημαντικές κοινωνικές απολαβές που είχαν όχι μόνο τα στε¬λέχη αλλά ως και οι απλοί καταμετρητές της επιχείρησης, σε σχέση και σε σύγκριση βέβαια πάντοτε με τις αμοιβές του «στενού δημοσίου τομέα».
Το 2001 η εταιρεία εισήχθη στο Χρηματιστήριο αφού προηγουμένως μετεξελίχθηκε σε ΑΕ. Στην αρχή, όταν η διοίκηση Παπούλια - Νέζη συσσώ¬ρευε κέρδη για τη ΔΕΗ, όλα πήγαιναν καλά. Οι αλλεπάλληλες μετοχοποιήσεις απέφεραν σημαντικά έσοδα στον βασικό μέτοχο που ήταν και παραμέ¬νει το Δημόσιο, οι επενδύσεις προχω-ρούσαν κανονικά, η ΔΕΗ έκανε τους «φωτεινούς Ολυμπιακούς του 2004» κατά παραδοχή του Ζακ Ρογκ και η κατάσταση έμοιαζε ρόδινη. Την εποχή των «παχιών αγελάδων» (2002-2004) είναι χαρακτηριστικό ότι οι Ξένοι θεσμικοί κατείχαν σχεδόν το 30% των μετοχών της ΔΕΗ. Ο μεγαλύτερος θεσμικός στον κόσμο, η αμερικανική Fidelity έφθασε στο σημείο να έχει πάνω από το 6% της ΔΕΗ με πρόθεση αύξησης του ποσοστού της, διαβλέποντας τις προοπτικές και την κερδο¬φορία της επιχείρησης.
Αλλάζουν όμως οι καιροί: από το 2005 και μετά τα κέρδη άρχισαν να εξανεμίζονται, οι επενδύσεις βραδυπορούσαν απελπιστικά, τα δυναμικά στελέχη της περιόδου 2001-2004 άρ¬χισαν να παραιτούνται ή να συνταξιοδοτούνται.
Από τα μέσα του 2005 και μετά οι Ξένοι αποσύρθηκαν σταδιακά και αγό¬ρασαν Ξανά στα μέσα του 2007, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη από τη με¬τοχή η οποία από τα 16 ευρώ σκαρ¬φάλωσε στα 36 ευρώ. Ωστόσο τα λει¬τουργικά προβλήματα παρέμειναν.
Τα προβλήματα έφεραν γκρίνια, ώσπου σήμερα, εν έτει 2008, η ΔΕΗ έχει δύο τεράστια ανοικτά μέτωπα: την περιβόητη συμφωνία με την Κ\νΕ και το Ασφαλιστικό, αφού η υπουργός Απασχόλησης κυρία Φάνη Πάλλη-Πε-τραλιά ανακοίνωσε στους συνδικαλιστές ότι ο ΟΑΠ-ΔΕΗ θα απορροφηθεί πλέον από το ΙΚΑ, προκαλώντας τη σφοδρή αντίδραση τους και την εξαγγελία τετραήμερης απεργίας από Δευ¬τέρα. «Κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον» έλεγε ο Δημοσθένης και η ρήση τους ταιριάζει γάντι στη ΔΕΗ.
Α.Γ.ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ
Τα καινούρια μέτρα θα φέρουν.
ΟΑΠ ΔΕΗ:
Η κύρια σύνταξη πάει στο ΙΚΑ, η επικουρική στον φορέα ΔΕΚΟ και τραπεζών ,ο κλάδος ασθένειας στον νέο φορέα του ευρύτερου δημόσιου τομέα και τέλος η πρόνοια στο νέο ταμείο του ιδιωτικού τομέα.
Eίναι ξεκάθαρο που αποβλέπει αυτή η πολυδιάσπαση , στη διάχυση της υφιστάμενης σήμερα εγγυητικής ευθύνης σε περισσότερες νομικές οντότητες με συνέπεια την άμβλυνση μέχρι βαθμού εξαφάνισής της.
Δημοσίευση σχολίου