Χωρίς γιατρό Εργασίας εδώ και ένα χρόνο.

Χωρίς γιατρό Εργασίας εδώ και ένα χρόνο.
Όλα ζυγίζονται στο βωμό του κόστους.
Χωρίς γιατρούς Εργασίας έχει μείνει το εργοστάσιο. Την στιγμή που οι ελεγκτικοί μηχανισμοί αδυνατούν να καταγράψουν ακόμα και τις επαγγελματικές ασθένειες στους χώρους εργασίας, την στιγμή που έχουν καταγραφεί πολλά καρδιολογικά προβλήματα μεταξύ των συναδέλφων, την στιγμή που ο μέσος όρος της ηλικίας των 600 μόνιμων είναι πάνω από τα 50 ,διοίκηση της ΔΕΗ ΑΕ στερεί από το εργοστάσιο - με την υψηλή επικινδυνότητα τόσο κατά τη διάρκεια της εργασίας όσο και από τη βεβαρημένη ατμόσφαιρα λόγω των πολλών ρύπων για την παραγωγή ενέργειας – την παρουσία του γιατρού Εργασίας. Στερούν, δηλαδή, το δυναμικό εκείνο, το οποίο πέρα από την καταγραφή και μελέτη των επαγγελματικών ασθενειών και των συνθηκών εργασίας, είναι ικανό με την άμεση επέμβασή του να αποτρέψει από μόνιμες βλάβες υγείας μέχρι και να σώσει ζωές εργαζομένων.
Η διαχρονική εγκληματική αμέλεια της διοίκησης της επιχείρησης δείχνει το πώς αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους , που λειτουργούν το εργοστάσιο, αδιάκοπα όλες τις ώρες και όλες τις μέρες του χρόνου.
========================================================

NΟΜΟΣ 1568/1985

Άρθρο 4
Υποχρέωση απασχόλησης τεχνικού ασφάλειας και γιατρού εργασίας της επιχείρησης
1. Στις επιχειρήσεις που απασχολούν κατά ετήσιο μέσο όρο πάνω από πενήντα (50) εργαζομένους, ο
εργοδότης έχει υποχρέωση να χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες τεχνικού ασφαλείας και γιατρού εργασίας.
Παρατηρήσεις
α. Mε το άρθρο 4 του Π.Δ. 17/96 η υποχρέωση απασχόλησης τεχνικού ασφάλειας επεκτάθηκε και σε επιχειρήσεις με λιγότερους από 50
εργαζομένους.
β. Ως προς την υποχρέωση απασχόλησης γιατρού εργασίας ισχύουν και οι ειδικότερες διατάξεις του Π.Δ.94/87 (Φ.Ε.Κ. 54/Α/87) "Προστασία
των εργαζομένων που εκτίθενται στον μεταλλικό μόλυβδο και τις ενώσεις ιόντων του κατά την εργασία", του Π.Δ.70α/88 (Φ.Ε.Κ. 31/Α/88)
"Προστασία των εργαζομένων που εκτίθενται σε αμίαντο κατά την εργασία" και του Π.Δ.186/95 (ΦΕΚ 97/Α/95) "Προστασία των εργαζομένων
από κινδύνους που διατρέχουν λόγω της έκθεσής τους σε βιολογικούς παράγοντες κατά την εργασία σε συμμόρφωση με τις οδηγίες του
Συμβουλίου 90/679/EOK και 93/88/EOK".
2. Παραρτήματα, υποκαταστήματα, χωριστές εγκαταστάσεις ή αυτοτελείς εκμεταλλεύσεις, εξαρτημένες από
την κύρια επιχείρηση, θεωρούνται αυτοτελείς επιχειρήσεις για την εφαρμογή του κεφαλαίου αυτού, εφόσον
απέχουν μεταξύ τους ή από την κύρια επιχείρηση τόσο, ώστε να δυσχεραίνεται το έργο του τεχνικού
ασφάλειας και του γιατρού εργασίας, κατά την απόφαση του επιθεωρητή εργασίας στον οποίο μπορεί να
προσφύγει κάθε μέρος σε περίπτωση διαφωνίας. Κατά της απόφασης του επιθεωρητή εργασίας
επιτρέπεται προσφυγή ενώπιον του κατά τόπο αρμόδιου ειρηνοδίκη κατά τις διατάξεις της πολιτικής
δικονομίας περί εργατικών διαφορών.
3. Ο εργοδότης έχει υποχρέωση πριν από την επιλογή του τεχνικού ασφάλειας ή του γιατρού εργασίας, να
γνωστοποιεί στην τοπική επιθεώρηση εργασίας τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα τους καθώς και την
τυχόν απασχόλησή τους σε άλλη επιχείρηση, τα στοιχεία για το είδος και την οργάνωση της επιχείρησης,
τον αριθμό των εργαζομένων και λοιπές συναφείς πληροφορίες.
4. Η σύμβαση πρόσληψης του τεχνικού ασφάλειας και του γιατρού εργασίας γίνεται εγγράφως και αντίγραφό
της κοινοποιείται από τον εργοδότη στην τοπική επιθεώρηση εργασίας.
5. Ο εργοδότης, για την αποτελεσματικότερη άσκηση των καθηκόντων του τεχνικού ασφάλειας και του
γιατρού εργασίας, θέτει στη διάθεσή τους το αναγκαίο βοηθητικό προσωπικό, χώρους, εγκαταστάσεις,
συσκευές και γενικά τα απαραίτητα μέσα και βαρύνεται με όλες τις σχετικές δαπάνες.
6. Ο εργοδότης έχει υποχρέωση να διευκολύνει τον τεχνικό ασφάλειας και το γιατρό εργασίας για την
παρακολούθηση μαθημάτων εκπαίδευσης και επιμόρφωσης, όπως προβλέπονται στο άρθρο 13.

======================================================================
ΠPOEΔPIKO ΔIATAΓMA 17/1996Άρθρο 4
Παροχή υπηρεσιών προστασίας και πρόληψης
1. Στις επιχειρήσεις που απασχολούν 50 και άνω εργαζόµενους, ο εργοδότης έχει την υποχρέωση να
χρησιµοποιεί τις υπηρεσίες τεχνικού ασφάλειας και γιατρού εργασίας σύµφωνα µε το κεφ. A του ν.
1568/85, το παρόν διάταγµα και τους ειδικότερους όρους που ορίζονται στο π.δ. 294/88 “Eλάχιστος
χρόνος απασχόλησης τεχνικού ασφάλειας και γιατρού εργασίας, επίπεδο γνώσεων και ειδικότητα
τεχνικού ασφάλειας για τις επιχειρήσεις, εκµεταλλεύσεις και εργασίες της παραγράφου 1 του άρθρου 1
του ν. 1568/85 “Yγιεινή και ασφάλεια των εργαζοµένων” (138/A).
2. Mε την επιφύλαξη ειδικότερων ή πλέον δεσµευτικών διατάξεων, στις επιχειρήσεις που απασχολούν
λιγότερους από 50 εργαζόµενους ο εργοδότης έχει την υποχρέωση να χρησιµοποιεί τις υπηρεσίες
τεχνικού ασφάλειας σύµφωνα µε το κεφ. A του ν. 1568/85, το παρόν διάταγµα, τους ειδικότερους όρους
που ορίζονται στο π.δ 294/88 και σύµφωνα µε τα οριζόµενα στα παρακάτω εδάφια:
α) Στις επιχειρήσεις που υπάγονται στην κατηγορία A όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 2 του π.δ. 294/88,
ο εργοδότης έχει υποχρέωση να χρησιµοποιεί τις υπηρεσίες τεχνικού ασφάλειας που έχει τα
προσόντα των εδαφίων α ή β ή γ της παραγράφου 1 του άρθρου 5 του ν. 1568/85.
β) Στις επιχειρήσεις που υπάγονται στην κατηγορία B όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 2 του π.δ. 294/88,
ο εργοδότης έχει υποχρέωση να συµµορφωθεί µε τις απαιτήσεις του εδαφίου (α). Δύναται όµως σε
ό,τι αφορά τον τεχνικό ασφάλειας να αναθέτει τα καθήκοντα αυτά σε εργαζόµενους, µε τα προσόντα
του εδαφίου (δ) της παραγράφου 1 του άρθρου 5 του ν. 1568/85, εφόσον αυτοί απασχολούνται µε
πλήρες ωράριο στην επιχείρηση. Στην περίπτωση αυτή ο εργοδότης υποχρεούται να επιµορφώσει
τον εργαζόµενο αυτόν, όπως ορίζεται ειδικότερα στο άρθρο 13 του ν. 1568/85 και στο άρθρο 6 του
παρόντος διατάγµατος.
γ) Στις επιχειρήσεις που υπάγονται στην κατηγορία Γ όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 2 του π.δ. 294/88,
ο εργοδότης έχει υποχρέωση να συµµορφωθεί µε τις απαιτήσεις του εδαφίου (β). Δύναται όµως να
αναλάβει ο ίδιος τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από την περίπτωση αυτή εφόσον επιµορφωθεί
κατάλληλα, σύµφωνα µε το άρθρο 13 του ν. 1568/85 και το άρθρο 6 του παρόντος διατάγµατος.
3. Σε κάθε περίπτωση απασχόλησης τεχνικού ασφάλειας και γιατρού εργασίας ο ελάχιστος πραγµατικός
χρόνος ετήσιας απασχόλησης για τον καθένα χωριστά δεν µπορεί να είναι µικρότερος των:
α) 25 ωρών ετησίως για επιχειρήσεις, που απασχολούν µέχρι 20 άτοµα,
β) 50 ωρών ετησίως για επιχειρήσεις, που απασχολούν από 21-50 άτοµα και
4
γ) 75 ωρών ετησίως για επιχειρήσεις, που απασχολούν άνω των 50 ατόµων.

======================================================================