υπερωριακά μέχρι 4 ώρες την ημέρα

. Για τις επιχειρήσεις που λειτουργούν όλο το 24ωρο με εναλλασσόμενες ομάδες σε περίπτωση έκτακτης ασθένειας ή αυθαίρετης απουσίας εργαζόμενου κάποιας ομάδας, επιτρέπεται για την κάλυψη της θέσης και για χρονικό διάστημα μέχρι 5 ημέρες στον ίδιο μήνα να απασχοληθούν υπερωριακά μέχρι 4 ώρες την ημέρα, εργαζόμενοι της ίδιας ειδικότητας των άλλων ομάδων εργασίας. Προϋπόθεση γι’ αυτό, να γίνει αναγγελία προς την αρμόδια υπηρεσία την επομένη ημέρα της απουσίας. Yπενθυμίζεται ότι υπέρβαση του επιτρεπόμενου ορίου επιτρέπεται μόνο με απόφαση του Aνωτάτου Συμβουλίου Eργασίας, αφού συνεκτιμηθούν οι ειδικοί λόγοι που επικαλείται η αιτούσα επιχείρηση.
=====================================
Ακόμη και το ανώτατο πλαφόν σύνταξης είναι χαμηλότερο στο ΙΚΑ (2.373 ευρώ) από το αντίστοιχο των ΔΕΚΟ (2.773 ευρώ). Ωστόσο, το πιο σημαντικό στοιχείο είναι ότι στα ειδικά ταμεία ακόμη το πλαφόν παρακάμπτεται. Επίσης, οι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ δεν έχουν τη δυνατότητα πολλαπλής ασφάλισης για την ίδια εργασία.
===================================
Αντισυνταγματικότητα του πλαφόν στις συντάξεις των παλαιών ασφαλισμένων με απόφαση του Διοικητικού Eφετείου Αθηνών

11.12.2008
Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών με απόφασή του (την υπ’αριθμόν 3475/08, κατόπιν άσκησης έφεσης από την πλευρά του ΙΚΑ) σε υπόθεση αγωγής συνταξιούχου του ΤΑΠΙΛΤ κατά του ΙΚΑ (ως διαδόχου Ταμείου μετά τη συγχώνευση του ΤΑΠΙΛΤ στο ΙΚΑ) τάχθηκε και αυτό με τη σειρά του υπέρ της αποδέσμευσης του πλαφόν από τις συντάξεις ανοίγοντας πλέον διάπλατα το δρόμο σε χιλιάδες συνταξιούχους-παλαιούς ασφαλισμένους (υπαχθέντες στην ασφάλιση πριν την 01/01/92) να προσβάλουν δικαστικώς την παράνομη περικοπή του ποσού των συντάξεών τους, εξαιτίας της εφαρμογής των διατάξεων των Καταστατικών των Ταμείων τους αντί του άρθρου 51 του Ν. 2084/1992 (Νόμου Σιούφα).

Η υπόθεση αφορούσε υπάλληλο της Ιονικής και Λαϊκής Τράπεζας, ο οποίος έχοντας συμπληρώσει συνολική συντάξιμη υπηρεσία άνω των 35 ετών στην ασφάλιση του Ταμείου Ασφαλίσεως Προσωπικού Ιονικής και Λαϊκής Τράπεζας (πρώην ΤΑΠΙΛΤ) ζήτησε, με αίτησή του, από το Ταμείο αυτό τη χορήγηση σύνταξης λόγω γήρατος. Το Ταμείο, με απόφασή του, χορήγησε στον ασφαλισμένο του την αιτηθείσα σύνταξη, υπολόγισε όμως παρανόμως το ύψος του ποσού με βάση τις Καταστατικές του διατάξεις (άρθρο 45 του Καταστατικού του ΤΑΠΙΛΤ) και όχι με βάση τις διατάξεις του άρθρου 51 του Ν. 2084/1992. Αποτέλεσμα αυτού του παράνομου υπολογισμού ήταν να περιοριστεί το ποσό στο ύψος της ανώτατης σύνταξης. Το Δικαστήριο απεφάνθη ότι στην προκειμένη περίπτωση θα έπρεπε να εφαρμοσθούν οι διατάξεις του άρθρου 51 του Νόμου Σιούφα ως ειδικότερες εκείνων του Καταστατικού του ΤΑΠΙΛΤ και αναγνώρισε ότι συντρέχει περίπτωση αποζημίωσης του ενάγοντος ίσης με τη διαφορά των συντάξεων που έλαβε και αυτών (των συντάξεων) που έπρεπε να λάβει με βάση τον νόμιμο υπολογισμό. Οι συνέπειες μιας τέτοιας απόφασης είναι ανυπολόγιστες, δεδομένου ότι θα έχει πολλαπλές επιδράσεις σε ποικίλα επίπεδα. Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι αρχίζει ένας νέος γύρος αντιπαραθέσεων μεταξύ συνταξιούχων και Ταμείων με νέο πλέον αίτημα την απόδοση της διαφοράς των ήδη καταβληθεισών συντάξεων εξαιτίας των παράνομων υπολογισμών των Ταμείων. Το θέμα αφορά κυρίως τους παλαιούς ασφαλισμένους (που υπήχθησαν δηλαδή στην ασφάλιση του Ταμείου τους πριν την 01/01/92), των οποίων οι συντάξεις περιορίστηκαν, με απόφαση των Ταμείων τους, ως προς το ύψος τους με επίκληση της εφαρμογής των Καταστατικών τους διατάξεων, που προέβλεπαν περικοπή των ποσών της σύνταξης έως τη συμπλήρωση ενός ανώτατου ορίου.

Επιμέλεια κειμένου από τον κ. Γεώργιο Κουτσούκο, Δικηγόρο-LL.M.