Η συμμετοχή ιδιωτών στις μονάδες της ΔΕΗ δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για την ενεργοποίηση του ιδιωτικού τομέα συνεπώς η απάντηση είναι όχι"

«Απελευθέρωση και όχι ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ» λέει η Τ. Μπιρμ
πίλη
Τη διαβεβαίωσή της ότι η κυβέρνηση και η τρόικα επικεντρώνουν τον ενδιαφέρον τους στην απελευθέρωση και όχι στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ εξέφρασε η υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «Realnews».
Ωστόσο η ίδια διευκρινίζει ότι δεν πρόκειται να εμπλακούν ιδιώτες στις νέες μονάδες της ΔΕΗ.

"Η συμμετοχή ιδιωτών στις μονάδες της ΔΕΗ δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για την ενεργοποίηση του ιδιωτικού τομέα συνεπώς η απάντηση είναι όχι" απάντησε η κ.Μπιρμπίλη σε σχετική ερώτηση και πρόσθεσε ότι υπάρχει συγκεκριμένος χώρος για την ιδιωτική πρωτοβουλία στην παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές από φυσικό αέριο αλλά και λιγνίτη.

"Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι νέες λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ σχετίζονται με την απόσυρση των παλαιών και έντονα ρυπογόνων και ο ενεργειακός σχεδιασμός προβλέπει πολλαπλάσια απόσυρση ισχύος από λιγνίτη σε σχέση με την ισχύ που θα προκύψει από τις νέες επενδύσεις" επεσήμανε η υπουργός.

Η κ.Μπιρμπίλη υποστηρίζει ότι απελευθέρωση της αγοράς είναι αναγκαία προκειμένου να διορθωθούν στρεβλώσεις που δεν διασφαλίζουν το δημόσιο συμφέρον, δεν εξυπηρετούν τους καταναλωτές και κατ΄επέκταση και την ίδια τη ΔΕΗ.

Συμφωνεί ότι η απελευθέρωση της αγοράς πρέπει να ενσωματώνει τόσο τους συνδικαλιστές όσο και άλλους φορείς προκειμένου η μετάβαση να είναι ομαλή, σχολιάζοντας ότι ο διάλογος πρέπει να γίνεται με νηφάλιο τρόπο και να αποφεύγονται στοιχεία "ανταγωνιστικότητας και εκβιασμού".

"Οι απόψεις όλων των κοινωνικών εταίρων και των συνδικαλιστών θα ενταχθούν στον κοινωνικό διάλογο που θα γίνει μαζί τους" αναφέρει η κ. Μπιμπίλη.

"Η απελευθέρωση έχει ήδη ξεκινήσει. Μπορεί να πέρασε απαρατήρητη αλλά ολοκληρώθηκε όσον αφορά στο φυσικό αέριο" δηλώνει η υπουργός απατώντας σε ερώτηση σχετικά με το πως θα γίνει η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας.

Η Τίνα Μπιρμπίλη συνεχίζει λέγοντας ότι τώρα η προσοχή επικεντρώνεται σε θέματα παραγωγής και διάθεσης ενέργειας.

Τα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση εντάσσονται σε έναν μεσομακροπρόθεσμο πολύ ευαίσθητο σχεδιασμό, υποστηρίζει η κ.Μπιρμπίλη καθώς όπως εξηγεί πρέπει να υπάρξει σεβασμός στου στόχους και στις δεσμεύσεις που έχει θέσει η κυβέρνηση για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Το αναλυτικό πρόγραμμα για τον ενεργειακό σχεδιασμό κατατέθηκε στην Ε.Ε.λέει η υπουργός και υπογραμμίζει ότι:"Στην πορεία αυτή οφείλουμε να διασφαλίσουμε ένα σημαντικό περιουσιακό στοιχείο του Δημοσίου που είναι η ΔΕΗ".

Διευκρινίζει δε, ότι στη συγκεκριμένη επιχείρηση έχουν επενδυθεί σημαντικοί ιδιωτικοί πόροι ,καθώς το 49% της επιχείρησης όπως λέει, ανήκει σε ιδιώτες.

"Προχωράμε με τις απαραίτητες παρεμβάσεις προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι χρόνιες στρεβλώσεις στην αγορά".

Ερωτηθείσα για την αναδιάρθρωση των τιμολογίων της ΔΕΗ,η κ.Μπιρμπίλη απαντά ότι πρόκειται για μια από τις μεγάλες στρεβλώσεις καθώς και η ΔΕΗ ζημιώνεται καθώς κάποιες κατηγορίες τιμολογίων επιδοτούν κάποιες άλλες.

Για το αν θα αυξηθούν τα οικιακά τιμολόγια η υπουργός δηλώνει ότι η όποια απόφαση της κυβέρνησης θα ληφθεί με μεγάλη κοινωνική ευαισθησία, υπενθυμίζοντας παράλληλα τη θεσμοθέτηση του κοινωνικού τιμολογίου.

Ωστόσο υπογραμμίζει ότι το μεγάλο ζητούμενο η απελευθέρωση της χονδρικής τιμής στα τιμολόγια.

"Η απελευθέρωση της χονδρικής αγοράς είναι το μεγάλο ζητούμενο, δηλαδή οι συνθήκες εκείνες που θα επιτρέψουν τη διείσδυση και επιβίωση των ιδιωτικών επιχειρήσεων. Τις συνθήκες αυτές τις διασφαλίζει η απελευθέρωση την οποία σταδιακά αλλά σταθερά υλοποιούμε" είπε προσθέτοντας ότι οι επενδύσεις που θα πραγματοποιηθούν από τον ιδιωτικό τομέα θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας και θα συνεισφέρουν στην παραγωγή εθνικού πλούτου.

Σε άλλη ερώτηση για τον αν προβλέπεται επιβολή προστίμου για τα αυθαίρετα, απάντησε ότι δεν πρόκειται να υπάρξει η λογική των ημιυπαθρίων για τη ρύθμιση της αυθαίρετης δόμησης στη χώρα.

Επιπλέον εκτίμησε ότι τα αυθαίρετα θα πρέπει να κατηγοριοποιηθούν και να δοθεί έμφαση στην πρόληψη της ανέγερσης αυθαιρέτων. Ακόμη ερωτηθείσα για το εάν ενδεχόμενος ανασχηματισμός θα βοηθούσε την κυβέρνηση η υπουργός απάντησε ότι αρμόδιος να απαντήσει είναι μόνο ο πρωθυπουργός.

Ακόμη διευκρινίζει ότι η θέση του περιφερειάρχη δεν είναι στους στόχους της και η ονοματολογία που ακούγεται δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα.

Τέλος δηλώνει ότι ταυτίζεται με "το κομμάτι της Αριστεράς μέσα στο ΠΑΣΟΚ" τονίζοντας ότι πίστεψε και πιστεύει στο όραμα του Γ. Παπανδρέου.
===============================

«Δεν πουλάμε την ΔΕΗ»
Η υπουργός Περιβάλλοντος, Τίνα Μπορμπίλη, κατέστησε για μία ακόμα φορά σαφές, ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να ιδιωτικοποιήσει την ΔΕΗ
Εφ' όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε η υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Τίνα Μπιρμπίλη στην εφημερίδα "Real News", μιλώντας για την ΔΕΗ και για την πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει στην απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας.
«Τόσο η κυβέρνηση όσο και η τρόικα επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους στην απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας και όχι στην ιδιωτικοποίηση μονάδων της ΔΕΗ», ξεκαθάρισε η κα Μπορμπίλη, καθιστώντας για άλλη μια φορά σαφές, ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να ιδιωτικοποιήσει την ΔΕΗ.

«Υπάρχει συγκεκριμένος χώρος για την ιδιωτική πρωτοβουλία στην παραγωγή ενέργειας, από ανανεώσιμες πηγές, από φυσικό αέριο αλλά και λιγνίτη» ανέφερε η υπουργός.

Μιλώντας για τις έντονες αντιδράσεις των συνδικαλιστών της ΔΕΗ κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα, η κα Μιρμπίλη προσπαθεί να κατευνάσει τα πνεύματα, λέγοντας ότι «όλοι είμαστε από την ίδια πλευρά, γιατί έχουμε κοινούς στόχους», και υπογράμμισε ότι «ο διάλογος πρέπει να γίνεται με νηφάλιο τρόπο και να αποφεύγονται στοιχεία ανταγωνιστικότητας ή εκβιασμού».

Η απελευθέρωση της χονδρικής αγοράς είναι το μεγάλο ζητούμενο για την κυβέρνηση, δηλαδή «οι συνθήκες εκείνες που θα επιτρέψουν τη διεισδύσει και επιβίωση ιδιωτικών επιχειρήσεων», όπως επισήμανε η υπουργός, που υπογράμμισε ότι «οι επενδύσεις που θα πραγματοποιηθούν θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας και θα συνεισφέρουν στην παραγωγή εθνικού πλούτου».

Η κα Μπιρμπίλη άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο για αυξήσεις στα οικιακά τιμολόγια της ΔΕΗ για το 2011, αναφέροντας ότι «το αν θα αυξηθούν τα οικιακά τιμολόγια, θα είναι μια απόφαση που θα πάρει η κυβέρνηση με πολύ μεγάλη κοινωνική ευαισθησία, ειδικά σε μια εποχή κρίσης». Επισήμανε, δε, ότι το τέλος της ΕΡΤ πρέπει να μειωθεί, ωστόσο αυτό είναι «ένα ανοιχτό θέμα που πρέπει να το συζητήσουμε με τον αρμόδιο υπουργό».

Για το θέμα των αυθαιρέτων, η υπουργός ξεκαθάρισε ότι «υπάρχει ένας νόμος που είναι σε ισχύ και προβλέπει την επιβολή προστίμων», ωστόσο όμως, όπως είπε, «δεν είναι εφικτό το να πάμε σε μια λογική ημιυπαίθριων για να ρυθμίσουμε την αυθαίρετη δόμηση στη χώρα».

«Αυτό που έχουμε κάνει στο υπουργείο και το έχουμε δηλώσει με κάθε τρόπο, είναι το κομμάτι της πρόληψης των αυθαιρέτων», συμπλήρωσε η υπουργός.

Μιλώντας για το έργο που επιτελεί το Υπουργείο στο οποία προΐσταται, η κα Μπιρμπίλη είπε ότι «τώρα περνάμε στη φάση της υλοποίησης όσον έχουν νομοθετηθεί, που αφορούν - μεταξύ άλλων - την προστασία των δασών, την καταπολέμηση της αυθαίρετης δόμησης, τη διείσδυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, την κλιματική αλλαγή».

Η υπουργός διέψευσε τα σενάρια που τη θέλουν υποψήφια περιφερειάρχη στην Αττική, λέγοντας ότι «δεν είναι μέσα στους δικούς μου στόχους» και συμπλήρωσε ότι «η ονοματολογία που ακούγεται σε αυτή την κατεύθυνση δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα».

Τόνισε επίσης, ότι ταυτίζεται με το κομμάτι της αριστεράς στο ΠΑΣΟΚ, υπογραμμίζοντας ότι «είναι ένα μεγάλο κομμάτι του πολυσυλλεκτικού κόμματος του ΠΑΣΟΚ,με ότι αυτό συνεπάγεται σήμερα».

Η κα Μπιρμπίλη παραδέχτηκε επίσης, ότι είναι το πιο αντισυμβατικό πρόσωπο στην κυβέρνηση, μετά τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.
===================================
«Σκληρό ροκ» με πολλά κιλοβάτ στη ΔΕΗ Δημοσιεύτηκε: Κυριακή, 8 Αυγούστου 2010 | ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ


Εντονο παρασκήνιο, σε βάθος χρόνου, με άγνωστους πρωταγωνιστές περιλαμβάνει ο φάκελος ΔΕΗ, που άνοιξε η τρόικα. Οσοι παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις στο συγκεκριμένο μέτωπο μπορούν να διαβεβαιώσουν ότι για πρώτη φορά τον πόλεμο άρχισε η Επιτροπή Ανταγωνισμού της Κομισιόν, μια Παρασκευή απόγευμα, πριν από τρεις εβδομάδες. Δηλαδή, σε ανύποπτο χρόνο. Στελέχη της επισκέπτονταν τη διοίκηση της Ρυθμιστικής Αρχής Ελλάδας (ΡΑΕ), για να πραγματοποιήσουν μια μάλλον εθιμοτυπική συνάντηση μαζί της. Κι ενώ η συζήτηση κυλούσε σχετικά μονότονα και εν πολλοίς ανιαρά, κάποια στιγμή και «δι' ασήμαντον αφορμήν» έπεσε η βόμβα... Ο επικεφαλής του κλιμακίου της Κομισιόν είπε ότι στο αμέσως επόμενο διάστημα θα πρέπει η ΔΕΗ να «ξεφορτωθεί» κάποιες από τις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής της.

Το… δυναμικό μνημόνιο
Κουβέντα στην κουβέντα, τα αίματα άναψαν, καθώς οι «δικοί μας» ζήτησαν εξηγήσεις. Και οι κοινοτικοί πήραν φόρα. Στην αρχή είπαν ότι πρέπει να πουληθεί το 40% των λιγνιτικών μονάδων. Κατόπιν πρόσθεσαν και τις υδροηλεκτρικές. Μετά είπαν ότι καλό θα ήταν να μην πουληθούν μόνο τα παλιά εργοστάσια και πρόσθεσαν ότι σε αυτό το 40% θα έπρεπε να προστεθούν και νέες μονάδες. Τα στελέχη της ΡΑΕ φοβήθηκαν ότι, αν τους άφηναν, θα πουλούσαν τα… πάντα. Σε αυτό το σημείο παρενέβησαν για να τους υπενθυμίσουν ότι τίποτε απ' όλα αυτά δεν αναφέρεται στο Μνημόνιο και τότε άκουσαν το εξής εκπληκτικό από το στόμα των «επιθεωρητών»: «Το Μνημόνιο δίνει τις βασικές κατευθύνσεις. Επειδή εμείς είμαστε αυτοί που βάζουμε το χρήμα, έχουμε τη δυνατότητα να προσθέτουμε και να αφαιρούμε. Το κείμενο είναι δυναμικό και μεταβάλλεται». Στη ΡΑΕ ακόμη προσπαθούν να συνέλθουν.

Συναγερμός και…
Προς στιγμήν επικράτησαν περισσότερο ψύχραιμες απόψεις. Δηλαδή, εκτιμήθηκε ότι οι κοινοτικοί λειτουργούσαν ιδία βουλήσει κι ότι δεν ενεργούσαν βάσει συνολικότερου σχεδίου. Μία εβδομάδα μετά, θα διαψεύδονταν πανηγυρικά. Οι ελεγκτές της τρόικας όχι απλώς θα επανέρχονταν στο θέμα, αλλά θα έβαζαν και χρονικούς προσδιορισμούς. Δηλαδή, θα έλεγαν ότι οι πωλήσεις που περιλαμβάνονταν στο περίφημο «40%» θα έπρεπε να ξεκινήσουν μέσα στο… Σεπτέμβριο και να ολοκληρωθούν το ταχύτερο δυνατό. Στο υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος, όπως ήταν φυσικό, χτύπησε συναγερμός. Ηταν όμως καθυστερημένος. Επιχείρησαν να ψελλίσουν κάποια αντεπιχειρήματα και να διατυπώσουν κάποιες εναλλακτικές προτάσεις. Κρίθηκαν ωστόσο στο σύνολό τους απαράδεκτες κι απορρίφθηκαν μετ' επαίνων. «Αυτά τα οποία μας έλεγαν δεν έλυναν το πρόβλημα. Απλώς το διαιώνιζαν», έλεγε αργότερα στέλεχος της τρόικας σε μέλη του οικονομικού επιτελείου, στην τελευταία συνάντηση που έγινε στο υπουργείο Οικονομικών, πριν αναχωρήσουν.

…απειλές

Ακριβώς στο σημείο αυτό κι επειδή τα πράγματα «αγρίευαν» αποφάσισε να αναλάβει δράση η ΓΕΝΟΠ. Τότε ήταν που πραγματοποιήθηκε και η συνάντηση με τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, κατά τη διάρκεια της οποίας ο επικεφαλής του συνδικάτου, Νίκος Φωτόπουλος, απείλησε με γενικό μπλακ άουτ, αν τα σχέδια για την πώληση του 40% των μονάδων προχωρήσουν σε υλοποίηση. Ο υπουργός Οικονομικών, όμως, σήκωσε τους ώμους. Το θέμα, ούτως ή άλλως, δεν είναι της δικής του αρμοδιότητας, αλλά του υπουργείου Περιβάλλοντος, το οποίο όμως έχει φροντίσει να... εξαφανιστεί εντελώς από το κάδρο. Η Τίνα Μπιρμπίλη συμπεριφέρεται περίπου ως «τρίτη» στους χειρισμούς για την αντιμετώπιση αυτής της «καυτής πατάτας» που θα… κάψει πολλά υπουργικά χέρια. Ενδεχόμενο οι Βρυξέλλες, η Ουάσινγκτον και η Φρανκφούρτη να κάνουν ως εκ θαύματος πίσω σε αυτό το θέμα και να μην πιέσουν για την πώληση των μονάδων δεν υπάρχει. Οπότε, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας θα προχωρήσει. Το θέμα είναι για πόσο καιρό θα αντέξουν οι Ελληνες χωρίς ρεύμα, γιατί και η σκληροπυρηνική ΓΕΝΟΠ δηλώνει ανυποχώρητη.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, δε χρειάζεται να έχει μαντικές ικανότητες κάποιος για να αντιληφθεί ότι οδεύουμε προς νέες επιτάξεις, επιστρατεύσεις και… περιπέτειες. Κι όλα αυτά ενώ η θερινή σεζόν οδεύει προς κορύφωση και ο τουρισμός -υποτίθεται ότι- δουλεύει στο φουλ.

=========================

Πρώτα το «σινάφι», μετά η χώρα
Του ΓΙΑΝΝΗ Ν. ΜΠΑΣΚΟΖΟΥ | Κυριακή 8 Αυγούστου 2010

ΑΛΓΕΙΝΗ εντύπωση προκάλεσε την εβδομάδα που πέρασε η ενέργεια του προέδρου της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ κ. Ν. Φωτόπουλου να αποστείλει SΜS στους βουλευτές του ΠαΣοΚ και θυμίζοντάς τους την κοινή τους πορεία αγώνων να τους απειλήσει να μη σκεφτούν να συναινέσουν στην απελευθέρωση της ενέργειας γιατί αλλιώς «θα ματώσουν»! Δεν είναι η φρασεολογία, δεν είναι ο τρόπος- μέσω SΜS -, είναι που ο εκπρόσωπος ενός από τα μεγαλύτερα συνδικάτα της χώρας μπροστά σε ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα απευθύνεται στους «συντρόφους» του κόμματός του και όχι στους πολίτες της χώρας αυτής που πληρώνουν και συντηρούν τη ΔΕΗ και τους εργαζομένους της. Μα, αν δεν κάνω λάθος, τα μη μέλη του ΠαΣοΚ σε αυτή τη χώρα είναι η πλειοψηφία και τους ενδιαφέρει πρωτίστως το ζήτημα της ΔΕΗ. Σε αυτούς έπρεπε να απευθυνθεί ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ. Αντίθετα, με την επιλογή του φανέρωσε αυτό που όλοι γνωρίζουν, την ύπαρξη και δράση μιας συντεχνίας που δρα αυτόνομα από την κοινωνία των πολιτών και συνδιαλέγεται για τα συμφέροντά της απευθείας και μόνον με την κρατική μηχανή. Ακόμη κι αν έχουν δίκιο δεν ρωτάνε κανέναν άλλον. Ομως εδώ τίθεται το ερώτημα:Γιατί όλοι οι μεγάλοι, εκβιαστικοί σε μεγάλο βαθμό σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, αγώνες επαγγελματικών τάξεων των τελευταίων ετών (βενζινοπώλες, φορτηγατζήδες, λιμενεργάτες, αγρότες) δεν είχαν θετική κατάληξη για τα συμφέροντά τους;
Η ύπαρξη διαφορετικών συμφερόντων σε μια κοινωνία είναι θεμιτή και καλή. Τι γίνεται όμως όταν τα συμφέροντα μιας μικρής ομάδας επαγγελματιών ή εργαζομένων έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα της πλειοψηφίας της κοινωνίας; Πώς να συμφωνήσει κανείς με τα συμφέροντα που επικαλούνται ομάδες επαγγελματιών όταν προβαίνουν σε πράξεις με τις οποίες η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας δεν συμφωνεί; Πώς να συμφωνήσεις με τον βενζινοπώλη ή τον ταξιτζή που αγωνίζεται να μη δίνει αποδείξεις με διάφορα ακατάληπτα άλλοθι; Τι είναι αυτές οι συντεχνίες που συνήθως η λαϊκίστικη Αριστερά τις βαφτίζει «εργατικά συνδικάτα» και τις υπερασπίζεται πάντα, ό,τι κι αν ζητάνε, όπως κι αν το ζητάνε;
Επιπλέον, αν δει κανείς φωτογραφίες από τις συγκεντρώσεις εργατικών σωματείων ή κλάδων ή μεγάλων ομοσπονδιών από το τέλος της δεκαετίας του ΄90 και μετά θα διαπιστώσει ότι σε όλα τα πανό δεσπόζει ένα μεγάλο «ΟΧΙ». Και αναρωτιέται κανείς: δεν υπάρχουν προτάσεις πια από τα συνδικάτα, από τις μεγάλες ενώσεις; Τα πάντα είναι καλά και νόμιμα σε αυτή τη χώρα, δεν χρειάζεται να αλλάξουμε τίποτε, όλα λειτουργούν ρολόι; Και τι σχέση έχουν αυτές οι συντεχνίες με την υπεράσπιση του κοινού συμφέροντος και του συμφέροντος των εργαζομένων που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν;

Τα σινάφια
Οι συντεχνίες δημιουργήθηκαν στη διάρκεια της τουρκοκρατίας στις κοινότητες των χωριών και της πόλης και ήταν αποτέλεσμα των παραγωγικών, κοινωνικών και πολιτικών σχέσεων που αναπτύσσονταν μέσα στην κοινότητα. Την περίοδο αυτή οι έλληνες επαγγελματίες και έμποροι στήριζαν την κοινωνική τους οργάνωση στις συντεχνίες ή σινάφια. Σε αυτές οι οικονομικές δραστηριότητες (παραγωγή), ξεκινούσαν από τη διευρυμένη οικογένεια και βασίζονταν σε μια αρχή κοινοκτημοσύνης που σήμαινε συνιδιοκτησία μέσων παραγωγής, εκμετάλλευση από κοινού της περιουσίας, συνεργασία σε όλες τις δραστηριότητες και κοινωνικοποίηση, δηλαδή ίση κατανομή του εισοδήματος. Οι συντεχνίες ρύθμιζαν την ποιότητα των προσφερομένων προϊόντων και υπηρεσιών, όριζαν τις τιμές και φρόντιζαν για την ομαλή ζωή των μελών τους. Ομοια με τις κοινότητες συνέβαλλαν στην οικονομική, διοικητική και πολιτική αυτονομία των μελών τους.
Οι συντεχνίες μονοπωλούσαν το επάγγελμά τους και το κάθε επάγγελμα απαρτιζόταν από διάφορες ειδικότητες, η κάθε μία είχε ξεχωριστή συντεχνία. Το σινάφι π.χ. των χρυσοχόων διακρινόταν στην Πόλη σε είκοσι πέντε ειδικότητες, π.χ. χρυσικούς ή αργυροχόους που είχαν ειδικευτεί σε μια συγκεκριμένη τεχνική. Περίπτωση σχηματισμού συντεχνίας από άλλες παρεμφερείς ειδικότητες είναι αυτή των τεκτόνων, που αποτελούνταν από τεχνίτες ειδικευμένους στην οικοδομική: χτιστάδες, σοβατζήδες, νταμαρτζήδες, μαρμαράδες- πελεκάνους, μαραγκούς κ.ά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η συντεχνία των μαστόρων-χτιστάδων στα Ιωάννινα, που αποτελούνταν από 450 περίπου μέλη.

Η μετεξέλιξη
Τα φασιστικά καθεστώτα (Ιταλία, Γερμανία, Ελλάδα) επέβαλαν τη δημιουργία επαγγελματικών και εργατικών ενώσεων, στα οποία βεβαίως απαγόρευαν την απεργία αλλά ταυτόχρονα συναποφάσιζαν μέτρα για την τάξη ή τον επαγγελματικό τους κλάδο, όχι πάντα αρνητικά. Η μετεξέλιξη αυτή οδήγησε μεταπολεμικά στον περίφημο κορπορατικό καπιταλισμό.
Ο κορπορατισμός (συντεχνιασμός) είναι τρόπος κοινωνικής οργάνωσης όπου η κοινωνία ελέγχεται από κάποια ομαδικά σώματασυντεχνίες (corporation από το corp = σώμα = συγκροτημένη οργανωμένη ομάδα, δηλαδή κάτι σαν συνδικάτο ή συντεχνία) με κάθε ομάδα να έχει τη δικιά της ιεραρχία, και ο σκοπός τους είναι η κάθε ομάδασυντεχνία να ελέγχει ένα κομμάτι της κοινωνίας και οικονομίας.
Σύμφωνα με τον προοδευτικό καναδό συγγραφέαΤζον Ράλστον Σολ στο βιβλίο του « Πολιτισμός χωρίς συνείδηση » (εκδόσεις Ροές) οδυτικός πολιτισμός υφίσταται σήμερα τον ασφυκτικό εναγκαλισμό μιας κυρίαρχης ιδεολογίας: του κορπορατισμού. Ο κορπορατισμός κατακερματίζει την κοινωνία σε ομάδες αντιμαχόμενων συμφερόντων. Μετατοπίζει την πηγή της νομιμότητας από τους πολίτες στις ομάδες και εγκλωβίζει τα άτομα σε δομές που απαιτούν δουλική και υποτακτική συμπεριφορά αυλικού. Ο κορπορατισμός καλλιεργεί τη λατρεία του προσωπικού συμφέροντοςκαι οδηγεί στην απαξίωση του κοινού καλού. Προάγει την τυποποίηση της σκέψης, το αγελαίο πνεύμα και τον γενικευμένο κομφορμισμό. Η δημοκρατική συμμετοχή αποδυναμώνεται, αφού οι αποφάσεις λαμβάνονται μέσω διαπραγματεύσεων ανάμεσα σε ομάδες ειδικών και σε ομάδες συμφερόντων.


Η συνδιαλλαγή με το κράτος, η συνδιοίκηση και ο λαϊκισμός
«Θα ματώσετε» προειδοποίησε τους βουλευτές του ΠαΣοΚ ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ κ. Ν. Φωτόπουλος, αν συναινέσουν στην απελευθέρωση της ενέργειας Στη χώρα μας η κυβερνητική αλλαγή του 1981 έφερε τα συνδικάτα και τις επαγγελματικές ενώσεις σε σχέση συνεργασίας με το κράτος που στη συνέχεια σε πολλές περιπτώσεις αναπτύχθηκε σε σχέση συνδιαλλαγής.Ειδικά στις ΔΕΚΟ υπήρχε μια άτυπη,αλλά νομιμοποιημένη και από την κυβέρνηση, συνδιοίκηση.Η συνδιοίκηση αυτή απέφερε πολλά προνόμια στα μέλη των ενώσεων αυτών,επιδόματα, απαλλαγές κτλ. τα οποία δίνονταν αφειδώς όταν δεν μπορούσαν να υπάρξουν μεγάλες μισθολογικές αυξήσεις.Η ισχύς κάποιων εκπροσώπων από αυτούς,όπως στον τραπεζικό τομέα,έφτασε να είναι μεγαλύτερη αυτής του διευθυντικού επιτελείου. Η ιδιόμορφη σχέση κυβέρνησηςεπαγγελματικών ενώσεων/ συνδικάτων πέρασε και στον ευρύτερο ιδιωτικό τομέα.Οι συνδικαλιστές ανεδείχθησαν ελέω κόμματος σε βουλευτές,όπου πολλές φορές γίνονταν το «μακρύ χέρι» των συντεχνιακών συμφερόντων.
Υπήρξε το φαινόμενο του λαϊκισμού με πολλές εκφάνσεις,το οποίο έχει μελετηθεί αρκούντως από πολλούς διανοητές και από διαφορετικές οπτικές (Κ.Τσουκαλάς,Ν.Μουζέλης,Π.Καζάκος, Α.Μακρυδημήτρης,Θ. Πελαγίδης,Γ. Βούλγαρης κ.ά.).
Ομως τόσο οι επαγγελματικές ενώσεις όσο και τα συνδικάτα, αν και έβλεπαν από καιρό ότι μπαίνουμε σε μια νέα εποχή, εντούτοις ελάχιστες ήταν οι προτάσεις από μέρους τους.Παράδειγμα οι οδικές μεταφορές που είναι ίσως η τελευταία μεγάλη αγορά που παρέμεινε κλειστή σε μας από όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.Ολοι ήξεραν ότι επίκειται η απελευθέρωσή της. Ομως οι ενώσεις των μεταφορέων-ιδιοκτητών φορτηγών αντί να προετοιμαστούν άφησαν τον χώρο ανοχύρωτο στις τελευταίες εξελίξεις πιστεύοντας ότι το κομματικό κράτος θα συνδιαλεγόταν αενάως μαζί τους και σε τελευταία ανάλυση θα μπορούσαν να το εκβιάσουν. Οι πάσης φύσεως συντεχνίες πρέπει να προβληματιστούν γιατί χάνουν συνεχώς τις μεγάλες μάχες που δίνουν ενάντια στην πολλές φορές εχθρική γνώμη των πολιτών.Πρέπει να αντιληφθούν ότι η εποχή που διανύουμε είναι το τέλος αυτού του είδους συντεχνιακού συνδικαλισμού.Το τι θα το αντικαταστήσει, κανείς δεν το ξέρει. Αλλά υπάρχει ανάγκη να υπάρξει μια αυτόνομη,πλουραλιστική αντιπροσώπευση των συμφερόντων των εργαζομένων ανεξάρτητα από το κράτος και τους λαϊκιστές πάτρωνες.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=32&artId=311932&dt=08/08/2010#ixzz0w0s5E2wE

(Ο Γιάννης Ν. Μπασκόζος γεννήθηκε το 1952 στην Αθήνα. Σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ασχολήθηκε με τη θεωρία πολιτισμού. Εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στον Τομέα Ανθρωπιστικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών με καθηγητή τον Μ.Γ. Μερακλή.
Εργάζεται στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη, ως αρχισυντάκτης του "Βήματος Ιδεών", και είναι διευθυντής του περιοδικού "Διαβάζω" από το 2006. Για χρόνια υπήρξε συνεργάτης του "Οικονομικού Ταχυδρόμου" και της οικονομικής εφημερίδας "Εξπρές" και διετέλεσε αρχισυντάκτης του αγγλόφωνου περιοδικού "Hellenic Quarterly". Συνεργασίες και άρθρα του έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά:"Διαβάζω", "Ithaca", "Αντί", "Πολίτης", "Ιχνευτής", "Η Άλως", "Επιστημονική Σκέψη", "Πανδώρα", "Γραφή" (Λάρισα), "Ρόπτρον" (Βόλος) και άλλα. Διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό "Πανδώρα".)

====================================
Το γαϊτανάκι από τη μασονική R2, η διαπλοκή με την Καμόρα για τα αιολικά πάρκα της
Σαρδηνίας, οι διώξεις, η απειλή… αποστασίας του Φίνι και η προετοιμασία για την προεδρία
http://www.kte.gr/void===================================

Τα προσωρινά στοιχεία που έχει στη διάθεσή του ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ.Παπακωνσταντίνου δείχνουν ότι τα καθαρά έσοδα του προϋπολογισμού στο επτάμηνο Ιανουαρίου- Ιουλίου αυξήθηκαν κατά 4%, έναντι αύξησης 7,2% το πρώτο εξάμηνο του έτους. Ο ετήσιος στόχος του μνημονίου αναφέρεται σε αύξηση εσόδων κατά 13,7%, ήτοι η υστέρηση που καταγράφεται στις εισπράξεις αρχίζει και λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artid=347392&dt=07/08/2010#ixzz0w13idpiG
========================================
Πάσχος Μανδραβέλης: Σιγά τα αίματα...Ελλάδα
Φυσικά έχει ένα δίκιο να φοβάται τους αεριτζήδες στην αγορά ενέργειας.
Η ελληνική επιχειρηματικότητα κυριαρχείται από τύπους που κυκλοφορούν με πούρα και κάνουν «μπίζνες» με τα λεφτά των άλλων και ειδικότερα του Δημοσίου
Το κακό δεν είναι ότι ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ κ. Νίκος Φωτόπουλος μεγάλωσε με τα τραγούδια του Θωμά Μπακαλάκου. Το κακό είναι ότι ολόκληρη η μεταπολίτευση ανδρώθηκε με τα ίδια τραγούδια. Ετσι μπερδέψαμε τον συναισθηματισμό με τα επιχειρήματα, τον εκβιασμό με την πολιτική, τα αίματα με τη Δημοκρατία. Το σύντομο μήνυμα (SMS) που έστειλε ο κ. Φωτόπουλος στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ συμπυκνώνει όλες τις παθογένειες της χώρας, αυτές που μας οδήγησαν στο χείλος της χρεοκοπίας.
Εγραψε κι απέστειλε, λοιπόν, στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ο κ. Φωτόπουλος: «Σύντροφοι βουλευτές, όταν πριν από 32 χρόνια μπήκα στο ΠΑΣΟΚ για να αλλάξουμε τον κόσμο άκουγα τότε στις γιορτές Νεολαίας που κάναμε πότε στη Ν. Σμύρνη πότε στη Ν. Φιλαδέλφεια πότε στου Ζωγράφου ένα πολύ ωραίο καταγγελτικό τραγούδι του Θωμά Μπακαλάκου για την αγροτιά που έλεγε “Καημένη αγροτιά, θα κερδοσκοπήσουν οι μεσάζοντες...”. Ελπίζω, σύντροφοι βουλευτές, 32 χρόνια μετά να μην το κάνετε επίκαιρο (και στον χώρο της χονδρικής τής ενέργειας) επιτρέποντας στον κάθε αεριτζή να θησαυρίζει σε βάρος της επιχείρησης του ελληνικού λαού. Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ ούτε εργοστάσια πουλάμε ούτε ενέργεια στην τιμή κόστους στους αεριτζήδες. Καθαρές κουβέντες. Σε όλα υπάρχουν όρια. Ο αγώνας μας δεν είναι για μας, είναι για τον καταναλωτή, γι’ αυτό θα φτάσουμε στα άκρα. Θα ματώσουμε. Και αυτό που σας λέω εκφράζει το σύνολο των εργαζομένων και πρωτίστως των συντρόφων μας».
Κατ’ αρχήν πρέπει να πληροφορήσει κάποιος τον πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ ότι στα 32 χρόνια που πέρασαν, από τότε που συγκινήθηκε με τα τραγούδια του Μπακαλάκου, άλλαξαν πολλά. Τότε, για παράδειγμα, λεφτά υπήρχαν. Σήμερα δυστυχώς δίχως χρήματα, ούτε ο σοσιαλισμός των νεανικών του χρόνων δεν είναι εφικτός.
Φυσικά έχει ένα δίκιο να φοβάται τους αεριτζήδες στην αγορά ενέργειας. Η ελληνική επιχειρηματικότητα κυριαρχείται από τύπους που κυκλοφορούν με πούρα και κάνουν «μπίζνες» με τα λεφτά των άλλων και ειδικότερα του Δημοσίου. Αλλά πάλι πώς να ορίσεις την τιμή ενός προϊόντος, όπως είναι το ηλεκτρικό ρεύμα, σε μια μονοπωλιακή αγορά; Η τιμή κόστους μοιάζει να είναι οδηγός, αλλά όχι αξιόπιστος. Επειδή ακριβώς η ΔΕΗ είναι δημόσια και μονοπωλιακή, ουδείς μέχρι σήμερα υπολόγιζε τι κόστιζε η παραγωγή. Μέσα σ’ αυτή την τιμή κόστους, υπάρχουν για παράδειγμα και οι άεργοι συνδικαλιστές, που πληρώνονται κυριακάτικα, υπερωρίες και συμμετοχές σε διάφορα Δ.Σ. Στην ίδια τιμή ενσωματώνονται και οι χιλιάδες πελατειακές προσλήψεις, που έκαναν οι πολιτικοί, αλλά ανέχθηκαν οι συνδικαλιστές. Δίπλα στους πραγματικά σκληρά εργαζόμενους των ορυχείων (οι οποίοι πιθανότατα πληρώνονται λιγότερο από όσο προσφέρουν στην Επιχείρηση), δίπλα στους εναερίτες (που παίζουν την ζωή τους κορώνα-γράμματα για να έχουμε εμείς ρεύμα), τα γραφεία της Χαλκοκονδύλη βουλιάζουν από τα «χατίρια» που κάποτε κάποιοι πολιτικοί έκαναν στους πελάτες τους. Αυτά τα χατίρια ενσωματώνονται επίσης στην τιμή κόστους. Πώς προκύπτει λοιπόν μια «δίκαιη τιμή κόστους» για το ρεύμα που παράγει η ΔΕΗ;
Οι «καθαρές κουβέντες» δεν χρειάζονται απειλές για αίματα και άκρα. Χρειάζονται μόνο καθαρά στοιχεία...
Ο Πάσχος Μανδραβέλης αρθρογραφεί στην εφημερίδα Καθημερινή