Σχετικά με τα αιολικά πάρκα, η ΔΕΗ αναφέρει Είναι καλά τα πάρκα Καραγκουλέ

Μάχη ιδιωτών για την πίτα €1,5 δισ. της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας
Στόχος αλυσίδες καταστημάτων, τράπεζες, κινηματογράφοι, αλλά και βίλες
ΡΕΠΟΡΤΑΖ Α. Γ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ | Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Εξι ιδιωτικές εταιρείες πώλησης ηλεκτρικού ρεύματος, εκ των οποίων οι τέσσερις μεγάλες για τη χώρα και δύο μικρότερες, έβαλαν πλώρη για την πίτα του 1,5 δισ. ευρώ που σήμερα ανήκει σχεδόν εξ ολοκλήρου στη ΔΕΗ. Η πίτα αυτή μεταφράζεται στον τζίρο του ρεύματος στην εμπορική κατανάλωση (εστιατόρια, ζαχαροπλαστεία, καφετέριες, ρεστοράν, εμπορικά καταστήματα), στη λεγόμενη μέση τάση (τράπεζες, νοσοκομεία, αλυσίδες σουπερμάρκετ, κινηματογράφοι, βιομηχανίες) αλλά και σε οικιακά τιμολόγια υψηλής κατανάλωσης, δηλαδή σε βίλες ή γενικότερα μεγάλες μονοκατοικίες που καταναλώνουν περισσότερες από 3.000 κιλοβατώρες το τετράμηνο. Σύντομα οι ιδιώτες σχεδιάζουν να επεκταθούν και στα νοικοκυριά Οι εταιρείες αυτές είναι η αυστριακή Verbund (που είναι η «ΔΕΗ της Αυστρίας»), η Ηρων Θερμοηλεκτρική του ομίλου ΓΕΚ Τέρνα, η ΕLΡΕDΙSΟΝ που ανήκει εξ ημισείας στα ΕΛΛΠΕ και στην ιταλική Εdison, η Αegean Ρower, θυγατρική της Αegean, συμφερόντων του κ. Δ.Μελισσανίδη, η ΕFΤ Ηellas και η ΑΤΕL Ηellas.
Τη μεγαλύτερη διείσδυση στην αγορά έχει επιτύχει μέχρι στιγμής η Verbund Εnerga Ηellas, η οποία διευθύνεται από τον κ. Α. Φλώρο, δραστηριοποιείται περίπου τρία χρόνια και διαθέτει σήμερα πελατολόγιο με 40.000 μετρητές. Αξίζει να σημειωθεί ότι ένας μεγάλος πελάτης (π.χ. μια αλυσίδα σουπερμάρκετ ή μια τράπεζα) μπορεί να διαθέτει ακόμη και 1.000 μετρητές, όσα τα καταστήματά της σε όλη τη χώρα.
Μερικοί από τους σημαντικότερους πελάτες της είναι τα σουπερμάρκετ ΑΒ Βασιλόπουλος, Μετρό, Σκλαβενίτης, Αρβανιτίδης, τα Μedia Μarkt, το Κηφισός Μall, τα καταστήματα Φωκάς και Ρεγκάτα, η βιομηχανία Αlex Ρac, τα ξενοδοχεία Κοθάλη και οι εταιρείες Regency, Φουρλής, Νotos Com, Ελληνικό Καζίνο και SΑΤΟ.
Η εταιρεία είχε κύκλο εργασιών το 2009 περίπου 50 εκατ. ευρώ και το 2010 «ετοιμάζεται» για κατακόρυφη άνοδο του τζίρου που θα φθάσει τα 150 εκατ. ευρώ. Πλην όμως το 2009 κατέγραψε κέρδη περίπου 2,5 εκατ. ευρώ, ενώ το 2010 το αποτέλεσμά της θα είναι περίπου μηδενικό ή πολύ ελαφρά κερδοφόρο.

Οι αιτίες μείωσης της κερδοφορίας
Οι αιτίες είναι δύο: η πρώτη ισχύει για ολόκληρο το ιδιωτικό κομμάτι του κλάδου και αφορά τις χρεώσεις κόστους δικτύου αλλά και το κόστος χρήσης του Συστήματος, που έχουν ακριβύνει σημαντικά μέσα σε έναν χρόνο από τον ΔΕΣΜΗΕ, με αποτέλεσμα το περιθώριο κέρδους από 5% να πέσει σε 2,5% και να σημειωθεί μείωση της κερδοφορίας, αφού υπό τις συνθήκες ανταγωνισμού σήμερα δεν μπορούν να γίνουν φυσικά αυξήσεις χρεώσεων στους καταναλωτές.
Η δεύτερη αιτία περιλαμβάνει και τη ΔΕΗ, είναι πολύ σοβαρή και αφορά την αγορά γενικότερα: έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τα «φέσια» στην αγορά, δηλαδή οι πελάτες που δεν πληρώνουν τους λογαριασμούς τους. Το ποσοστό αυτό ήταν ως και πέρυσι περίπου 2%, το πολύ 2,5%, ενώ εφέτος διπλασιάστηκε και φθάνει το 5%, δηλαδή ο ένας στους 20 πελάτες «μέσης τάσης» δεν πληρώνει το ρεύμα στον πάροχό του, ακόμη και αν αυτός είναι η ΔΕΗ! Η ουσιαστική άρνηση πολλών επιχειρήσεων να πληρώσουν τον λογαριασμό ηλεκτρικού ρεύματος, ανεξάρτητα αν πάροχος είναι η ΔΕΗ ή ένας από τους ιδιώτες, έχει ως συνέπεια τον έντονο προβληματισμό των προμηθευτών ηλεκτρικού ρεύματος και τον πιθανό ανασχεδιασμό του προγραμματισμού τους για το μέλλον. Πολλά θα εξαρτηθούν από το νέο θεσμικό πλαίσιο που θα πάρει σάρκα και οστά από τις αποφάσεις του ΥΠΕΚΑ με βάση τις προτάσεις της ΡΑΕ στο άμεσο μέλλον.

Η Αegean Ρower λειτουργεί εδώ και δύο χρόνια. Ιδρύθηκε από τον κ. Β. Μηλιώνη και στην πορεία εξαγοράστηκε από την Αegean συμφερόντων Μελισσανίδη. Διαθέτει περίπου 20.000 μετρητές, ενώ μεταξύ των πελατών συμπεριλαμβάνονται οι Carrefour, Sprinder, Πλαίσιο, Καραϊσκάκη, η αλυσίδα Ζara, η αλυσίδα Χόντος και οι Μύλοι Ασωπού.
Η ΕLΡΕDΙSΟΝ Εμπορική ανήκει εξ ημισείας στα ΕΛΛΠΕ που διοικούνται από τους κκ. Τ.Γιαννίτση και Ι.Κωστόπουλο με βασικό πελάτη τη Εurobank, ενώ ασχολούνται μόνο με τη μέση τάση και όχι με την εμπορική κατανάλωση, στην οποία σκοπεύουν να εισέλθουν σύντομα.
Η Ηρων Θερμοηλεκτρική ανήκει στον όμιλο ΓΕΚ Τέρνα που διοικείται από τους κκ. Γ. Κάμπα και Γ. Περιστέρη με βασικό πελάτη τη Sanyo Ηellas. Ούτε η εταιρεία αυτή ασχολείται προς το παρόν με την εμπορική κατανάλωση.
Η ΑΤΕL έχει ως βασικούς πελάτες τη Χαλυβουργία Ελλάδος και τη βιομηχανία παγωτού Κρι Κρι, ενώ η ΕFΤ δουλεύει με βασικούς πελάτες τη Βαρυτίνη και την Ρalco.
Στην αγορά πάντως δραστηριοποιούνται και εταιρείες με έδρα την Κύπρο, απλώς με ένα τηλέφωνο και χωρίς διεύθυνση ή κάποιον νόμιμο εκπρόσωπο με τον οποίο να μπορεί να συνεννοηθεί ο πελάτης. Στις περιπτώσεις αυτές, όπως λένε και οι άνθρωποι της ΡΑΕ και του ΔΕΣΜΗΕ, χρειάζεται μεγάλη προσοχή, διότι για τον πελάτη δεν υπάρχει εχέγγυο σε περίπτωση που ο... αόρατος προμηθευτής εξαφανιστεί.
Επίσης στην αγορά ετοιμάζονται να δραστηριοποιηθούν τουλάχιστον τρεις γνωστές εταιρείες του ενεργειακού χώρου αλλά δεν έχουν ξεκινήσει ακόμη.
Πώς διεισδύουν οι ιδιώτες
Η εμπορική πολιτική των εναλλακτικών προμηθευτών συνεχίζεται να εστιάζεται στην ύπαρξη τιμολογίων ηλεκτρικής ενέργειας εκ μέρους της ΔΕΗ, τα οποία είναι πολύ υψηλότερα από το πραγματικό κόστος. Αυτά αφορούν πρωτίστως τους επαγγελματικούς καταναλωτές και δευτερευόντως οικιακούς με πολύ υψηλές καταναλώσεις. Μέσω των υψηλών εμπορικών τιμολογίων, η ΔΕΗ ως τώρα επιδοτούσε και επιδοτεί τα χαμηλά οικιακά τιμολόγια (σταυροειδής επιδότηση).
Ετσι οι εναλλακτικοί πάροχοι έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν εκπτώσεις 10%-20% επί των τιμολογίων της ΔΕΗ σε αυτές τις κατηγορίες. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο με το ισχύον πλαίσιο η διαρροή πελατών από τη ΔΕΗ θεωρείται δεδομένη και η ίδια την προϋπολογίζει σε περίπου 3% στο τέλος του χρόνου. Η αντιμετώπιση της διαρροής επιδιώκεται να περιοριστεί με τη μείωση των εμπορικών τιμολογίων της, στο πλαίσιο της πλήρους αναδιάρθρωσης την οποία έχει προτείνει στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=60&artid=317541&dt=30/09/2010#ixzz10zX9V4CY
=====================================================
Απάντηση ΔΕΗ για τα αιολικά πάρκα
Aπάντηση στα δημοσιεύματα που την επικρίνουν για την εξαγορά των αιολικών πάρκων της BCI έδωσε χθες η ΔΕΗ, υποστηρίζοντας κατ΄αρχήν ότι οι εξαγορές και οι συνεργασίες σε έργα τρίτων αποτελούν τον ταχύτερο τρόπο για να πετύχει τον στόχο της που είναι η αύξηση του μεριδίου της στην αγορά ΑΠΕ από 9% σήμερα και μόλις 5% στην αγορά αιολικών.
Aπάντηση στα δημοσιεύματα που την επικρίνουν για την εξαγορά των αιολικών πάρκων της BCI έδωσε χθες η ΔΕΗ, υποστηρίζοντας κατ΄αρχήν ότι οι εξαγορές και οι συνεργασίες σε έργα τρίτων αποτελούν τον ταχύτερο τρόπο για να πετύχει τον στόχο της που είναι η αύξηση του μεριδίου της στην αγορά ΑΠΕ από 9% σήμερα και μόλις 5% στην αγορά αιολικών.

Σχετικά με τα αιολικά πάρκα, η ΔΕΗ αναφέρει ότι για τα έργα σε λειτουργία, των οποίων ο συντελεστής απόδοσης είναι 25,03%, η δαπάνη εξαγοράς ανέρχεται σε 17,38 εκατ. ευρώ και τα δάνεια σε 28,26 εκατ. ευρώ και για τα υπόλοιπα με συντελεστή απόδοσης 33,7% η δαπάνη εξαγοράς ανέρχεται σε 26,02 εκατ. ευρώ και ο προϋπολογισμός κατασκευής των νέων πάρκων στα 67,61 εκατ. ευρώ.
====================================================
ΔΕΗ: Είναι καλά τα πάρκα Καραγκουλέ

Εχουν μεγάλη απόδοση τα 3 έτοιμα και άλλα 3 αδειοδοτημένα αιολικά πάρκα της εταιρείας BCI του επιχειρηματία Δ. Καραγκουλέ, γι' αυτό και η ΔΕΗ σπεύδει να τα αγοράσει όπως υποστηρίζει σε ανακοίνωσή της.
Θεωρώντας ότι η απόκτησή τους είναι ευκαιρία, θεωρεί λανθασμένη οποιαδήποτε αναφορά στο τίμημα της εξαγοράς χωρίς αυτό να συσχετίζεται με τον συντελεστή απόδοσης των πάρκων, που σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΗ Ανανεώσιμες Α.Ε., Γιάννη Τσιπουρίδη, είναι σημαντικά υψηλότερος από τον μέσο όρο, καθώς για τα μεν έτοιμα πάρκα φτάνει το 25,03% και για τα υπό κατασκευή τα 33,7%.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της θυγατρικής της ΔΕΗ, το τίμημα εξαγοράς για τα 3 πάρκα συνολικής ισχύος 24,65 MW που λειτουργούν ανέρχεται σε 17,38 εκατ. ευρώ, ενώ για τα άλλα 3 που έχουν αδειοδοτηθεί φτάνει τα 26,02 εκατ. ευρώ. Ωστόσο το συνολικό κόστος για τη ΔΕΗ προβλέπεται ότι θα ξεπεράσει τα 139 εκατ. ευρώ συμπεριλαμβανομένων των δανείων που θα αναλάβει, του προϋπολογισμού κατασκευής και των ιδίων κεφαλαίων που θα δαπανήσει.

Β. ΓΕΩΡΓΑΣ
=================================
ΔΕΗ - Παρέλευση πενταετίας για την είσπραξη του μερίσματος χρήσης 2004

Η ΔΕΗ ΑΕ ανακοίνωσε ότι η πενταετής προθεσμία για την είσπραξη του μερίσματος της εταιρικής χρήσης 2004 εκπνέει στις 31 Δεκεμβρίου 2010. Οι μέτοχοι της εταιρίας που δικαιούνται το μέρισμα της χρήσης 2004 και οι οποίοι για οποιοδήποτε λόγο δεν το έχουν εισπράξει, παρακαλούνται να το εισπράξουν πριν την ημερομηνία αυτή. Μετά την 31η Δεκεμβρίου 2010 τα μη εισπραχθέντα μερίσματα χρήσεως 2004 θα παραγραφούν υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου.

===================================
Ασφαλιστικό της ΔΕΗ
Κύριε διευθυντά

Η κ. Μιράντα Ξαφά, σε άρθρο της στην «Καθημερινή», ασχολείται με το ασφαλιστικό της ΔΕΗ. Δυστυχώς, στο άρθρο της δεν ασχολείται με όλες τις παραμέτρους του ασφαλιστικού της ΔΕΗ, αλλά επιφανειακά καταλήγοντας στο συμπέρασμα, ότι περίπου οι ασφαλισμένοι στη ΔΕΗ ευνοούνται υπερβολικά και επιδοτούνται εις βάρος του ελληνικού λαού. Αυτό αδικεί και την ίδια, αλλά κυρίως αδικεί τους χιλιάδες συνταξιούχους της ΔΕΗ, οι οποίοι ανέμεναν ομαλή πληρωμή των συντάξεών τους αφού καθ’ όλο τον εργασιακό τους βίο κατέβαλλαν ανελλιπώς τις υψηλές ασφαλιστικές τους εισφορές, όπως εξάλλου και η ΔΕΗ τις εργοδοτικές της εισφορές.
Το 1966, με νόμο τέθηκε σε ισχύ ο κανονισμός ασφάλισης προσωπικού ΔΕΗ. Με βάση αυτόν οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ ασφαλίζονται στον εργοδότη τους. Δεν πρόκειται περί αυτασφάλισης, αλλά ασφάλισης στον εργοδότη.
Οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων, καθώς και οι εργοδοτικές, παρεκρατούντο από τη ΔΕΗ σαν δικά της κεφάλαια και παράλληλα είχε την υποχρέωση να καλύπτει όλες τις δαπάνες ασφάλισης του προσωπικού της. Τα κεφάλαια αυτά τα διαχειριζόταν κατά την κρίση της η εκάστοτε διοίκηση της ΔΕΗ, διορισμένη από το κράτος, χωρίς καμία παρέμβαση ή έλεγχο από τους εργαζομένους. Το καθεστώς αυτό συνεχίστηκε επί 33 χρόνια, μέχρι το 1999, οπότε με τον νόμο 2773, η τότε κυβέρνηση με υπουργό τον κ. Βενιζέλο, κατήργησε το σύστημα ασφάλισης στον εργοδότη ΔΕΗ προκειμένου η ΔΕΗ, απαλλασσόμενη από το βάρος των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων της, να εισαχθεί στο Χρηματιστήριο. Τότε, από τις εταιρείες Wyatt και Prudential, υπελογίσθη με αναλογιστική μελέτη η περιουσία από τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων και των εργοδοτικών εισφορών που επί 33 χρόνια είχε σχηματισθεί και είχε ενσωματωθεί στην περιουσία της ΔΕΗ, με ένα αποπληθωρισμένο επιτόκιο, νομίζω 3 ή 4%. Το ύψος της περιουσίας υπελογίσθη στα 3,2 τρισ. δραχμές (και όχι 1,5 τρισ. όπως υποστηρίζει η κ. Ξαφά) ή 10,2 δισ. ευρώ.
Το ποσό ήταν τεράστιο για να καταβληθεί εφάπαξ. Τότε υπεγράφη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, η οποία συμπεριελήφθη στον νόμο 2773 του 1999 που κατήρτησε ο κ. Βενιζέλος και προέβλεπε τα κάτωθι:
1. Δημιουργείται Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (ΟΑΠ - ΔΕΗ) στο οποίο εφεξής θα συνεχίζεται η ασφάλιση του προσωπικού της ΔΕΗ με τους ίδιους όρους ασφάλισης που προέβλεπε ο νόμος του 1966.
2. Η ΔΕΗ απεμπλέκεται από τις υποχρεώσεις ασφάλισης του προσωπικού της, όπως αυτές καθορίζονταν από τον νόμο του 1966.
3. Το κράτος αναλαμβάνει την υποχρέωση να καλύπτει το ετήσιο έλλειμμα εσόδων - εξόδων του ΟΑΠ-ΔΕΗ από τον προϋπολογισμό του, έναντι του πιο πάνω χρέους της ΔΕΗ προς τους ασφαλισμένους της.
Η κάλυψη αυτή συνεχιζόταν κανονικά μέχρι την πρόσφατη αυθαίρετη απόφαση της κυβέρνησης, που περικόπτει κατά 10% το ποσό που είχε υποχρέωση να καταβάλει στον ΟΑΠ-ΔΕΗ κατ’ εφαρμογή του νόμου 2773 του κ. Βενιζέλου. Περικόπτει δηλαδή και το ύψος των συντάξεων κατά 10%.
Η ΔΕΗ κρατούσε τα ποσά των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων της, καθώς και τα ποσά των εργοδοτικών εισφορών της ίδιας, τα οποία χρησιμοποιούσε για τις επενδύσεις της άτοκα και χωρίς να τα επιστρέφει σε κάποιο λογαριασμό των εργαζομένων, όπως θα έπρεπε, αφού δεν ήταν δική της περιουσία.
Κανονικά θα έπρεπε να εφαρμόζονται οι κανόνες δανεισμού, όπως ίσχυαν και για τις δανειακές συμβάσεις που υπέγραφε με τις τράπεζες. Δηλαδή να επιστρέφει εντόκως (με το τρέχον τραπεζικό επιτόκιο) τα ποσά που εισέπραττε από την περιουσία των εργαζομένων, αφού βεβαίως αφαιρούσε εντόκως τα ποσά που είχε εν τω μεταξύ καταβάλει για τις ανάγκες λειτουργίας της ασφάλισης του προσωπικού της. Η διαφορά θα αποτελούσε το αποθεματικό του ασφαλιστικού φορέα των εργαζομένων, ώστε αν κάποτε, όπως έγινε, σταματούσε το σύστημα ασφάλισης στον εργοδότη, να υπήρχε διαθέσιμη περιουσία για τη λειτουργία του νέου ταμείου ασφάλισης των εργαζομένων.
Η περιουσία αυτή καθ’ όλη τη διάρκεια των 33 χρόνων (1966 - 1999) θα ήταν τεράστια, γιατί: α. Το 1966 η ηλικία του προσωπικού στη ΔΕΗ ήταν μικρή και η ωρίμανση των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων (για συντάξεις και εφάπαξ) θα επήρχετο (όπως και έγινε) έπειτα από περίπου 35 χρόνια. Στο διάστημα αυτό οι δαπάνες για τη λειτουργία της ασφάλισης ήταν πολύ μικρότερες, σε σχέση με τα έσοδα. Αυτά τα τεράστια ποσά εκμεταλλεύτηκε η ΔΕΗ. β. Αυτό το πλεόνασμα θα μπορούσαν οι εργαζόμενοι να το αυξήσουν σημαντικά αν προχωρούσαν σε αγορά π.χ. ακινήτων ή μετοχών αξιόπιστων τραπεζών, όπως έχουν κάνει άλλα Ταμεία. Ετσι η περιουσία των 10,2 δισ. ευρώ, που υπελογίσθη το 1999, θα ήταν σημαντικά μεγαλύτερη.
Τα κεφάλαια που προέκυπταν από τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων και τις αντίστοιχες εργοδοτικές εισφορές, η ΔΕΗ τα χρησιμοποιούσε για τις επενδύσεις της άτοκα.
Δηλαδή δεν επιβάρυνε, όπως θα έπρεπε, το κόστος του παραγόμενου ηλεκτρικού ρεύματος και κατ’ επέκταση τα τιμολόγια πώλησής του στους καταναλωτές με τους τόκους των κεφαλαίων της περιουσίας των εργαζομένων της, όπως έκανε για τους τόκους των τραπεζικών της δανείων.
Δηλαδή, οι εργαζόμενοι επιδοτούσαν την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος με την περιουσία τους για 33 χρόνια.
Λόγω και του γεγονότος αυτού, τα τιμολόγια της οικιακής κατανάλωσης είναι τα χαμηλότερα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ενώ και τα τιμολόγια της βιομηχανικής κατανάλωσης είναι μεταξύ των χαμηλότερων.
Συνεπώς, οι καταναλωτές ηλεκτρικού ρεύματος επωφελήθηκαν σημαντικά για όλο το διάστημα των 33 χρόνων από την επιδότηση της τιμής του ρεύματος από την περιουσία των εργαζομένων στη ΔΕΗ. Συμπερασματικά, ο νόμος 2773 του 1999 του κ. Βενιζέλου δεν ήταν η εύκολη λύση, όπως υποστηρίζει η κ. Ξαφά.
Εάν το κράτος έχει ανάγκη πόρων για να καλύψει τα τεράστια ελλείμματα που έχει, τότε θα έπρεπε να προχωρήσει σε πρόσθετη φορολόγηση όλων ανεξαρτήτως των Ελλήνων φορολογουμένων ανάλογα με τα εισοδήματά τους και όχι επιλεκτικά σε περικοπή του εισοδήματος, και μάλιστα των συντάξεων, μιας μερίδας μόνο των Ελλήνων φορολογουμένων, κατά παράβαση των όρων του Συντάγματος περί ίσης μεταχείρισης των Ελλήνων πολιτών.

Ν. Χ. Γιαννοπουλος - Οικονομολόγος – Συνταξιούχος ΔΕΗ

========================================