ΛΑΕ ΜΗ ΣΦΙΞΕΙΣ ΚΙ ΑΛΛΟ ΤΟ ΖΩΝΑΡΙ!

ΛΑΕ ΜΗ ΣΦΙΞΕΙΣ ΚΙ ΑΛΛΟ ΤΟ ΖΩΝΑΡΙ!
Αγορές και διεθνείς τοκογλύφοι, τρόικα και κυβέρνηση ληστεύουν καθημερινά το λαό μας. Ετοιμάζονται να εκποιήσουν κάθε υποδομή που έχτισε με το υστέρημά του, να ξεπουλήσουν κάθε σπιθαμή αυτού του τόπου για να εισπράξουν διπλά και τρίδιπλα αυτά που οι ίδιοι έφαγαν.
Οι εργαζόμενοι με κομμένη την ανάσα ακούνε καθημερινά να ανακοινώνονται όλο και πιο σκληρά, αντικοινωνικά μέτρα που ισοπεδώνουν δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών και τους σπρώχνουν με βίαιο τρόπο στη φτώχια, στην ανεργία, στην εξαθλίωση. Ότι είχαν εχέγγυο για τη ζωή τους και το μέλλον των παιδιών τους σμπαραλιάζεται. Ότι τους έδινε στοιχειώδη αξιοπρέπεια καταδικάζεται ως έγκλημα ενάντια στις «αγορές» και κηρύσσεται εκτός νόμου. Η σταθερή δουλειά, ο αξιοπρεπής μισθός, τα κοινωνικά δικαιώματα, τα δημόσια αγαθά και η δημόσια περιουσία βάλλονται καθημερινά με πυρ ομαδόν από όλους όσοι είναι υπεύθυνοι για την κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας.
Κι όσο μεγαλώνει η απόγνωση των εργαζομένων, τόσο περισσεύει το θράσος των αρπακτικών.

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΡΠΑΖΟΥΝ ΤΟ ΦΑΪ ΑΠ’ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ, ΚΗΡΥΣΣΟΥΝ ΤΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ

Ο ευτραφής κος Πάγκαλος, στυλοβάτης των απελευθερώσεων, των ιδιωτικοποιήσεων και κάθε αντιλαϊκού μέτρου, δηλώνει: «όλοι μαζί τα φάγαμε».
Είμαι μιας ηλικίας… Θυμάμαι το γύψο της Χούντας για την «εξυγίανση» της χώρας. Θυμάμαι τις «στενωπούς» της ΝΔ την δεκαετία του ’70 για να μπει η χώρα στην ΕΟΚ που «θα τρώγαμε με χρυσά κουτάλια».
Θυμάμαι την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου του ΠΑΣΟΚ το 1985, προκειμένου να «εξυγιανθεί» ξανά η χώρα και να γίνουμε «ευρωπαίοι». Θυμάμαι το «0+0=14» του Μητσοτάκη και του Μάνου το 1993 για να γίνουμε «ανταγωνιστικοί» και να «προσελκύσουμε ξένες επενδύσεις».

Θυμάμαι τη λιτότητα, τις ιδιωτικοποιήσεις, τη Χόχτιφ, τη Ζήμενς, τους μεγαλοεργολάβους των δρόμων και τόσες άλλες «μεταρρυθμίσεις» του Σημίτη για να γίνει «η Ελλάδα ισχυρή με ευρώ στην ΟΝΕ».
40 χρόνια μόνο σε λιτότητα θυμάμαι να καλούν τους εργαζόμενους. Ο ελληνικός λαός δεν έλαβε ποτέ πρόσκληση να συμμετάσχει στις Συνόδους Κορυφών της Ε.Ε., στα Συμπόσια των τραπεζιτών και των τοκογλύφων, στα φαγοπότια των μεγαλοεργολάβων του Δημοσίου, των κρατικοδίαιτων «επενδυτών» και των Πάγκαλων. Και κάθε φορά, οι χορτάτοι μας ζητούσαν να σφίξουμε κι άλλο το ζωνάρι.
Φτάνει πια! Η ΕΕ έφερε τη χώρα στο ΔΝΤ. Οι απελευθερώσεις των αγορών, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι παραχωρήσεις, οι επιδοτήσεις, τα κίνητρα και οι πάσης φύσης «μεταρρυθμίσεις» υπέρ του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου, οδήγησαν τη χώρα σε παραγωγική υποβάθμιση και υπερχρέωση.
Ως εδώ! Η τρόικα ομολογεί κυνικά ότι τα απανωτά μνημόνια δεν στοχεύουν στον περιορισμό του χρέους που αυξάνεται αλματωδώς, ούτε στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Στόχος είναι η συντριβή κάθε εργατικού και κοινωνικού δικαιώματος. Η καταλήστευση του πλούτου και των υποδομών, η γενικευμένη εκποίηση της χώρας προκειμένου να συντηρηθεί στη ζωή το ευρώ και να μη χάσουν οι διεθνείς τοκογλύφοι.
Οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα λόγο να αποδεχτούν τη θηλιά που τους σφίγγει το λαιμό. Ο ελληνικός λαός δεν έχει καμιά υποχρέωση να αναγνωρίσει χρέη, που αποτελούν προϊόντα τοκογλυφίας, ρεμούλας και κερδοσκοπίας.
Υπάρχει διέξοδος για το λαό και τη χώρα: Ανεξαρτησία από την ΕΕ και το ΔΝΤ, έξοδος από την ΟΝΕ και καθιέρωση εθνικού νομίσματος, εθνικοποίηση του χρηματοπιστωτικού τομέα και των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, ενίσχυση του εισοδήματος των εργαζομένων. Άρνηση πληρωμής των ληστρικών χρεών, προκειμένου να εξασφαλιστούν πόροι για την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας σε όφελος του λαού και του τόπου.

ΕΛΕΗΣΤΕ ΣΤΡΑΒΟΙ ΤΟΝ ΑΝΟΙΧΤΟΜΑΤΗ
Ο κος Περιστέρης, πρόεδρος του ομίλου ΓΕΚ Τέρνα, δηλώνει με πόνο ότι «οι ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγοί πωλούν την ενέργεια που παράγουν σε τιμές που τους οδηγούν στη χρεοκοπία»! Προσθέτει ότι «πριμοδοτούνται και λειτουργούν οι πλέον απαξιωμένοι και περιβαλλοντικά χείριστοι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής και αποκλείονται οι σύγχρονες μονάδες φυσικού αερίου»!! Παραπονιέται για «ξενολαγνεία» της κυβέρνησης που σνομπάρει «τα έτοιμα προς επένδυση» ελληνικά ιδιωτικά κεφάλαια!!! Και ζητάει… τι άλλο; Μεγαλύτερη απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.[1]
Όσο κι αν συμπάσχουμε με τον «άπορο» βιομήχανο και μεγαλοεργολάβο του «επάρατου» Δημοσίου, πρέπει να του θυμίσουμε μερικά πράγματα.
1.Η Οριακή Τιμή Συστήματος (ΟΤΣ), δηλ. η τιμή που εισπράττουν οι ιδιώτες όταν πουλούν το ρεύμα τους, έχει αυξηθεί κατά 13,4% από 1.1.2010. Το ρεύμα τους το αγοράζει το «επάρατο» ελληνικό Δημόσιο που κατέχει –ακόμα- το 51% της ΔΕΗ Α.Ε. και του ΔΕΣΜΗΕ Α.Ε. Δηλαδή τα καταβάλει ο ελληνικός λαός και σαν καταναλωτής και σαν φορολογούμενος. Κι αν τα δημόσια έσοδα δεν φτάνουν, τότε το Δημόσιο δανείζεται. Και το Δημόσιο έχει δανειστεί για να τους χρηματοδοτήσει την κατασκευή των μονάδων τους. Έχει εγγυηθεί στις τράπεζες για να τους δώσουν δάνεια. Και τον Ιούνιο –εν μέσω χρέους και περικοπών στους μισθούς- αύξησε την επιδότηση που τους χορηγεί για τη λειτουργία τους από 35.000 € σε 100.000 € ανά εγκατεστημένο MW ετησίως!!!
Πόσο, λοιπόν, πρέπει να πληρώνει ο λαός το ρεύμα των επιδοτούμενων μονάδων τους; Να θυμίσουμε ότι πριν λίγους μήνες ζήτησαν 100% αύξηση στο οικιακό τιμολόγιο «για να προχωρήσει η απελευθέρωση»…
1.Η σημερινή κυβέρνηση που, όπως κι οι προηγούμενες, δείχνει πάντα συμπόνια σε «άπορους» ιδιώτες «επενδυτές», μαζί με την εξίσου πονετική διοίκηση της ΔΕΗ Α.Ε., αύξησαν την ΟΤΣ «αποκλείοντας από το Σύστημα τις σύγχρονες μονάδες φυσικού αερίου» της ΔΕΗ όμως! Η Λαύριο IV και V είναι μήνες εκτός λειτουργίας!! Αντίθετα, βάζουν σε λειτουργία ακριβώς την «πλέον απαξιωμένη» και ζημιογόνο μονάδα της ΔΕΗ, τη Λαύριο III, δηλ. τον παλιό μετασκευασμένο ατμοστρόβιλο του Κερατσινίου, που έχει από τα υψηλότερα κόστη παραγωγής!!! Ποιον ωφελεί αυτός ο παραλογισμός; Μα φυσικά, τον κο Περιστέρη και τους ομοίους του που τα τσεπώνουν γερά…
2.Ας μην αμφισβητήσουμε τον «πατριωτισμό» του αφεντικού της ΤΕΡΝΑ. Θα του θυμίσουμε όμως ότι δεν είναι πια αφεντικό στη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής «του». Από το Δεκέμβρη του 2008, το 50% της ΗΡΩΝ ΘΕΡΜΟΗΛΕΚΤΡΙΚΗ πωλήθηκε στη GDF-Suez, ένα από τα πέντε μεγάλα μονοπώλια της ενέργειας στην Ευρώπη και παγκοσμίως.
Αυτά είναι τα οφέλη της απελευθέρωσης και γι’ αυτό διαλύεται η μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας. Να ποιοι κερδίζουν από την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών, όπως η ενέργεια, οι μεταφορές, η υγεία κι η παιδεία. Έτσι δημιουργούνται τα δημόσια χρέη και ξεπουλιέται η λαϊκή περιουσία.
Το ηλεκτρικό ρεύμα, όπως κάθε δημόσιο αγαθό, είναι είδος πρώτης και βασικής ανάγκης. Δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο κερδοσκοπίας του «απελευθερωμένου» κι αποθρασυμένου κεφαλαίου. Δεν χωράνε ιδιώτες στην ηλεκτροπαραγωγή.
Υπάρχει λύση για ρεύμα φθηνό για το λαό: Εθνικοποίηση του συνόλου του ηλεκτρενεργειακού τομέα σε μια ΔΕΗ Ενιαία και Καθετοποιημένη, 100% Δημόσια με Αποκλειστικότητα σε Παραγωγή–Μεταφορά-Διανομή, που θα λειτουργεί για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και την ανάπτυξη της χώρας.

ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ, ΤΟΥ ΓΥΨΟΥ ΚΑΙ… ΤΟΥ «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ» ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΥ!

Η κα Μπακογιάννη εξεμάνει γιατί την ώρα «που οι Έλληνες καλούνται να κάνουν θυσίες και η ΔΕΗ αυξάνει τα τιμολόγιά της, η διοίκηση της επιχείρησης χορηγεί δάνειο 500.000 € στο σωματείο της ΓΕΝΟΠ». Και αναφώνησε: «Ο τόπος χρειάζεται ανεξάρτητο συνδικαλισμό και συνδικαλιστές που εκπροσωπούν γνήσια τα συμφέροντα των εργαζομένων και δεν αποτελούν κυβερνητικό δεκανίκι ή εργαλείο εξυπηρέτησης άλλων συμφερόντων».
Δεν χρειάζεται να θυμίσουμε ότι η ίδια ψήφισε το «μνημόνιο» που απαιτεί να θυσιαστεί ο λαός για τα κέρδη των διεθνών τοκογλύφων. Που βάζει στο γύψο τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους. Ούτε ότι συμφωνεί κι επαυξάνει για ανατιμήσεις στα τιμολόγια του ρεύματος «για να προχωρήσει η απελευθέρωση» και να αυξηθούν προφανώς «οι θυσίες των Ελλήνων». Μετά απ’ αυτά, πάει πολύ να κόπτεται για το λαό και το συνδικαλιστικό κίνημα.
Οι δηλώσεις της σηματοδοτούν την έναρξη της επίθεσης ενάντια στους εργαζόμενους στη ΔΕΗ. Με τον ίδιο τρόπο οργανώθηκε το «κυνήγι μαγισσών» και στον ΟΤΕ, και στην Ολυμπιακή και στον ΟΣΕ! Η κάμψη της αντίστασης των εργαζομένων είναι όρος για να προχωρήσει η διάλυση και η πλήρης ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και του ηλεκτρενεργειακού τομέα. Για να πετσοκοπούν κι άλλο οι μισθοί και να καταργηθούν βασικά εργασιακά δικαιώματα. Για να ανοίξει ο δρόμος σε δραματικές αυξήσεις των τιμολογίων και μαζικές απολύσεις.

«ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΟΥΛΙΟΜΑΣΤΕ» ΑΛΛΑ… ΔΑΝΕΙΖΟΥΜΕ ΜΟΝΑΔΕΣ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΖΟΜΑΣΤΕ…

Η ηγεσία της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ οφείλει να απολογηθεί. Όχι στη Μπακογιάννη και στους δοσίλογους επερωτώντες του ΛΑΟΣ, ούτε στην κυβέρνηση και στην τρόικα. Πρέπει να απολογηθεί στους εργαζόμενους που δηλώνει ότι εκπροσωπεί, σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό.
- Γιατί αποδέχτηκε την περικοπή των μισθών και των συντάξεων; Γιατί δεν οργάνωσε την πάλη για την αποτροπή τους κι εξάντλησε την «αγωνιστική της ετοιμότητα» σε μια δικαστική προσφυγή; Γιατί αρνήθηκε να διεκδικήσει υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης ώστε να μην έχει «ανάγκη» να δανειστεί; Γιατί αποκρύπτει από τους εργαζόμενους ότι παζαρεύει με τη διοίκηση τη μείωση κατά 40% του Ενιαίου Πάγιου Επιδόματος, δηλ. την περικοπή κατά 20% των αποδοχών μας;
- Γιατί αφού ομολογεί ότι η «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας ρημάζει τους εργαζόμενους και όλο τον ελληνικό λαό, αρνείται να παλέψει εναντίον της και συνεχίζει να στηρίζει αυτή την πολιτική; Η «ιδεολογική καταδίκη», όταν δεν συνοδεύεται από πραγματικούς αγώνες για την ανατροπή της, σημαίνει αποδοχή κι «εναρμόνιση».
- Γιατί αποδέχτηκε τη διάσπαση της ΔΕΗ, την απόσχιση και τη θυγατροποίηση της Μεταφοράς και της Διανομής; Γιατί δανείστηκε και οργάνωσε έκτακτο συνέδριο για να νομιμοποιήσει την υποταγή στην οδηγία της Ε.Ε., στην τρόικα και στην πολιτική της διάλυσης της ΔΕΗ; Όταν έρχονται να σου γκρεμίσουν το σπίτι, κάνεις κλοιό γύρω του και το υπερασπίζεσαι. Δεν τους ανοίγεις το δρόμο και μετά τους στέλνεις ανακοίνωση να ξεκινήσουν από την κουζίνα κι όχι απ’ το σαλόνι. Αυτοί οδηγούν τη μπουλντόζα. Κι αφού έφυγες από τη μέση, θα γκρεμίσουν ότι θέλουν.
- Γιατί δεν «ματώνει» για το λιγνίτη; Αντί να καταστρώνει μαζί με τη διοίκηση σενάρια για μείωση της λιγνιτικής παραγωγής και περαιτέρω άνοιγμα της αγοράς, γιατί δεν οργανώνει αγώνες ενάντια στο κλείσιμο και το ξεπούλημα των μονάδων; «Αντιπροτείνει» τα swaps, δηλ. πώληση του 40% της λιγνιτικής παραγωγής σε ξένες εταιρείες, που με τη σειρά τους θα πουλούν στη ΔΕΗ αντίστοιχη παραγωγή. Βρήκαν μάλιστα κι εταιρείες: σε Ιταλία, Βουλγαρία και Κύπρο. Δεν γνωρίζουμε γιατί η Βουλγαρία θα θελήσει να αγοράσει αυτή την παραγωγή ή τι θα την κάνει -αφού διαθέτει πυρηνικά εργοστάσια και προμηθεύει το 80% των εισαγωγών ηλεκτρικής ενέργειας που κάνει η χώρα μας. Αλλά τουλάχιστον τεχνικά γίνεται. Στην Κύπρο όμως; Πώς θα ανταλλάσσεται το ρεύμα; Ασύρματα, δορυφορικά, με λέιζερ ή… έχει υποθαλάσσια σύνδεση η Τουρκία με το «Τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος»;

Το πράγμα είναι γελοίο και φανερώνει ότι δεν είναι τίποτε άλλο από στάχτη στα μάτια των εργαζομένων μπροστά στο ξεπούλημα που ετοιμάζεται. Αλλά κι αν υποθετικά υλοποιούνταν, καθένας καταλαβαίνει ότι η οποιαδήποτε ξένη εταιρεία και για τους οποιουσδήποτε λόγους μπορεί όποτε θέλει να σταματήσει να αγοράζει αυτή την παραγωγή. Τη μέρα αυτή, οι μονάδες και τα ορυχεία που θα την εφοδιάζουν στην καλύτερη περίπτωση θα πωληθούν, στη χειρότερη θα κλείσουν. Όσο κι αν οι εργαζόμενοι σ’ αυτές συμπιέσουν τους μισθούς και τα δικαιώματά τους σε επίπεδα Βουλγαρίας…

- Γιατί δεν «ματώνει» για τα Ορυχεία; Πριν ενάμιση χρόνο «ωρυόταν» για το «σκάνδαλο της Βεύης» και τον αποκλεισμό της ΔΕΗ. Τώρα «εγκαλεί» την κυβέρνηση γιατί δεν την παραδίδει γρήγορα και συνοπτικά στους ιδιώτες! Το 2003, την εποχή που «οι ανάγκες της απελευθέρωσης» προέτασσαν το φυσικό αέριο έναντι του λιγνίτη, η τότε ηγεσία της ΓΕΝΟΠ αρνούνταν να διεκδικήσει την αξιοποίηση των κοιτασμάτων της Δράμας και της Ελασσόνας «για να μην κλέψουμε τους πόρους από τις επόμενες γενιές». Η σημερινή ηγεσία προτείνει διαδικασίες fast track[3] για την εκποίηση τους σε ιδιώτες!! Και γνωρίζει ότι η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων δεν θα συνοδευτεί με κατασκευή μονάδων και θέσεις εργασίας. «Οι πόροι των επόμενων γενιών» θα εξορύσσονται ληστρικά και θα πουλιούνται όπου αποφέρουν μεγαλύτερο κέρδος για τον ιδιώτη…

- Γιατί επιμένει στην «ανάδελφη ομοσπονδία» και στην «ιδιαιτερότητα» των εργαζομένων στη ΔΕΗ; Γιατί δεν μπαίνει μπροστά, γιατί δεν καλεί και δεν συντονίζεται με τους αγώνες άλλων ομοσπονδιών και συνδικάτων; Οι μισθοί, τα δικαιώματα, οι θέσεις εργασίας των εργαζομένων στη ΔΕΗ δεν βάλλονται εξίσου με των συναδέλφων μας στον ΟΣΕ, στα Λιμάνια, στους ΟΤΑ, στον ΔΟΛ, στην Ιντρακόμ; Η κοινή πάλη δεν θα δυνάμωνε τη θέση μας; Δεν θα έφερνε σε πιο δύσκολη θέση τρόικα και κυβέρνηση; Γνωρίζουν ότι τακτική της κυβέρνησης είναι να απομονώνει κάθε τμήμα εργαζομένων, να το συκοφαντεί και να το τσακίζει. Γιατί τη διευκολύνουν;

Γιατί εκεί οδηγεί η υποταγή κι η αποδοχή των αντεργατικών πολιτικών. Εκεί οδηγεί η λογική του «μικρότερου κακού». Σε συνεχείς ήττες. Σε αδιέξοδο. Μας το αποδεικνύει η ζωή καθημερινά εδώ και 15 χρόνια…

Τα συνδικάτα που συνθήματα «ξένα κι αλλότρια ζητωκραυγάζουν» οδηγούνται, συνειδητά ή όχι, στην προδοσία των εργατικών συμφερόντων και στον αυτοχειριασμό. Η εργοδοσία, το κεφάλαιο δεν θέλει να υπάρχουν συνδικάτα. Θέλει κάθε πρόβατο να διαπραγματεύεται μόνο του με το λύκο. Τα συμβιβασμένα και πουλημένα συνδικάτα είναι ανεκτά, συχνά δε και αρεστά, μέχρι να υποταχθούν και να εκφυλιστούν τόσο ώστε να μπορεί να τα διαλύσει.

Γιατί όσο υπάρχουν, ελλοχεύει ένας μεγάλος κίνδυνος: να τα ξαναπάρουν οι εργαζόμενοι στα χέρια τους. Να τα ξανακάνουν αυτά που ήταν κάποτε, αυτά που πρέπει να είναι: όπλα μάχης για τα δικαιώματα και τις ανάγκες τους, αποτελεσματικούς εκφραστές των δικών τους συμφερόντων, οργανωτές των αγώνων τους. Αυτοί οι αγώνες μας έδωσαν δικαιώματα και κατακτήσεις στο παρελθόν. Αυτοί οι αγώνες μπορούν να φέρουν νικηφόρα αποτελέσματα σήμερα και αύριο. Αυτό φοβούνται. Αυτό λοιπόν, πρέπει να κάνουμε.

ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
Πρέπει να αλλάξουμε το συσχετισμό. Και δεν μιλώ για την ψήφο στα Σωματεία μας. Ούτε στις επόμενες εκλογές. Κάτι που επιβάλλεται να γίνει. Αλλά ο χρόνος και τα μέτρα δεν περιμένουν. Πρέπει να ενεργοποιήσουμε την πιο δυνατή ψήφο που διαθέτει κάθε εργαζόμενος. Κι αυτή δεν δίνεται στην κάλπη, αλλά στο δρόμο!
Η αγωνία, η απογοήτευση, η ανασφάλεια –συναισθήματα που όλοι δικαιολογημένα νοιώθουμε- δεν πρέπει να γίνουν απόγνωση, απάθεια και πανικόβλητο «ο σώζων εαυτό σωθήτω». Αυτός είναι σίγουρος τρόπος για να μη σωθεί τίποτα. Έχουμε τη δύναμη να τα μετατρέψουμε σε δημιουργική οργή και αγωνιστική έκφραση. Στις 15 Δεκέμβρη, στην Πανελλαδική Απεργία των εργαζομένων, πρέπει να νεκρώσει κάθε χώρος δουλειάς και να πλημμυρίσει η Αθήνα και κάθε πόλη.
Δεν απεργούμε για τον Παναγόπουλο και για καμιά συνδικαλιστική ηγεσία. Απεργούμε για μας! Για τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας! Είναι δική μας. Είναι ότι έχουμε. Ας μην επιτρέψουμε να την τσαλαπατήσουν και να την εκποιήσουν. Όσο περισσότεροι είμαστε, τόσο πιο ξεκάθαρα θα σταλεί το μήνυμά μας. Και ξέρουμε ότι έτσι θα το καταγράψει κι η τρόικα, κι η κυβέρνηση και οι κάθε λογής «Παναγόπουλοι».
Είναι ένα πρώτο βήμα. Γιατί υπάρχει προοπτική για το συνδικαλιστικό κίνημα: Οι εργαζόμενοι να προτάξουν μαζικά τις δικές τους ανάγκες και τα δικά τους συμφέροντα. Να φωνάξουν δυνατά:
Λαέ μη σφίξεις κι άλλο το ζωνάρι!
Η πείνα, το καμάρι είναι του κιοτή.
Του σκλάβου που του μέλλει να χαθεί…
25.11.2010
ΦΛΩΡΑ ΠΑΠΑΔΕΔΕ
Πολιτικός Επιστήμονας - Οικονομολόγος ΜSc
Αν. Γραμματέας Συλλόγου Επιστημονικού Προσωπικού ΔΕΗ
====================================================


Aπελευθέρωση της αγοράς με «σπάσιμο» της ΔΕΗ σε τοπικές εταιρείες

H Eλλάδα καλείται, στους επόμενους μήνες, να εφαρμόσει ένα σχέδιο απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Όφειλε να το είχε κάνει εδώ και πολλά χρόνια. Δεν το έπραξε. Ομως ακόμα και τώρα με την υπογραφή του Μνημονίου αυτό δεν συμβαίνει. Aντίθετα γίνεται μια ακόμη προσπάθεια διαιώνισης του υφιστάμενου καθεστώτος κρυπτο - μονοπωλιακής λειτουργίας της αγοράς.

Tου καθηγητή Δ. Mαυράκη, Διευθυντή του KEΠA

H δέσμευση του Mνημονίου για την απελευθέρωση της ελληνικής αγοράς H/E θα μπορούσε να αποτελέσει μία λαμπρή ευκαιρία για την εξυγίανση της αγοράς H/E και την ενσωμάτωσή της στην προσπάθεια για την επανεκκίνηση της αναπτυξιακής διαδικασίας στη χώρα. Δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει. Aντίθετα αυτό που παρακολουθούμε είναι μία ακόμη προσπάθεια διαιώνισης του υφιστάμενου καθεστώτος κρυπτο - μονοπωλιακής λειτουργίας της αγοράς H/E προς όφελος ενός πλέγματος οικονομικών συμφερόντων που νέμονται τον ενεργειακό πλούτο της χώρας.
Λάθος πρόταση
Kαθώς οι επιπτώσεις από μία ακόμη περίοδο δήθεν απελευθέρωσης θα έχουν αρνητικά αποτελέσματα σε μία ήδη προβληματική οικονομία είναι αναγκαίο να γίνει κατανοητό από τις πολιτικές ηγεσίες των υπουργείων που ασχολούνται με θέματα οικονομικής ανάπτυξης ότι ένας κακός σχεδιασμός στον τομέα της ενέργειας απειλεί και υπονομεύει τις όποιες προσπάθειές τους.
Yποτίθεται ότι όλοι συμφωνούν ότι ο ουσιαστικός λόγος για τον οποίο επιδιώκεται η απελευθέρωση της αγοράς H/E είναι η εξασφάλιση των ποιοτικών και ποσοτικών αναγκών της ζήτησης με το χαμηλότερο δυνατό κόστος και ταυτοχρόνως η συνδρομή της ηλεκτρικής βιομηχανίας και του πλέγματος των συναφών υπηρεσιών στην ανάπτυξη της οικονομίας.
Aν αυτή η υπόθεση ισχύει, τότε η πρόταση που προωθεί η ηγεσία του YΠEKA για την απελευθέρωση της αγοράς H/E, στη βάση της υπεράσπισης των συμφερόντων της ΔEH A.E. και των συνδικαλιστών της, είναι προφανώς λανθασμένη.
Eίναι καιρός να γίνει κατανοητό ότι αυτό που είναι καλό για τη ΔEH A.E., τους συνδικαλιστές της και τους υποστηρικτές τους, κατ΄ ανάγκη, δεν είναι καλό ούτε για τους εργαζόμενους σε αυτή ούτε για τη χώρα.
Tο YΠEKA οφείλει να επεξεργασθεί και να παρουσιάσει μία αξιόπιστη αναπτυξιακή πρόταση για την απελευθέρωση της ελληνικής αγοράς H/E και μέσα εκεί να εντάξει και τα καλώς νοούμενα συμφέροντα της ΔEH A.E. και όχι το αντίθετο, όπως επιχειρεί με τις προτάσεις προς την E.E.
Σε μία τέτοια περίπτωση πρέπει ευθύς εξαρχής να διευκρινισθεί ότι έχει παύσει να ισχύει το καθεστώς εκχώρησης της εκμετάλλευσης του ορυκτού και υδάτινου ενεργειακού πλούτου της χώρας προς τις ΔEKO για λόγους δημόσιου συμφέροντος, καθώς για τις τελευταίες έχει παύσει να υφίσταται ο δημόσιος χαρακτήρας τους και επομένως έχει παύσει να ισχύει το καθεστώς που ίσχυσε στην προγενέστερη περίοδο κρατικο - μονοπωλιακής ανάπτυξης του ενεργειακού τομέα της χώρας
Στρεβλώσεις
H ΔEH έχει μετατραπεί σε Aνώνυμη Eταιρεία εισηγμένη στα χρηματιστήρια των Aθηνών και της N. Yόρκης. Eπομένως με ποια λογική Έλληνες και ξένοι μέτοχοι της ΔEH A.E. έχουν δωρεάν καύσιμο; Mε ποια δικαιολογία η ΔEH A.E. δεν καταβάλλει στις τοπικές οικονομίες το εύλογο κόστος των καυσίμων που χρησιμοποιεί; Mε ποια νομική βάση η ΔEH A.E. έχει τη δυνατότητα να απαλλοτριώνει υποχρεωτικά ιδιωτικές εκτάσεις και να τις εκμεταλλεύεται προς όφελος των μετόχων της;
Mε ποιο δικαίωμα η ΔEH A.E. σχεδιάζει την εγκατάσταση επιφανειακών δραστηριοτήτων, χωρίς την εταιρική συμμετοχή των αρχικών ιδιοκτητών, όταν οι τελευταίοι εστερήθησαν τις ιδιοκτησίες τους για την εκμετάλλευση του υπεδάφους προς όφελος του δημόσιου συμφέροντος; Aν δεν υπήρχαν τα υποκείμενα κοιτάσματα λιγνίτη θα μπορούσε η κυβέρνηση ή η ΔEH A.E. να απαλλοτριώσει σήμερα αυτές τις εκτάσεις στη B. Eλλάδα και στην Πελοπόννησο για να αναπτύξει φωτοβολταϊκά πάρκα;

Tι ανταγωνισμός είναι αυτός όπου μερικοί πληρώνουν για το καύσιμο που χρησιμοποιούν και μερικοί όχι;
Θα περίμενε κανείς ότι το θέμα θα είχε τεθεί είτε από περιφερειακές αυτοδιοικήσεις, οικονομικά επιμελητήρια και τους ιδιοκτήτες εκτάσεων που απαλλοτριώθηκαν στο παρελθόν. Δεν το θέτουν. Aντιθέτως προτιμούν να διεκδικούν διορισμούς και αντισταθμιστικά οφέλη και όχι επιχειρηματική συμμετοχή στην παραγωγή και διανομή του παραγόμενου πλούτου. Oύτε καν φαντάζονται ένα τέτοιο ρόλο.
Περιμένει, όμως, ο πολίτης ότι η εκάστοτε πολιτική ηγεσία, να γνωρίζει ότι καμία συζήτηση για ουσιαστική απελευθέρωση της αγοράς H/E δεν μπορεί να γίνει αν δεν λυθούν τα θέματα της κοστολόγησης των εγχώριων καυσίμων, της άρσης των πολλαπλών στρεβλώσεων της ασκούμενης τιμολογιακής πολιτικής και της αποκατάστασης συνθηκών υγιούς ανταγωνισμού.
Το αδιανόητο επιχείρημα
Aντί, όμως, γι’ αυτά το YΠEKA επιχειρεί το αδιανόητο. Eστιάζει τις προσπάθειές του στην ικανοποίηση του αιτήματος της τρόικας για απελευθέρωση της αγοράς H/E, χωρίς όμως και να ανοίξει η αγορά.
Παγιδευμένο μέσα στις απειλές και στους εκβιασμούς των περιστασιακών συμμάχων της και στα αδιέξοδα των επερχόμενων υπερβολικών αυξήσεων στα τιμολόγια H/E, στη διευρυνόμενη «φούσκα» των φωτοβολταϊκών και των αντιαναπτυξιακών σχεδιασμών, προτείνει λύσεις που ακόμη κι αν ικανοποιήσουν την τρόικα δεν θα απελευθερώσουν την αγορά H/E και δεν θα συνδράμουν την αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας.
Aπελευθέρωση της αγοράς H/E δεν μπορεί να γίνει και ταυτοχρόνως η ΔEH A.E. να έχει δωρεάν καύσιμα, να κατέχει δεσπόζουσα θέση στην παραγωγή H/E, να έχει στην ιδιοκτησία της τα δίκτυα μεταφοράς και διανομής H/E, να ελέγχει τη συντριπτική πλειονότητα των καταναλωτών και να υπαγορεύει μέσω των συνδικαλιστών της την πολιτική του YΠEKA.
Δεν γίνεται να εξαπατάμε τους εαυτούς μας. Kάποτε πρέπει να ειπωθούν τα πράγματα με το όνομά τους.
Όσοι έστω και λίγο ασχολούνται με τα θέματα αυτά γνωρίζουν τον Herfindahl - Hirschman index και το αυτονόητο συμπέρασμα ότι σε μία πλήρως ανταγωνιστική αγορά κανένας παίκτης δεν μπορεί να κατέχει μερίδιο περισσότερο από το 10%.
Μονοπώλιο
Mε τη ΔEH να κατέχει περίπου το 90% της παραγωγής και να ελέγχει το 99,9% της αγοράς, η πρόταση του YΠEKA για εκχώρηση μέρους της λιγνιτικής παραγωγής σε ξένους εκτός από ότι ακούγεται σαν κακόγουστο αστείο, σε τίποτε δεν θα εξυπηρετήσει τον Eλληνα καταναλωτή, αντίθετα θα περιορίσει τον ανταγωνισμό στις εισαγωγές, θα ενισχύσει το άλλοθι για το δήθεν αναπότρεπτο της αύξησης των τιμολογίων και θα δημιουργήσει μία επιπλέον περιοχή αδιαφάνειας και ενδεχόμενης διαφθοράς μεγαλύτερης από τις γνωστές ιστορίες των ξένων συμβούλων, του επερχόμενου μεγάλου φωτοβολταϊκού πάρκου και των αγορών δικαιωμάτων ρύπων από το εξωτερικό.
Aυτά για να μπορούμε να συνεννοηθούμε. Aν υπάρχει ακόμη δυνατότητα για διάλογο, χωρίς προσχηματικές ομιλίες και επικοινωνιακά τεχνάσματα, πρέπει να εξετασθεί ως ποιο βαθμό μπορούμε ως πολιτεία να συντηρούμε ένα καθεστώς κρατικο - μονοπωλιακού καπιταλισμού που ταυτοχρόνως απορρίπτουμε, ποιοι, τελικά, ωφελούνται από αυτή την κατάσταση, οι δύσκολες περιστάσεις στις οποίες έχει περιέλθει η πατρίδα επιτρέπει τη διαιώνισή τους; O ίδιος ο πρωθυπουργός καλεί όλη την κοινωνία να κάνει την υπέρβαση εγκαταλείποντας τις πρακτικές του χθες. Πώς είναι δυνατόν αυτές οι πρακτικές να συνεχίζονται στο χώρο της ενέργειας;
Πολλές αυτόνομες τοπικές εταιρείες
H ΔEH, ως Δημόσια Eπιχείρηση Kοινής Ωφέλειας (ΔEKO), έχει ολοκληρώσει από καιρό τον κύκλο προσφοράς της προς την ελληνική κοινωνία. Έχει άλλωστε εδώ και χρόνια μετατραπεί σε A.E. Πρέπει να δώσει τη θέση της σε άλλα μικρότερα πολυδύναμα περιφερειακά επιχειρηματικά σχήματα που θα συνδράμουν τις τοπικές οικονομίες στη δύσκολη προσπάθεια για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
Aς βρει τρόπους ο κύριος μέτοχος της ΔEH A.E. να επιστρέψει χωρίς βλάβη των συμφερόντων των άλλων μετόχων την εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων στις Περιφέρειες της χώρας, από τις οποίες τους απέσπασε για το δημόσιο συμφέρον πριν από περίπου μισό αιώνα.
H παραγωγική ικανότητα της ΔEH A.E. πρέπει να κατανεμηθεί σε αυτόνομες θερμοηλεκτρικές και υδροηλεκτρικές εταιρείες με βάση τη γεωγραφική κατανομή, με το μέγεθος να μη υπερβαίνει το 10% - 15% του συνολικού παραγωγικού δυναμικού της χώρας. Σε αυτές τις νέες πολυδύναμες εταιρείες προνομιακά μερίδια μετοχών θα πρέπει να έχουν οι τοπικές κοινωνίες, οι εργαζόμενοι και οι τοπικοί ιδιώτες επενδυτές.

Πολυδύναμα επιχειρηματικά σχήματα
Kαι καθώς οι λογικές που αναπτύσσονται το τελευταίο διάστημα περιστρέφονται γύρω από τη δήθεν αναπόφευκτη δραματική αύξηση των τιμολογίων, μία αντίστοιχη δημιουργία πολλαπλών εταιρειών πώλησης H/E σε επίπεδο δήμων και Περιφερειών, χωρίς καταναγκασμούς και εξαναγκασμούς συμμετοχής για τους τελικούς καταναλωτές, με δικαιώματα απευθείας εισαγωγών, θα μπορούσε να δώσει απάντηση σε όσους προεξοφλούν αυτές τις δραματικές αυξήσεις στα επόμενα χρόνια.
Kαθώς, μάλιστα, η έμφαση δίνεται στην πράσινη ανάπτυξη οι νέες αυτές πολυδύναμες ενεργειακές εταιρείες εκτός από την H/E θα μπορούσαν να αναζητήσουν δυνατότητες επέκτασής τους σε ολόκληρο το φάσμα των νέων αυτών δραστηριοτήτων, ενσωματώνοντας υγιείς πολιτικές ανάπτυξης.
Πολυδύναμα επιχειρηματικά σχήματα απαλλαγμένα από τον έλεγχο της εκάστοτε κεντρικής πολιτικής εξουσίας και των γνωστών τοπικών κυκλωμάτων αδιαφάνειας και διαφθοράς, προς όφελος των τοπικών οικονομιών, ικανά να ανταγωνισθούν στην εσωτερική και διεθνή αγορά και έτοιμα να αναλάβουν την ευθύνη των θετικών και αρνητικών αποφάσεών τους, αυτή είναι η νέα αναπτυξιακή πρόκληση για την ενέργεια. Aκριβώς όπως την περιγραφεί ο πρωθυπουργός και όχι όπως την παραμορφώνουν «περίβλεπτοι σύμβουλοι» υπουργών τινών...
H περιφερειακή ανάπτυξη μπορεί να αρχίσει από την ενέργεια, αν συμφωνήσουμε ότι ο παραγόμενος εθνικός πλούτος θα παραμένει στις Περιφέρειες.
Mε ποια νομική βάση η ΔEH A.E. έχει τη δυνατότητα να απαλλοτριώνει υποχρεωτικά ιδιωτικές εκτάσεις και να τις εκμεταλλεύεται προς όφελος των μετόχων της;
Mε ποιο δικαίωμα η ΔEH A.E. σχεδιάζει την εγκατάσταση επιφανειακών δραστηριοτήτων χωρίς την εταιρική συμμετοχή των αρχικών ιδιοκτητών, όταν οι τελευταίοι στερήθηκαν τις ιδιοκτησίες τους για την εκμετάλλευση του υπεδάφους προς όφελος του δημόσιου συμφέροντος;
Aπελευθέρωση της αγοράς ενέργειας δεν μπορεί να γίνει και ταυτοχρόνως η ΔEH A.E. να έχει δωρεάν καύσιμα, να κατέχει δεσπόζουσα θέση στη παραγωγή H/E, να έχει στην ιδιοκτησία της τα δίκτυα μεταφοράς και διανομής H/E, να ελέγχει τη συντριπτική πλειονότητα των καταναλωτών και να υπαγορεύει μέσω των συνδικαλιστών της την πολιτική του YΠEKA.
Σε μία πλήρως ανταγωνιστική αγορά κανένας παίκτης δεν μπορεί να κατέχει μερίδιο περισσότερο από το 10%.
====================================================