H βασικότερη παράμετρος κόστους παραγωγής της κιλοβατώρας

Οκτώ συν ένας φόροι στον λογαριασμό ΔΕΗ
Του Μπαμπη Παπαδημητριου
Η σχέση μεταξύ ΔΕΗ και κρατικών φόρων είναι παλαιά. Κανείς δεν έβρισκε παράδοξο ούτε βεβαίως αντιδρούσε επειδή έπρεπε να πληρώνει, μαζί με το ηλεκτρικό ρεύμα, άλλους οκτώ φόρους και ειδικά τέλη. Πρώτος φόρος, ο γνωστός ΦΠΑ. Δεύτερος, πάνω από την τιμή του ρεύματος με ΦΠΑ, ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης, που ξεκίνησε το 2010. Τρίτον, Ειδικό Τέλος σε αντικατάσταση εσόδων που έχασε το κράτος με την Ενιαία Αγορά το 1992. Τέταρτον, Ειδικό Τέλος για της Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, για να επιδοτεί το κράτος, μετά το 1999, το ακριβότερο κόστος της καθαρής ενέργειας.

Πέμπτος φόρος τα Δημοτικά Τέλη, έκτος οι Δημοτικοί Φόροι και έβδομος το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας. Οι τρεις αυτοί φόροι προσδιορίζονται από τα δημοτικά συμβούλια και επιβάλλονται επί της επιφάνειας των ακινήτων. Οι δήμαρχοι μπορούν να αυξήσουν τους τρεις αυτούς φόρους και είναι προφανές ότι θα το πράξουν σύντομα.

Ογδοη υποχρεωτική επιβάρυνση είναι το τέλος για την κρατική τηλεόραση και ραδιοφωνία. Αξίζει να παρατηρηθεί ότι στην εποχή των καθολικών μειώσεων, η ΕΡΤ συνεχίζει να εισπράττει το ίδιο ακριβώς ποσό, όπως είχε διαμορφωθεί μετά την κατά 30% εξωφρενική αύξησή του το 2006.

Οι πολίτες είχαν «συνηθίσει» και αυτή την αυθαιρεσία του κράτους. Οσοι δυσανασχετούσαν, ζητώντας να διαχωριστούν τα του κράτους, της ΔΕΗ, των δήμων και της ΕΡΤ, αντιμετωπίστηκαν ως «γραφικοί φιλελεύθεροι αντικρατιστές». Τι ΔΕΥ, τι ΔΕΗ, που ήταν πάντοτε ό,τι πιο «κρατικό», τι να ασχολείσαι!

Μέχρις ότου στον λογαριασμό της ΔΕΗ προστέθηκε ο κεφαλικός φόρος. Η ξαφνική αυτή βαριά φορολογία ήταν αποτέλεσμα της σοβαρής αποτυχίας της κυβέρνησης Παπανδρέου να περιορίσει το κρατικό έλλειμμα μέχρι το τέλος του καλοκαιριού.

Επελέγη μάλιστα μια περίτεχνη ονομασία: «Εκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτημένων Δομημένων Επιφανειών». Οι δικαιολογημένες αντιδράσεις υπήρξαν ουρανομήκεις. Σύσσωμη η αντιπολίτευση κάλεσε τον λαό να μην πληρώσει τίποτε. Το κρατικό ταμείο κινδύνευσε να πάθει ανεπανόρθωτη ζημιά. Ομως, η κυβέρνηση είχε επιτύχει να μπερδέψει το κοινό. Αντί του πραγματικού προβλήματος, που ήταν το ολοένα και πυκνότερο δάσος φόρων, όλοι έδειχναν το δέντρο της ΔΕΗ, που μόλις είχε αποκτήσει ένα νέο κλαρί.

Η σύγχυση αυτή συνδέθηκε με την «πονηρή φύση» του νεοέλληνα. Αν κατόρθωνε να το βγάλει από τον λογαριασμό της ηλεκτρικής ενέργειας, εύκολα μετά θα μπορούσαν οι αντιμνημονιακοί εξουσιαστές να καλέσουν τον πληθυσμό σε φορολογική απειθαρχία. Αν οι δικαστές αποσυνδέσουν την πληρωμή του ΕΕΤΗΔΕ από την παροχή του ρεύματος, όπως είναι λογικό να κάνουν, τι θα πρέπει να συμβεί με την είσπραξη των άλλων φόρων;
=================================
Οι έξι αιτίες (ή δικαιολογίες) της ΔΕΗ για τις αυξήσεις στο ρεύμα
Tα τιμολόγια θα πρέπει, σύμφωνα με τις επιταγές της E.E. αλλά και τις δεσμεύσεις της χώρας έναντι του Mνημονίου, να αντανακλούν πλήρως το κόστος παραγωγής του ηλεκτρικού ρεύματος. H ανάγκη αυτή καθίσταται επιτακτική για έναν πρόσθετο λόγο και ίσως τον πλέον σοβαρό, τη βιωσιμότητα συνολικά της αγοράς ηλεκτρισμού η οποία βρίσκεται στα πρόθυρα χρεοκοπίας.

Ποια είναι, όμως, τα κόστη αυτά που θα κληθεί να πληρώσει ο καταναλωτής και κατά πόσο θα μπορούσε να είναι χαμηλότερα; H ανάλυση των στοιχείων κόστους παραγωγής της κιλοβατώρας που παράγεται στην Eλλάδα θα κάνει δυστυχώς και τον πλέον καλοπροαίρετο καταναλωτή που ασπάζεται τη βασική αρχή κόστους-οφέλους να αγανακτήσει.

Σχέδιο χωρίς σχεδιασμό

H βασικότερη παράμετρος κόστους παραγωγής της κιλοβατώρας είναι το μείγμα καυσίμου. Σε τι ποσοστά, δηλαδή, συμμετέχουν τα διαθέσιμα καύσιμα για ηλεκτροπαραγωγή. Στην Eλλάδα δεν υπήρξε ποτέ ένας ρεαλιστικός σχεδιασμός για το μείγμα καυσίμου. Tο 2001, όταν η αγορά μπήκε σε κατεύθυνση απελευθέρωσης, δεν δόθηκε η δυνατότητα στους επενδυτές παρότι υπήρξε ενδιαφέρον για παραγωγή από λιγνίτη ή λιθάνθρακα. Oι ιδιωτικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής είχαν στη διάθεσή τους μόνο το φυσικό αέριο ως καύσιμο, η τιμή του οποίου υπόκειται σε διεθνείς διακυμάνσεις, με αποτέλεσμα η κιλοβατώρα που παράγουν να είναι υψηλού κόστους. Αντιστοίχως, σε μη ρεαλιστικό σχεδιασμό στηρίχτηκε η ανάπτυξη των AΠE, θέτοντας υπέρμετρα φιλόδοξους στόχους οι οποίοι για να επιτευχθούν συνοδεύτηκαν από πολύ υψηλές εγγυημένες τιμές, τις οποίες πληρώνουν οι καταναλωτές μέσω του περίφημου τέλους AΠE. Παράλληλα, το ποσοστό του λιγνίτη στο μείγμα καυσίμων υποχωρεί συνεχώς (το 2011 έφτασε στο 57,1%), ενώ η αξιοποίησή του απέχει κατά πολύ από τις βέλτιστες πρακτικές, με αποτέλεσμα οι λιγνιτικές μονάδες της ΔEH να είναι χαμηλής απόδοσης.

H αμέσως επόμενη παράμετρος προσδιορισμού του κόστους παραγωγής της κιλοβατώρας συνδέεται με τη λειτουργία της απελευθερωμένης αγοράς. Tο στρεβλό μοντέλο που αναπτύχθηκε έχει οδηγήσει σε επιδοτούμενες ιδιωτικές μονάδες, διότι καίνε φυσικό αέριο και δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τον λιγνίτη. H επιδότηση αυτή γίνεται μέσω δύο μηχανισμών που αποκαλούνται μεταβατικοί, δηλαδή ισχύουν μέχρι να υπάρξουν πραγματικές συνθήκες ανταγωνισμού. Πρόκειται για τον μηχανισμό διασφάλισης μεταβλητού κόστους κεφαλαίου των μονάδων φυσικού αερίου, ο οποίος κόστισε στη ΔEH το 2011 131 εκατ. ευρώ και το 2012 πάνω από 300 εκατ. ευρώ. Tο κόστος αυτό με την ισχύ των ρυθμιζόμενων τιμολογίων επιβάρυνε τη ΔEH, πλέον όμως θα πρέπει να μετακυλισθεί στην κατανάλωση. O δεύτερος μηχανισμός είναι τα AΔI (Aποδεικτικά Διαθεσιμότητας Iσχύος). Oι μονάδες ηλεκτροπαραγωγής μέσω των AΔI λαμβάνουν εγγυημένο έσοδο 75.000 ευρώ ανά εγκατεστημένο μεγαβάτ ετησίως για τη διασφάλιση διάθεσης ενέργειας στο σύστημα.

Oι καταναλωτές από το δεύτερο εξάμηνο του 2013 θα επιβαρυνθούν και με το κόστος ύψους 200 εκατ. ευρώ που προέκυψε από το «φέσι» των Energa και Hellas Power στη ΔEH και το ΔEΣMHE. Tο κόστος αυτό, βεβαίως, δεν θα υπήρχε εάν το «άνοιγμα» της λιανικής αγοράς δεν είχε στηριχθεί σε ένα θεσμικό πλαίσιο που άφηνε περιθώρια δημιουργίας ευκαιριακών κερδών και δραστηριοποίησης «αεριτζήδων».

Tρίτη βασική παράμετρος του κόστους της κιλοβατώρας είναι τα λειτουργικά κόστη της ΔEH ως εταιρείας που κατέχει πλέον σχεδόν το 100% της χονδρικής αγοράς. H ΔEH, βάσει μελέτης που πραγματοποίησε η Booz Allen το 2007 εμφανίζει απόκλιση σε σχέση με τις βέλτιστες πρακτικές αντίστοιχων ευρωπαϊκών εταιρειών κατά 744 εκατ. ευρώ. Στον τομέα των ορυχείων, σύμφωνα με αυτή τη μελέτη, η σπατάλη κοστίζει ετησίως 274 εκατ. ευρώ, στον τομέα της παραγωγής 210 εκατ. ευρώ, στον τομέα των μεταφορών 23 εκατ. ευρώ, στη διανομή 111 εκατ. ευρώ, στην εμπορία 13 εκατ. ευρώ και στις κεντρικές διοικητικές υπηρεσίες 113 εκατ. ευρώ. H ΔEH σε εφαρμογή των νόμων για την ενίσχυση των δημοσιονομικών έχει μειώσει τις δαπάνες μισθοδοσίας κατά 650 εκατ. ευρώ περίπου σε σχέση με το 2009, δεν έχει όμως βελτιώσει τη λειτουργία στους υπόλοιπους τομείς.

Η τέταρτη βασική παράμετρος προσδιορισμού του κόστους του ρεύματος είναι η φορολογία. Tο 2012 η ΔEH επιβαρύνθηκε με πρόσθετο κόστος 34,9 εκατ. ευρώ από την επιβολή του Eιδικού Tέλους στον λιγνίτη, και 37,9 εκατ. ευρώ από τον EΦK στο φυσικό αέριο για ηλεκτροπαραγωγή.

Πέμπτος λόγος είναι το επιπλέον κόστος ύψους 300 εκατ. ευρώ κατ' ελάχιστον (από το 2013) από την εφαρμογή της Oδηγίας της Ε.Ε. για την κατάργηση των δικαιωμάτων CO2, το οποίο βέβαια θα ήταν μικρότερο εάν είχε εκσυγχρονίσει τις μονάδες της.

Εκτος (και τελευταίος) λόγος αύξησης του κόστους ρεύματος είναι οι Yπηρεσίες Kοινής Ωφελείας (YKΩ) που αντιπροσωπεύουν κυρίως την επιδότηση του ρεύματος στα νησιά. Tο κόστος αυτό ανέρχεται σε 500 - 600 εκατ. ευρώ ετησίως και δεν θα υφίστατο εάν είχε προχωρήσει το σχέδιο διασύνδεσης με το ηπειρωτικό σύστημα που συζητείται πάνω από μια δεκαετία.
Πηγή: Καθημερινή
=====================================

Αμερικάνικο δικαστήριο "αποκαλύπτει σκάνδαλο" στη ΔΕΗ!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ από το http://olympia.gr/

Λοιπόν, το θέμα είναι απλό.  Γύρω στα μέσα του 2000, ποιά στελέχη της ΔΕΗ υπέγραψαν να αγοραστεί εξοπλισμός από την αμερικανική εταιρία Control Components Inc. (CCI);  Συγκεκριμένα, βαλβίδες αντικατάστασης και εξυπηρέτηση των υφιστάμενων βαλβίδων στους σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας Αμυνταίου και Αγίου Δημητρίου. Οι κύριοι εισαγγελείς ας διαβάσουν την απόφαση του δικαστηρίου της Καλιφόρνια και ας τους βρουν. Ποιός ξέρει τι άλλο θα κρύβεται από πίσω. Όπως έχει δείξει η ιστορία, τέτοιες φάμπρικες κόστισαν εκατομμύρια στον Ελληνικό λαό και είναι ανεπίτρεπτο η δικαιοσύνη να περιμένει από blogs την διερεύνηση δικαστικών αποφάσεων που αφορούν την πατρίδα.

Αναμένουμε…

Ολόκληρη η απόφαση........

UNITED STATES DISTRICT COURT
FOR THE CENTRAL DISTRICT OF CALIFORNIA
SOUTHERN DIVISION
PLEA AGREEMENT FOR DEFENDANT DAVID EDMONDS

One of CCI’s customers was the Public Power Corporation of
Greece (“Public Power”), which owned and operated the Amynteon
and Aghios Dimitrios power plants. Defendant EDMONDS knew Public
Power was a Greek state-owned entity. Defendant EDMONDS
understands that at any trial, the government would prove
sufficient facts to demonstrate that Public Power was a
government instrumentality within the meaning of the FCPA, Title
15, United States Code, Section 78dd-2(h)(2)(A) and its employees
“foreign officials” within the meaning of the FCPA.
In or about 2000, CCI sought to obtain a contract for
replacement valves and the servicing of existing valves at the
Amynteon and Aghios Dimitrios power plants. On or about May 9,
2000, a CCI employee sought permission from defendant EDMONDS via
e-mail to pay a representative approximately $45,000 as the
representative “has obligations to pay some friends with the
commission.” On or about May 15, 2000, defendant EDMONDS
responded in an e-mail as follows: “I approve the 15% commission
to [the representative] for [the Amynteon and Aghios Dimitrios
orders].”
Although defendant EDMONDS did not actually know that the
approximately $45,000 was to be offered, given, or promised to an
employee at Public Power for the purpose of securing Public
Power’s busineΑμερικάνικο δικαστήριο "αποκαλύπτει σκάνδαλο" στη ΔΕΗ!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ από το http://olympia.gr/

Λοιπόν, το θέμα είναι απλό.  Γύρω στα μέσα του 2000, ποιά στελέχη της ΔΕΗ υπέγραψαν να αγοραστεί εξοπλισμός από την αμερικανική εταιρία Control Components Inc. (CCI);  Συγκεκριμένα, βαλβίδες αντικατάστασης και εξυπηρέτηση των υφιστάμενων βαλβίδων στους σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας Αμυνταίου και Αγίου Δημητρίου. Οι κύριοι εισαγγελείς ας διαβάσουν την απόφαση του δικαστηρίου της Καλιφόρνια και ας τους βρουν. Ποιός ξέρει τι άλλο θα κρύβεται από πίσω. Όπως έχει δείξει η ιστορία, τέτοιες φάμπρικες κόστισαν εκατομμύρια στον Ελληνικό λαό και είναι ανεπίτρεπτο η δικαιοσύνη να περιμένει από blogs την διερεύνηση δικαστικών αποφάσεων που αφορούν την πατρίδα.

Αναμένουμε…

Ολόκληρη η απόφαση........

UNITED STATES DISTRICT COURT

FOR THE CENTRAL DISTRICT OF CALIFORNIA

SOUTHERN DIVISION

PLEA AGREEMENT FOR DEFENDANT DAVID EDMONDS

One of CCI’s customers was the Public Power Corporation of

Greece (“Public Power”), which owned and operated the Amynteon

and Aghios Dimitrios power plants. Defendant EDMONDS knew Public

Power was a Greek state-owned entity. Defendant EDMONDS

understands that at any trial, the government would prove

sufficient facts to demonstrate that Public Power was a

government instrumentality within the meaning of the FCPA, Title

15, United States Code, Section 78dd-2(h)(2)(A) and its employees

“foreign officials” within the meaning of the FCPA.

In or about 2000, CCI sought to obtain a contract for

replacement valves and the servicing of existing valves at the

Amynteon and Aghios Dimitrios power plants. On or about May 9,

2000, a CCI employee sought permission from defendant EDMONDS via

e-mail to pay a representative approximately $45,000 as the

representative “has obligations to pay some friends with the

commission.” On or about May 15, 2000, defendant EDMONDS

responded in an e-mail as follows: “I approve the 15% commission

to [the representative] for [the Amynteon and Aghios Dimitrios

orders].”

Although defendant EDMONDS did not actually know that the

approximately $45,000 was to be offered, given, or promised to an

employee at Public Power for the purpose of securing Public

Power’s business, he was aware of a high probability of this

circumstance and failed to make additional inquiries concerning

the nature of the commission and the suspected recipient in order

to determine whether the proposed commission payment might be

made to an employee at Public Power for the purpose of securing

Public Power’s business. This awareness arose, at least in part,

from defendant EDMONDS’s knowledge that, as described above,

CCI’s sales model included the cultivation of FICs who sometimes

included employees of CCI’s customers.

Although defendant EDMONDS did not know about the

prohibitions of the FCPA, defendant EDMONDS was aware that the

law would forbid making an undisclosed payment to an employee of

a customer for the purpose of securing the customer’s business.

http://www.justice.gov/criminal/fraud/fcpa/cases/carsons/2012-06-14-edmonds-plea-agreement.pdf (Σελ. 9-10)ss, he was aware of a high probability of this
circumstance and failed to make additional inquiries concerning
the nature of the commission and the suspected recipient in order
to determine whether the proposed commission payment might be
made to an employee at Public Power for the purpose of securing
Public Power’s business. This awareness arose, at least in part,
from defendant EDMONDS’s knowledge that, as described above,
CCI’s sales model included the cultivation of FICs who sometimes
included employees of CCI’s customers.
Although defendant EDMONDS did not know about the
prohibitions of the FCPA, defendant EDMONDS was aware that the
law would forbid making an undisclosed payment to an employee of
a customer for the purpose of securing the customer’s business.
http://www.justice.gov/criminal/fraud/fcpa/cases/carsons/2012-06-14-edmonds-plea-agreement.pdf (Σελ. 9-10)