Ουραγός η Ελλάδα στην αιολική ενέργεια Σε ποσοστό 15% αυξήθηκαν οι αιολικές εγκαταστάσεις στην Ευρωπαϊκή Ενωση κατά τη διάρκεια της περσινής χρονιάς σε σχέση με το 2007, κάτι που ισοδυναμεί με την εγκατάσταση 20 νέων ανεμογεννητριών σε καθημερινή βάση.
Στο τέλος του 2008 το σύνολο των αιολικών εγκαταστάσεων στην ΕΕ ανερχόταν σε 64.948 MW, ισχύς η οποία κάλυψε το 4,2 % της συνολικής ζήτησης για ηλεκτρική ενέργεια.
Δυστυχώς η Ελλάδα, μια χώρα με πλούσιο αιολικό δυναμικό, συνέχισε τη φθίνουσα πορεία της, παρά τις εξαγγελίες των αρμόδιων κυβερνητικών φορέων για προώθηση της αιολικής ενέργειας και για επενδύσεις αρκετών δισ. ευρώ από εγχώριους και ξένους επιχειρηματικούς ομίλους.
Συνολικά το 2008, η Ελλάδα πρόσθεσε 114 MW στο αιολικό της δυναμικό, έναντι 125 MW το 2007 και 173 MW το 2006. Ετσι, η συνεισφορά μας στο παγκόσμιο σύνολο υποχώρησε στο 0,82%, από 0,93% το 2007 και 1,01% το 2006.
Η χώρα μας στο τέλος του 2008 είχε εγκατεστημένη ισχύ από αιολικά 985 MW, ενώ έχασε δύο θέσεις στην τελική κατάταξη της Ευρώπης (από τη Σουηδία και την Ιρλανδία), υποχωρώντας πλέον στη 12η θέση. Οι συγκεκριμένες χώρες, οι οποίες ξεπέρασαν το 2008 την Ελλάδα, εγκατέστησαν νέα αιολικά ισχύος 236 και 208 MW αντίστοιχα.
Ξεχώρισαν
Από τα νέα κράτη-μέλη, ξεχώρισαν η Ουγγαρία που διπλασίασε την εγκατεστημένη ισχύ της, φτάνοντας τα 127 MW, η Βουλγαρία που την τριπλασίασε από τα 57 MW στα 158 MW και η Πολωνία που σχεδόν τη διπλασίασε στα 472 MW από τα 276 MW. Από τα μη κράτη-μέλη, εντυπωσιακή ήταν η πρόοδος που εμφάνισε η Τουρκία, καθώς κατάφερε να τριπλασιάσει την εγκατεστημένη ισχύ της από 147 MW σε 433 ΜW.
Στην κορυφή του ευρωπαϊκού πίνακα αιολικών εγκαταστάσεων εξακολουθούν να βρίσκονται η Γερμανία (23.903 MW) και η Ισπανία (16.754 MW), ενώ ικανοποιητική ανάπτυξη εμφάνισαν η Γαλλία, η Ιταλία και το Ην. Βασίλειο ξεπερνώντας τα 3.000 MW. Σημειώνεται ότι το 2008, στην αιολική βιομηχανία, απασχολούνταν άμεσα ή έμμεσα πάνω από 160.000 εργαζόμενοι, ενώ οι επενδύσεις στην ΕΕ ανήλθαν σε 11 δισ. ευρώ.
Σε παγκόσμιο επίπεδο εγκαταστάθηκαν πάνω από 27.000 MW ανεβάζοντας τη συνολική εγκατεστημένη σε 120.800 ΜW.
Μάκης Αποστόλου
----------------------------------------------------------------
ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΚΑΛΑΘΙ ΤΩΝ ΠΑΡΟΧΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΗΣ Ν.Δ. ΝΑ ΕΛΕΓΞΕΙ ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ
Ουραγοί και στα μέτρα για την κρίση
Της ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΚΑΔΔΑ
Χωρίς πυρομαχικά πρέπει να αντιμετωπίσει την κρίση η Ελλάδα, όπως αποκαλύπτει έκθεση της Κομισιόν που θα παρουσιαστεί την Τρίτη στο συμβούλιο των υπουργών Οικονομίας. Δείχνει ότι τα μέτρα τόνωσης της οικονομίας και των επενδύσεων και στήριξης των οικονομικά ασθενέστερων από την ελληνική κυβέρνηση, είναι τα πιο λίγα από κάθε άλλο κράτος της ευρωζώνης, με την εξαίρεση της Μάλτας.
Ετσι, με δεδομένο ότι και στον ιδιωτικό τομέα η ρευστότητα είναι περιορισμένη αφού οι τράπεζες δεν χορηγούν πιστώσεις και οι νέες επιδοτήσεις ακόμη αργούν, οι συνθήκες για την ελληνική οικονομία γίνονται ασφυκτικές.
Στο δημόσιο τομέα οι παροχές για φέτος και το 2010 κοστολογούνται από την Ε.Ε. στο 0,7% του ΑΕΠ (1,8 δισ. ευρώ περίπου). Την ίδια στιγμή στην Ιρλανδία αγγίζουν το 6,7% του ΑΕΠ, στη Βρετανία το 5% στην Ισπανία το 4,9% και στη... συντηρητική Γερμανία της Μέρκελ φτάνουν στο 4,7% του ΑΕΠ. Κατά μέσο όρο στην ευρωζώνη τη διετία 2009- 2010 το πακέτο μέτρων φτάνει σε αξία στο 3,3% του ΑΕΠ. Να σημειωθεί ότι τα κονδύλια αυτά αφορούν μόνο τα μέτρα για τη στήριξη της ανάπτυξης και των πολιτών και όχι τα χρήματα που δίνονται για τη διάσωση τραπεζών.
Τα στοιχεία ανατρέπουν την κυβερνητική προσπάθεια να τονώσει το κοινωνικό της προφίλ, ανακοινώνοντας παροχές και επιπλέον επενδύσεις και αφήνοντας για αργότερα (το 2011) τη μείωση των ελλειμμάτων:
*Οι νέες πρωτοβουλίες είναι φτωχές, σε σχέση με αυτές που έχουν λάβει εδώ και πολύ καιρό άλλα κράτη. Και τούτο διότι τα πιο πολλά από τα προγράμματα που ανακοινώνονται (επενδύσεις, επιδοτήσεις προς ανέργους κ.λπ.) υπήρχαν από πριν ως έργα συγχρηματοδοτούμενα από την Ευρωπαίκή Ενωση.
Στα νέα μέτρα συγκαταλέγεται το φορολογικό πακέτο (αφορολόγητο 10.500 ευρώ στους επιτηδευματίες και 200.000 για τον υπολογισμό του ΕΤΑΚ, με αύξηση όμων των ειδικών φόρων σε τσιγάρα και ποτά), οι επιδοτήσεις προς τους αγρότες, τους ξενοδόχους, τις ακτοπλοϊκές εταιρείες για τις άγονες γραμμές, οι προσλήψεις ανέργων στο Δημόσιο, οπλιτών και νοσοκόμων και φυσικά το επίδομα θέρμανσης.
Το πληρώνουμε
*Αιτία για το μικρό καλάθι παροχών είναι η αποτυχία της κυβέρνησης τα προηγούμενα χρόνια που είχε ισχυρή ανάπτυξη να ελέγξει τα δημόσια οικονομικά και να περιορίσει έλλειμμα και χρέος.
Αυτή η αποτυχία πληρώνεται σήμερα... Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και αν αφαιρεθεί το κόστος των νέων μέτρων (αξίας 0,7% του ΑΕΠ σε επίπεδο διετίας), το έλλειμμα και πάλι παραμένει πάνω από το 3% του ΑΕΠ, που είναι το κατώφλι εισόδου σε καθεστώς κοινοτικής επιτήρησης. Αλλωστε και η ίδια η κυβέρνηση προβλέπει 3,7% έλλειμμα για φέτος και το 2010.
Αντίθετα, στα πιο πολλά κράτη λαμβάνονται τολμηρές πρωτοβουλίες. Η Γαλλία ανακοίνωσε ότι θα μειώσει κατά 8 δισ. ευρώ τη φορολογία των επιχειρήσεων, για να αποφευχθεί το κλείσιμο εργοστασίων, ενώ έχει δώσει ήδη επιδοτήσεις, άμεση επιστροφή φόρων, εισφοροαπαλλαγές στις νέες προσλήψεις μικρών επιχειρήσεων και κίνητρα για απόσυρση αυτοκινήτων.
Η Βρετανία προχώρησε στη μείωση του ΦΠΑ κατά 1,5%, σε διετή αναστολή πληρωμής τόκων δανείων προς άνεργους ή νοικοκυριά που έχουν οικονομικά προβλήματα και άρση των κατασχέσεων. Η Τσεχία μείωσε τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης κατά 1,5%, η Δανία μείωσε τους φόρους και έδωσε επιδόματα σε νοικοκυριά.
Στη Γερμανία έγινε μείωση φόρων, εισφορών κοινωνικής ασφάλισης και αύξηση των επενδύσεων, θεσπίστηκαν φοροαπαλλαγές και αλλαγές στο ωράριο εργασίας. Στην Ισπανία επίσης μειώθηκαν οι φόροι, αλλά και οι δόσεις των δανείων στο μισό και προκηρύχθηκαν επιδοτήσεις προς επιχειρήσεις για την πρόσληψη.
Στο Λουξεμβούργο θεσπίστηκαν φοροελαφρύνσεις, όπως και στη Φιλανδία, ενώ στην Πορτογαλία σε εξέλιξη βρίσκεται σχέδιο διάσωσης για την αυτοκινητοβιομηχανία με πιστώσεις προς επιχειρήσεις, κίνητρα για συγχωνεύσεις και επιμόρφωση υπαλλήλων.
Η Επιτροπή διευκρινίζει ότι στα παραπάνω στοιχεία δεν έχει καταμετρήσει μέτρα οικονομικής στήριξης που ελήφθησαν τις προηγούμενες ημέρες.
Για την Ελλάδα, η Επιτροπή δεν συνυπολογίζει τις παροχές προς τους αγρότες που πρόσφατα εξήγγειλε η κυβέρνηση, αλλά και τις φορολογικές αλλαγές της προηγούμενης εβδομάδας, οι οποίες όμως, όπως υπολογίζεται από αρμόδια στελέχη, δεν έχουν κανένα σχεδόν δημοσιονομικό αποτέλεσμα, καθώς οι απώλειες από την επαναφορά του αφορολογήτου των 10.500 ευρώ στους ελεύθερους επαγγελματίες αντισταθμίζεται από την αύξηση των φόρων σε ποτά και τσιγάρα.
Η επιβάρυνση
Το αφορολόγητο των 200.000 ευρώ στον υπολογισμό του ΕΤΑΚ απλά επιβαρύνει περισσότερο άλλους ιδιοκτήτες (μεσαία στρώματα ή άγαμους που δικαιούνται 100.000 ευρώ).
Το ίδιο, όμως, συμβαίνει και με τα πακέτα που ανακοινώνουν διαρκώς άλλα κράτη (για παράδειγμα το νέο πακέτο παροχών και φοροελαφρύνσεων του Νικολά Σαρκοζί αξίας 8 δισ. ευρώ). Ετσι η συνολική εικόνα ως προς το πόσο «γενναιόδωρο» είναι κάθε κράτος δεν αλλάζει.
Ο υπολογισμός του κόστους των μέτρων περιλαμβάνεται στην έκθεση που αφορά την «πρώτη οριζόντια αποτίμηση των εθνικών προγραμμάτων ανάκαμψης», που θα παρουσιάσει η Κομισιόν στη σύνοδο των υπουργών.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ - 08/02/
-----------------------------------------------------------
Εργαζόμενοι υψηλού ρίσκου
Του ΜΠΑΜΠΗ ΑΓΡΟΛΑΜΠΟΥ
Η εργασιακή ανασφάλεια αναδεικνύεται σε Νο1 πρόβλημα των εργαζομένων στην Ελλάδα, σύμφωνα με ποιοτική έρευνα της VPRC που έγινε για λογαριασμό της ΓΣΕΕ.
Η μέτρηση πραγματοποιήθηκε στις αρχές της οικονομικής κρίσης, με στόχο να αποτυπώσει το κλίμα στους απασχολούμενους της Ελλάδας ενόψει των συνεπειών της.
Ακολουθήθηκε η μέθοδος των συζητήσεων με ομάδες εργαζομένων από τον ιδιωτικό τομέα και τις ΔΕΚΟ (focus groups) στην Αθήνα και τα συμπεράσματά της είναι:
1 Η ανασφάλεια επισκιάζει πλέον τα προβλήματα που σχετίζονται με τις συνθήκες εργασίας. Το ενδεχόμενο απολύσεων λειτουργεί αποτρεπτικά ως προς τη διεκδίκηση καλύτερων αποδοχών, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις αποτελεί και αιτία για την αποδοχή ακόμα και δυσμενέστερων συνθηκών εργασίας.
*Εντονος είναι ο προβληματισμός στις ομάδες των ΔΕΚΟ σε σχέση με τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Ο φόβος μη ανανέωσης της σύμβασης, αλλά και το ζήτημα της συνταξιοδότησης απασχολούν έντονα τους συμβασιούχους.
2 Το δεύτερο κατά σειρά πρόβλημα που αναδεικνύεται είναι το μισθολογικό.
*«Είναι σαν να μην δουλεύεις. Μόλις τα πάρεις, αμέσως τα δίνεις. Χρωστάς παντού...», δηλώνει χαρακτηριστικά εργαζόμενη σε ΔΕΚΟ.
*«Κάνω και δεύτερη δουλειά για να τα βγάλω πέρα», ομολογεί άλλος εργαζόμενος.
*Η πλειονότητα των συμμετεχόντων άλλωστε υποστηρίζει ότι δεν είναι σε θέση, βάσει των αποδοχών της, να εξασφαλίσει άνετη διαβίωση.
3 Το Ασφαλιστικό προκύπτει ως τρίτη απειλή.
Αφορά, λόγω του νέου μοντέλου με τις συγχωνεύσεις ταμείων, την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, τις χαμηλές παροχές υγείας, την αύξηση του ποσοστού συμμετοχής των ασφαλισμένων σε φάρμακα και ιατρικές εξετάσεις.
*«Το ιδανικό για αυτούς θα ήταν την επόμενη μέρα της συνταξιοδότησης να πήγαινες στον τάφο», είναι ένα σχόλιο που άκουσαν συχνά οι ερευνητές της εταιρείας VPRC.
4 Στον ιδιωτικό τομέα ως ιδιαίτερο πρόβλημα επισημαίνεται η αυθαιρεσία των εργοδοτών, αφού λείπει κάθε έλεγχος από το κράτος.
*«Στον ιδιωτικό τομέα απουσιάζει κάθε έλεγχος. Επιθεώρηση Εργασίας δεν υπάρχει πουθενά. Δεν μπορώ να απευθυνθώ κάπου για τα προβλήματά μου», σημειώνει εργαζόμενος σε εταιρεία.
*«Για να διεκδικήσω εγώ ένα επίδομα πρέπει να με υποστηρίξει το κράτος. Να πει ότι "όσοι ασχολούνται με υπολογιστή θα πάρουν τόσα". Αν βγω και να το φωνάξω μόνος μου, δεν κερδίζω τίποτα. Τα σωματεία δεν υπάρχουν», δηλώνει άλλος εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα.
5 Ως επιμέρους προβλήματα που σχετίζονται με την αυθαιρεσία των εργοδοτών αναφέρονται, κατά σειρά: Απλήρωτες υπερωρίες. Μη καταβολή επιδομάτων. Αφαίρεση δικαιώματος για διάλειμμα. Αφαίρεση δικαιώματος άδειας εγκυμοσύνης.
6 Ειδικά στα focus groups των εργαζομένων σε οργανισμούς του Δημοσίου ανέκυψε το ζήτημα των αποκρατικοποιήσεων, με τις οποίες φαίνεται να διαφωνεί η πλειονότητα των συμμετεχόντων.
Κοινή αντίληψη των εργαζομένων εκεί είναι ότι οι επιχειρήσεις αυτές δεν είναι, πράγματι, προβληματικές.
*«Ο ΕΛΤΑ είναι πολύ καλή υπηρεσία, ανταγωνιστική με τις έξω, πάει πολύ καλά και πάνε να τον διαλύσουν. Αυτά όμως κάνουν και με τη ΔΕΗ και με την Ολυμπιακή», σημειώνεται σε μία καταγγελία.
*«Πώς είναι δυνατόν η ΔΕΗ, ολόκληρο μονοπώλιο, να είναι προβληματική; Πώς είναι δυνατόν να βγαίνουν όλα αυτά τα υπέρογκα κονδύλια για τους διευθυντές αν είναι ελλειμματική;», διερωτάται άλλος εργαζόμενος ΔΕΚΟ.
7 Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι δίνουν άλλη ιεράρχηση στα προβλήματα των ΔΕΚΟ:
Ιδιαίτερα υψηλοί μισθοί διευθυντικών στελεχών. Αναξιοκρατία στην επιλογή του προσωπικού και έλλειψη ειδικών γνώσεων. Λανθασμένη τιμολογιακή πολιτική, που εξυπηρετεί συμφέροντα (με αναφορές στα χαμηλά βιομηχανικά τιμολόγια της ΔΕΗ).
*Οι αλλαγές που προωθούνται στις ΔΕΚΟ σε σχέση με το εργασιακό καθεστώς απασχολούν έντονα τους εργαζόμενους, οι οποίοι δηλώνουν αντίθετοι στις εξής ρυθμίσεις: Κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, άρση μονιμότητας, μισθολογικές περικοπές, μείωση των ωρών εργασίας για τους συμβασιούχους.
*«Οι εταιρείες βγαίνουν προβληματικές, με αποτέλεσμα να μας λένε δεν μπορούμε να κάνουμε αύξηση στους εργαζόμενους. Με το νόμο περί προβληματικών, για όποια ΔΕΚΟ υπαχθεί σ' αυτό το καθεστώς παύει να ισχύει η συλλογική σύμβαση εργασίας. Επίσης παύει να ισχύει η μονιμότητα», όπως σχολιάζει εργαζόμενος ΔΕΚΟ.
8 Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχουν και τα πολιτικά συμπεράσματα της έρευνας:
*Η διεθνής κρίση αποδίδεται από τους εργαζόμενους στην ανεξέλεγκτη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος και συνδέεται με κερδοσκοπικές σκοπιμότητες.
*Ωστόσο, οι εργαζόμενοι δεν δείχνουν να αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία στην επίδραση αυτών των εξελίξεων στην ελληνική οικονομία παρ' ότι θεωρούν ότι θα επιβαρυνθεί η ήδη δυσχερής οικονομική κατάσταση των πολιτών.
Η «αντίφαση» αυτή ερμηνεύεται από τους ερευνητές με βάση την εκτίμηση ότι η διεθνής συγκυρία δεν βιώνεται από τους εργαζόμενους ως μια καινοφανής κατάσταση, αφού η αίσθηση της οικονομικής κρίσης προϋπήρχε στα ελληνικά νοικοκυριά.
9 Αρνητικά αξιολογείται από τους συμμετέχοντες στις συζητήσεις το κυβερνητικό σχέδιο ενίσχυσης της ρευστότητας (πακέτο των 28 δισ. ευρώ προς τις τράπεζες).
Το σύνολο των εργαζομένων εκτιμά ότι αποτελεί πρωτίστως μέτρο που δεν θα αποδώσει οφέλη στους πολίτες.
*Σε επίπεδο ατομικής συμπεριφοράς, πάντως, διαπιστώνεται ότι η κρίση επηρεάζει ιδιαίτερα την αγοραστική συμπεριφορά (μείωση κατανάλωσης, ματαίωση μεγάλων αγορών) των εργαζομένων.
10 Σημαντική κρίνεται και η επίδραση της κρίσης στο επίπεδο της ιδεολογίας. Οι αντιλήψεις που εκφράζονται από τους εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα συγκλίνουν σε κριτική της ελεύθερης αγοράς και σε προτάσεις υπέρ του κρατικού παρεμβατισμού στην οικονομία.
*Ιδιαίτερος προβληματισμός, πάντως, διατυπώθηκε στο πλαίσιο της έρευνας και για την προσωπική στάση του κάθε έλληνα εργαζόμενου εν μέσω κρίσης. Οι περισσότεροι δηλώνουν, πλέον, αντίθετοι στα κυρίαρχα καταναλωτικά πρότυπα και στις λεγόμενες «επίπλαστες» ανάγκες.
Κάτι που προοιωνίζεται και αλλαγή της συμπεριφοράς τους ως καταναλωτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου