Προς πώληση μονάδων της ΔΕΗ α λα ιταλικά

Προς πώληση μονάδων της ΔΕΗ α λα ιταλικά
Με νέα ερωτήματα προς την κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση, επανέρχεται η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ
Ταυτόχρονα πολλά κυβερνητικά στελέχη εισπράττουν τεράστια ποσά για μίζες από τους ιδιώτες - αγοραστές της δημόσιας περιουσίας.
==========================================
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 2Η
ΚΥΡΙΟΙ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣΑΠΑΝΤΗΣΤΕ:
1) Έχετε σχέδιο για τη ΔΕΗ;
Τι θέλετε επιτέλους να κάνετε;
- και Διαμελισμό της Επιχείρησης;
- και Λιγνίτες θα δώσετε;
- και Υδροηλεκτρικά εργοστάσια θα παραχωρήσετε;
- και Μετοχοποίηση θα κάνετε;
- και το management θα εκχωρήσετε:
Μα αν τα κάνετε όλα αυτά τι θα μείνει από τη ΔΕΗ;
2) Είναι εισπρακτικό το θέμα με τη ΔΕΗ ή προχωράτε στο ξεπούλημά της για να στείλετε μήνυμα στις αγορές;
Το πρώτο μην τολμήσετε καν να το επικαλεστείτε γιατί θα γελάσει μαζί σας και ο κάθε πικραμένος.
Θα ξεπουλήσετε τη ΔΕΗ για ένα πιάτο φακή;
Θα δώσετε τη ΔΕΗ για 400 εκατ. ευρώ, όταν μόνο ένα εργοστάσιο που έχει εξαγγείλει να κατασκευάσει προϋπολογίζεται στο ύψος του 1,3 δις.
Εάν ο λόγος είναι ο δεύτερος
Θα ξεπουλήσετε την μεγαλύτερη Δημόσια Επιχείρηση της χώρας την ναυαρχίδα της Ελληνικής οικονομίας, για να ικανοποιήσετε τις αγορές;
• Είναι δυνατόν να μην σκέπτεστε τι πάτε να κάνετε;
• Παραδίνετε τα πάντα;
• Παραδίνετε το βασικότερο εργαλείο του κράτους στα χέρια των ιδιωτών;
• Αντιλαμβάνεστε τι κάνετε;
Έχετε συνειδητοποιήσει τι θα συμβεί σε βάρος των καταναλωτών;
Έχετε συνειδητοποιήσει τι σημαίνει ενέργεια για ένα κράτος;
3) Κύριοι της αξιωματικής αντιπολίτευσης τι είδους προτάσεις είναι αυτές, να κρατήσουμε τα δίκτυα και να δωρίσουμε την παραγωγή μας και την εμπορία αποκλειστικά στους ιδιώτες;
Εσείς δεν λέγατε, το μεν ΠΑΣΟΚ, ότι στα πλαίσια της απελευθερωμένης αγοράς «η ΔΕΗ θα είναι Εθνικός πρωταθλητής ενέργειας» η δε Ν.Δ, ότι «η ΔΕΗ θα είναι η κολώνα του συστήματος»;
Που είναι οι υποσχέσεις σας;
Που είναι οι δεσμεύσεις σας;
Δεν αντιλαμβάνεστε τι ακριβώς προτείνετε;
Δεν αντιλαμβάνεστε ότι άλλο πράγμα είναι η Δημόσια ΔΕΗ να έχει ιδιώτες ανταγωνιστές -κάτι που ήδη συμβαίνει- και εντελώς διαφορετικό αυτό που προτείνετε; Δηλαδή οι ιδιώτες να μείνουν μόνοι, ελεύθεροι και ανενόχλητοι στην παραγωγή και εμπορία χωρίς Δημόσια ΔΕΗ και να κάνουν ότι θέλουν με τις τιμές;
• Προσφέρεται η Ενέργεια για πειράματα;
• Δεν είδατε τι συνέβη σ όλες τις χώρες της Ε.Ε όταν το αγαθό της Ηλεκτρικής Ενέργειας πέρασε στα χέρια των ιδιωτών;
• Δεν γνωρίζετε ότι ήδη δεκάδες χιλιάδες συνάνθρωποι μας ζουν στο σκοτάδι εξαιτίας της πολιτικής σας και των αυξήσεων που μπήκαν προς διευκόλυνση των ιδιωτών;
• Ξεχνάτε τις δηλώσεις του κ. Νεράντζη; «Ότι πρέπει να σηκώσουμε την κουρτίνα των τιμολογίων για να περάσουν από κάτω οι ιδιώτες;»
4) Η μήπως (ακόμα χειρότερα) προωθείτε την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ για να δείξετε ότι δεν φοβάστε να συγκρουστείτε με το «ισχυρό συνδικάτο της ΔΕΗ» και τους «εργατοπατέρες» (!!!), όπως λένε κάποιοι.
Είναι δυνατόν για μια υπεύθυνη κυβέρνηση το μέλλον αυτού του τόπου το μέλλον της μεγαλύτερης Δημόσιας Επιχείρησης να μπαίνει σε τέτοια ζυγαριά, όπως σας σπρώχνουν όσοι έχουν άμεσο συμφέρον από τη διάλυση της ΔΕΗ;
Απαντήστε επιτέλους, έχετε σχέδιο και για ποιους;
=========================================
Προς πώληση μονάδων της ΔΕΗ α λα ιταλικά
Χρυσα Λιαγγου

Mε «κομψό» τρόπο και χωρίς να έχει διασφαλισθεί από ό,τι φαίνεται μέχρι στιγμής η συναίνεση της υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Tίνας Mπιρμπίλη, η κυβέρνηση συμπεριέλαβε στο κεφάλαιο αποκρατικοποίηση της ΔEH και τη δυνατότητα πώλησης περιουσιακών στοιχείων, που μέχρι πρότινος αποτελούσε ταμπού. Tην είδηση υποδέχθηκε θετικά η αγορά, η οποία εκτιμά ότι είναι ο μοναδικός τρόπος για να υπάρξει πραγματικός ανταγωνισμός, ενώ επιφυλακτική για την εφαρμογή της εμφανίζεται η ΔEH.
Περαιτέρω αποκρατικοποίηση με διάθεση πακέτου μετοχών 17% στο χρηματιστήριο ή και πώληση περιουσιακών στοιχείων αναφέρει χαρακτηριστικά για την περίπτωση της ΔEH, το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής. Tο ποιο από τα δύο σενάρια θα επιλεγεί τελικά εναπόκειται στον σύμβουλο που θα αναλάβει το project, η αγορά πάντως προεξοφλεί την πρόκριση της πώλησης περιουσιακών στοιχείων. Kαλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν ότι ο υπουργός Oικονομικών κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου υποχρεώθηκε να συμπεριλάβει και την πώληση περιουσιακών στοιχείων ως εναλλακτικό σενάριο αποκρατικοποίησης της ΔEH, διότι σε όλες τις επαφές που είχε με εταιρείες του κλάδου διαπίστωσε ότι δεν πρόκειται να υπάρξει ενδιαφέρον για το 17% της εταιρείας.
Kατά τις ίδιες πληροφορίες, οι επενδυτές στον χώρο του ηλεκτρισμού δεν φάνηκαν να συγκινούνται ούτε για την περίπτωση που το ποσοστό αυτό συνδεόταν με σταδιακή εκχώρηση του μάνατζμεντ. Δύο είναι τα πράγματα που τρομάζουν τους επενδυτές σε αυτή την περίπτωση. Tο πρώτο, η δομή και λειτουργία της ΔEH και το δεύτερο, οι αντιδράσεις που θα συναντήσουν από το συνδικάτο της ΓENOΠ σε κάθε προσπάθεια εξυγίανσης.
Eπιπλέον, θεωρούν ότι το πρόβλημα της ελληνικής αγοράς ηλεκτρισμού είναι η δεσπόζουσα θέση της ΔEH, η οποία δεν αλλάζει με την είσοδο στρατηγικού επενδυτή. Για τον λόγο αυτό προκρίνουν την πώληση μονάδων, ως τη μοναδική λύση που μπορεί να σπάσει το μονοπώλιο της ΔEH στους λιγνίτες και στα νερά, θέμα που αποτελεί και τη μόνιμη αντιπαράθεση της Kομισιόν με την Eλλάδα.
Tο σχέδιο που φέρεται να έχει συζητηθεί με τον κ. Παπακωνσταντίνου προβλέπει τη σύσταση δύο ή τριών εταιρειών, στις οποίες θα εκχωρηθούν μονάδες της ΔEH με αντιπροσωπευτικό δείγμα καυσίμου (λιγνίτες, νερά και φυσικό αέριο) για να παραχωρηθούν στη συνέχεια σε ιδιώτες επενδυτές, μέσω ξεχωριστών διεθνών διαγωνισμών. H συνολική ισχύς προτείνεται να είναι γύρω στα 3.000 μεγαβάτ, που αντιστοιχεί στο 25% περίπου της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος της ΔEH. Tο συγκεκριμένο μοντέλο εφαρμόστηκε επιτυχώς στις αρχές της δεκαετίας στην Iταλία, όταν η Kομισιόν επέβαλε την αποκρατικοποίηση του κρατικού τότε μονοπωλίου της ENEL. H λύση αυτή, τονίζουν παράγοντες της αγοράς, θα δημιουργήσει για πρώτη φορά στην Eλλάδα τις απαραίτητες συνθήκες ανταγωνισμού, ενώ ικανοποιεί και τη συνδικαλιστική πλευρά, όπως και την πλευρά εκείνη στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος, που θέλει τη ΔEH υπό δημόσιο έλεγχο.
Στην περίπτωση πώλησης μονάδων, πάντως, βέβαιο θεωρείται το ενδιαφέρον ξένων και εγχώριων ομίλων που δραστηριοποιούνται ήδη στην εγχώρια αγορά ηλεκτροπαραγωγής. Aυτοί είναι τα EΛΠE και οι Iταλοί συνεταίροι τους της Edison, η TEPNA και οι Γάλλοι συνεταίροι της EDF, ο όμιλος Mυτιληναίου και ο όμιλος Bαρδινογιάννη, χωρίς να αποκλείεται το ενδιαφέρον και τρίτων.
======================================================
«Ροκάνισαν» μέσα σε ένα χρόνο το 5% της ΔΕΗ…

Συνεχίζεται η «αιμορραγία» του χαρτοφυλακίου της ΔΕΗ προς τους ιδιώτες ανταγωνιστές της, που με φθηνότερα τιμολόγια ως και 15%, ελέγχουν πλέον μερίδιο 5% της αγοράς, δηλαδή ένα αριθμό πελατών μεταξύ 50.000 και 100.000.
Αυτός, μαζί με το ράλι των τιμών του πετρελαίου, είναι και οι βασικοί λόγοι για τη βουτιά 64% που υπέστησαν τα κέρδη της το πρώτο τρίμηνο του έτους, σύμφωνα με τα αποτελέσματα που δημοσίευσε την περασμένη εβδομάδα η επιχείρηση.
Μέσα σε ένα χρόνο, το μερίδιό της στην αγορά μειώθηκε από το «απόλυτο» 98,1% του πρώτου τριμήνου του 2010, στο 93,4% το φετινό τρίμηνο, έχασε δηλαδή το 4,7%, τάση που δεν μοιάζει να ανακόπτεται. Πούλησε 360 γιγαβατώρες ηλεκτρικής ενέργειας λιγότερες απ’ ότι το ίδιο τρίμηνο πέρυσι, όταν οι τρίτοι προμηθευτές αύξησαν κατά 615 γιγαβτώρες τις δικές τους πωλήσεις.
Τη μεγαλύτερη «αιμορραγία» συνεχίζει να υφίσταται από το εμπορικό της χαρτοφυλάκιο, αφού η μείωση πωλήσεων σε καταστήματα, μικρές επιχειρήσεις και βιοτεχνίες έφτασε στο 17% (16,6% για την ακρίβεια). Κι αυτό χάρη στα ακριβά ακόμη εμπορικά της τιμολόγια, (παρά τη μείωση στην οποία προέβη στις αρχές του χρόνου), πεδίο πάνω στο οποίο οι ανταγωνιστές της προσφέρουν γενναίες εκπτώσεις της τάξης του 15%. Αντίθετα, δείχνει να κρατά ακόμη τη κατάσταση στα χέρια της στον οικιακό τομέα όπου οι απώλειες ήταν σχεδόν μηδενικές (μόλις 0,6%), ενώ λίγο μεγαλύτερες ήταν στον αγροτικό (2,4%) και στους βιομηχανικούς πελάτες μέσης και χαμηλής τάσης (2,1%).
2012 : Έρχονται αυξήσεις στα οικιακά- μειώσεις στα εμπορικά…
Αλλά σε κάθε περίπτωση το πρόβλημα παραμένει ανησυχητικό, όπως αναγνωρίζει και στις δηλώσεις του ο επικεφαλής της Αρθούρος Ζερβός. «Καθώς ο εξορθολογισµός των τιµολογίων δεν έχει ακόµη ολοκληρωθεί προκειµένου να αρθούν τα πλεονεκτήµατα των εναλλακτικών προµηθευτών που βασίζονται σε άνισους όρους, η αύξηση των πωλήσεων του ανταγωνισµού στη λιανική σε επιλεγµένες οµάδες πελατών, συντέλεσε σε µεγάλο βαθµό στη µείωση των εσόδων από πωλήσεις ηλεκτρικής ενέργειας κατά 9%. Εκτιµούµε ότι µε τις προβλεπόµενες προσαρµογές των τιµολογίων το 2012, θα περιοριστούν περαιτέρω οι στρεβλώσεις στη λιανική, στο πλαίσιο ανάπτυξης ενός υγιούς ανταγωνισµού», ανέφερε χαρακτηριστικά. Εννοώντας ο κ. Ζερβός ότι οι όποιες αυξήσεις γίνουν του χρόνου στα οικιακά τιμολόγια, θα επιτρέψουν στη ΔΕΗ να προχωρήσει σε ταυτόχρονη µείωση των εµπορικών της τιµολογίων, µέτωπο στο οποίο δέχεται τον ισχυρότερο ανταγωνισµό.

Σε τρείς δόσεις
Η σταδιακή αναπροσαρμογή των τιµολογίων της ΔΕΗ από το 2011 έως και το 2013 (σε άλλες κατηγορίες αυξήσεις και σε άλλες μειώσεις), προβλέπονται από το Μνηµόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση µε την τρόικα. Πρόκειται συγκεκριµένα για την υποχρέωση «να αναπροσαρµοστούν τα τιµολόγια ώστε να αντανακλούν το πραγµατικό κόστος».Η κυβέρνηση στο πλαίσιο των διαπραγµατεύσεών της µε την τρόικα, και προκειµένου οι αυξήσειςαυτές να µη γίνουν µια και έξω, συµφώνησε να γίνουν σταδιακά, σε δόσεις, µε την πρώτη να έχει ήδη τεθεί σε εφαρµογή από τις αρχές του 2011, τη δεύτερη να γίνεται του χρόνου, και την τρίτη το 2013.
Γιώργος Φιντικάκης
==========================================
Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι έγκλημα διαρκείας
1
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ
Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι οικονομικό έγκλημα, γιατί η χώρα θα στερηθεί από επιχειρήσεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μοχλοί ανάπτυξης, επενδύσεων, αναβάθμισης της έρευνας, εισαγωγής σχεδιασμού και διάχυσης των νέων τεχνολογιών. Εκχωρείται σε ιδιωτικά συμφέροντα το μέλλον της χώρας μας
Το κυβερνητικό και τροϊκανό πακέτο ιδιωτικοποιήσεων ύψους 50 δισ. ευρώ μέχρι το 2015 δεν έχει ανάλογο προηγούμενο. Ισοδυναμεί με πολιτικό πραξικόπημα και συνιστά το μεγαλύτερο οικονομικό, κοινωνικό, εθνικό και περιβαλλοντικό έγκλημα στην ιστορία της χώρας.
Είναι οικονομικό έγκλημα, γιατί το Δημόσιο θα πάρει εφ’ άπαξ από την πώληση των ΔΕΚΟ ένα ποσό αρκετά υποτιμημένο, λόγω της πολύ χαμηλής τιμής των μετοχών τους αυτή την περίοδο στο χρηματιστήριο (π.χ. η μετοχή της ΔΕΗ πριν από 2,5 χρόνια ήταν στα 38 ευρώ και σήμερα κινείται στα 10-11 ευρώ). Θα χάσει όμως μεσοπρόθεσμα σε μόνιμη βάση πολύ περισσότερα έσοδα από τα μερίσματα των μετοχών τους που σήμερα ανήκουν σ’ αυτό.
Όποιος υπουργός υπογράψει τέτοιες συμβάσεις εκποίησης δημόσιας περιουσίας, ακόμα κι εάν αυτές κατοχυρωθούν με νόμο, σίγουρα θα κατηγορηθεί για απιστία και για άλλα ποινικά αδικήματα σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος;
Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι επίσης οικονομικό έγκλημα, γιατί η χώρα θα στερηθεί από επιχειρήσεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μοχλοί ανάπτυξης, επενδύσεων, αναβάθμισης της έρευνας, εισαγωγής σχεδιασμού και διάχυσης των νέων τεχνολογιών. Εκχωρείται σε ιδιωτικά συμφέροντα το μέλλον της χώρας μας.
Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι κοινωνικό έγκλημα, γιατί οι ιδιώτες - μέτοχοι, για να έχουν ακόμα μεγαλύτερα κέρδη, θα αυξήσουν τα τιμολόγιά τους. Στον ΟΤΕ μετά την ιδιωτικοποίησή του διπλασιάστηκαν το μηνιαίο πάγιο της σταθερής τηλεφωνικής σύνδεσης και η αστική μονάδα. Στον ΟΣΕ, εν όψει της ιδιωτικοποίησης των φιλέτων του, αυξήθηκαν από 1.1.2011 τα εισιτήριά του κατά 100%, ενώ περικόπηκαν πολλά δρομολόγιά του με σοβαρές περιφερειακές, κοινωνικές και αναπτυξιακές επιπτώσεις. Στη ΔΕΗ επίσης αυξήθηκαν από 1.1.2011 τα τιμολόγια του οικιακού ηλεκτρικού ρεύματος κατά 30%.
Σε όποια χώρα της Ευρώπης άνοιξε η αγορά ηλεκτρισμού και εισήλθαν μαζικά ιδιώτες (Αγγλία, Νορβηγία, Δανία) τα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος αυξήθηκαν σε μία δεκαετία (2000 - 2009) από 24% έως 90%. Το 20% των νοικοκυριών δυσκολεύεται σήμερα να πληρώσει τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Μετά την ιδιωτικοποίησή της αυτά τα νοικοκυριά θα αποκλειστούν από κοινωνικά αγαθά, αφού δεν υπάρχει θεσμικό πλαίσιο προστασίας τους.
Η διεθνής εμπειρία (ατυχήματα στους ιδιωτικοποιημένους σιδηρόδρομους ή συχνά μπλακ άουτ του ηλεκτρικού ρεύματος) αποδεικνύει ότι οι ιδιωτικοποιήσεις οδηγούν σε χειροτέρευση της ποιότητας των υπηρεσιών. Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι έγκλημα σε βάρος της εργασίας και της δημοκρατίας, γιατί με κριτήριο την αύξηση των κερδών των μετόχων οι εργασιακές σχέσεις καταστρέφονται, οι θέσεις εργασίας μειώνονται και εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα εξαερώνονται.
Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. από το 1998 μέχρι σήμερα επέβαλαν στις υπό ιδιωτικοποίηση ΔΕΚΟ με διάφορους νόμους τη ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και των μισθών των εργαζομένων μονομερώς από την εκάστοτε κυβέρνηση υπονομεύοντας τον θεσμό των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και τη διαπραγματευτική ισχύ των συνδικάτων.
Μετά το 2005, με πιλότο την ντροπιαστική συμφωνία της πλειοψηφίας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) της ΟΜΕ - ΟΤΕ με τη διοίκηση του ΟΤΕ, καταργήθηκαν για τους νεοπροσλαμβανομένους σ’ όλες τις ΔΕΚΟ τα δικαιώματα των παλαιότερων εργαζομένων. Έτσι διευκολύνθηκαν οι εξαγγελθείσες ιδιωτικοποιήσεις με διασφάλιση στους αγοραστές μειωμένων μισθών, ελαστικών εργασιακών σχέσεων και υποταγής των εργαζομένων.
Σήμερα, ως συνέπεια του Μνημονίου, έχουμε στις υπό ιδιωτικοποίηση ΔΕΚΟ μειώσεις μισθών 30%-40%, ενώ στις ιδιωτικοποιημένες ασκείται μεγάλη πίεση από τις διοικήσεις τους για νέες περικοπές μισθών και εργασιακών δικαιωμάτων (ΟΤΕ, ΕΛΠΕ κ.λπ.).
Όσα αφαιρούνται από τους εργαζόμενους των ιδιωτικοποιημένων ΔΕΚΟ δεν δίνονται στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. Γίνονται κέρδη των μετόχων τους και ακολουθούν αντίστοιχες περικοπές και στον ιδιωτικό τομέα. Συνδικαλιστικές οργανώσεις στις ΔΕΚΟ, τράπεζες και Δημόσιο με μεγάλη συνδικαλιστική πυκνότητα και αγωνιστικές παραδόσεις αποδυναμώνονται με τις καταργήσεις, συγχωνεύσεις φορέων, τις υποχρεωτικές μετατάξεις, την ιδιωτικοποίηση και τις ριζικές περικοπές μισθών και εργασιακών δικαιωμάτων.
Με την αποδυνάμωσή τους και την πλημμελή παρουσία των συνδικάτων στον ιδιωτικό τομέα, υπάρχει κίνδυνος για στρατηγική ήττα και για την ίδια την ύπαρξή τους.
Από τη δεκαετία του '90 μέχρι σήμερα είχαμε για τους εργαζόμενους των ιδιωτικοποιημένων ΔΕΚΟ τις εξής επιπρόσθετες επιπτώσεις:
Καταργήθηκε σ’ αυτές ο κοινωνικός έλεγχος που ασκούνταν μέσω της αντιπροσωπευτικής συνέλευσης Κοινωνικού Ελέγχου) και η εκπροσώπηση των εργαζομένων στα Διοικητικά Συμβούλιά τους.
Τροποποιήθηκαν οι Εσωτερικοί Κανονισμοί Εργασίας με κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων και ενίσχυση του διευθυντικού - εργοδοτικού δικαιώματος.
Μειώθηκαν δραστικά οι θέσεις εργασίας με παραιτήσεις, πριμοδοτούμενες εθελούσιες εξόδους ή με διάφορους άλλους τρόπους, ώστε οι ιδιώτες - μέτοχοι να έχουν μειωμένο κόστος εργασίας και μεγαλύτερα κέρδη. Οι επιχειρήσεις, οι οποίες δημιουργούνται με την απελευθέρωση των αγορών, δεν χρειάζονται να αναπτύξουν τις μεγάλες υποδομές, που ανέπτυξαν ο ΟΤΕ, η ΔΕΗ κ.λπ., και γι’ αυτό δημιουργούν πολύ λιγότερες θέσεις εργασίας από αυτές που χάθηκαν.
Οι εργασιακές σχέσεις αλλάζουν ριζικά. Δημιουργήθηκε ένας μικρός πυρήνας με εργαζόμενους πλήρους και σταθερής απασχόλησης και μια μεγάλη στεφάνη γύρω του με εργαζόμενους προσωρινής, μερικής, ενοικιαζόμενης, ανασφάλιστης εργασίας.
Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι εθνικό έγκλημα, γιατί μέσω αυτών εκχωρούνται τμήματα της εθνικής κυριαρχίας και περιβαλλοντικό έγκλημα, γιατί εκποιούνται ΔΕΚΟ που θα μπορούσαν σχεδιασμένα να προστατεύουν και να αναβαθμίζουν το περιβάλλον και εκχωρούνται σε ιδιώτες περιοχές της χώρας όπου πια θα κυριαρχεί στο όνομα του κέρδους το τσιμέντο και η μόλυνση γης, αέρα και θάλασσας.
Υπάρχουν όμως και οι κερδισμένοι των ιδιωτικοποιήσεων, όπως οι νέοι ιδιώτες - μέτοχοι των ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων λόγω της διανομής σ’ αυτούς αυξημένων κερδών και μερισμάτων καθώς και τα στελέχη των διοικήσεων των ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων με εκρηκτική αύξηση στις αμοιβές και στα μπόνους.
Επίσης οι ιδιωτικοποιήσεις συνοδεύονται από μεγάλες ροές χρημάτων των φορολογουμένων σε χρηματιστήρια, εταιρείες αξιολόγησης, συμβούλους διαχείρισης, τράπεζες, χρηματιστηριακές, νομικές και λογιστικές εταιρείες, συμβούλους δημοσίων σχέσεων κ.ά. δημιουργώντας «παράπλευρα» εισοδήματα.
Ταυτόχρονα πολλά κυβερνητικά στελέχη εισπράττουν τεράστια ποσά για μίζες από τους ιδιώτες - αγοραστές της δημόσιας περιουσίας. Το συμφέρον των ιδιωτών είναι να συμμετέχουν στα κέρδη και, εάν τα κέρδη σταματήσουν, να πληρώνουν τις ζημιές του δημοσίου τομέα οι φορολογούμενοι. Η ιδιωτικοποίηση των κερδών και η κοινωνικοποίηση των ζημιών είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων.
Τα συνδικάτα των ΔΕΚΟ σ’ αυτή τη δύσκολη μάχη θα πρέπει να συντονιστούν μεταξύ τους και με άλλα κοινωνικά κινήματα. Να επιλέγουν αιτήματα, επιχειρήματα και μορφές πάλης που να διευκολύνουν τις συμμαχίες τους με τους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα και τα άλλα λαϊκά στρώματα.
=====================================================
Τα «αγκάθια» για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ
Xρυσα Λιαγγου

H ΔEΠA βρίσκεται στην πρώτη σειρά της λίστας αποκρατικοποιήσεων και ο στόχος που έχει τεθεί από την κυβέρνηση είναι η ολοκλήρωση της όλης διαδικασίας μέσα στο τέταρτο τρίμηνο του έτους. Tο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα αναφέρεται σε διάθεση ποσοστού μέχρι και 32% του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας, χωρίς μάλιστα να διευκρινίζει εάν το ποσοστό αυτό θα αφορά μόνο τη μητρική (ΔEΠA εμπορίας) ή και τη θυγατρική της ΔEΣΦA (ελέγχει τις υποδομές μεταφοράς).

Ωστόσο, η αγορά προεξοφλεί την υιοθέτηση τελικά από την κυβέρνηση της εισήγησης του συμβούλου ιδιωτικοποίησης (Alpha Bank, Rothschild & Sons, UBS) που αναφέρεται στον διαχωρισμό του ΔEΣΦA από τη ΔEΠA και την πώληση σε στρατηγικό επενδυτή του συνόλου των μετοχών που κατέχει το Δημόσιο στη μητρική εταιρεία, δηλαδή του 65%. H εισήγηση του συμβούλου, σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες, στηρίζεται σε μια κατ’ αρχήν έρευνα που έχει κάνει στην εγχώρια και διεθνή αγορά. Σε κάθε περίπτωση, ο σύμβουλος έχει ενημερώσει το αρμόδιο οικονομικό επιτελείο ότι η αξία της ΔEΠA ως εμπορικής εταιρείας είναι συνάρτηση των συμβολαίων με προμηθευτές και καταναλωτές. Yπό αυτό το πρίσμα ο υπ. Oικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου άσκησε πίεση στις διοικήσεις της ΔEH και της ΔEΠA να καταλήξουν σε σύμβαση προμήθειας.

H υπουργική εντολή φαίνεται ότι έφερε αποτέλεσμα, καθώς καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν ότι οι δύο διοικήσεις κατέληξαν σε συμφωνία, η οποία και αναμένεται να υπογραφεί εντός των ημερών.
H σύμβαση με τη ΔEH εκτιμάται ότι θα επιταχύνει τις διαδικασίες ιδιωτικοποίησης. H δεύτερη μεγάλη εκκρεμότητα συνδέεται με την οψιόν που κατέχει η ΔEH για είσοδο στο μετοχικό κεφάλαιο της ΔEΠA σε ποσοστό μέχρι και 30%. Aυτό που ενδιαφέρει τη ΔEH δεν είναι η συμμετοχή στη ΔEΠA αλλά η αποζημίωση για την οψιόν και σύμφωνα με πληροφορίες, το οικονομικό επιτελείο κινείται ήδη σε αυτή την κατεύθυνση.
H ΔEΠA δεν είναι εισηγμένη στο Xρηματιστήριο, ενώ η τελευταία επίσημη αποτίμηση το 2004 έφερε την αξία της σε 1,5 δισ. ευρώ περίπου, αλλά από τότε τα περιουσιακά της στοιχεία έχουν αυξηθεί. H αξία της εταιρείας πέρα από τα συμβόλαια πελατών στην ελληνική αγορά όπου ακόμα κατέχει μονοπωλιακή θέση, στηρίζεται στα συμβόλαια προμήθειας με τη Pωσία, την Aλγερία και την Tουρκία, καθώς και στη συμμετοχή της στον αγωγό ΙΤGΙ (Αζερμπαϊτζάν, Τουρκία, Ελλάδα, Ιταλία), στο τμήμα του South Stream που θα διέρχεται από την Ελλάδα και στον αγωγό Eλλάδας-Bουλγαρίας.
Σε ό,τι αφορά το επενδυτικό ενδιαφέρον, παραπάνω από βέβαιο θεωρείται της Edison που αποτελεί τον συνεταίρο της ΔEΠA στον ITGI, ενώ μόλις προχθές επισημοποιήθηκε και το ενδιαφέρον της Gazprom που αποτελεί τον βασικό προμηθευτή της ΔEΠA. Πολύ πιθανό θεωρείται και το ενδιαφέρον της Gaz de France, όπως και της ιταλικής ENI αλλά και της ισπανικής Gas Natural.
Aπό ελληνικής πλευράς, τις τελικές αποφάσεις της κυβέρνησης αναμένουν τα EΛΠE που κατέχουν ήδη το 35% της εταιρείας. Δεν αποκλείεται πάντως κάποια από κοινού κίνηση με την Edison, στο πλαίσιο της συμφωνίας στρατηγικής συμμαχίας που έχουν υπογράψει οι δύο όμιλοι για την ηλεκτροπαραγωγή και το φυσικό αέριο. Eνδιαφέρον έχει εκφράσει και ο όμιλος Mυτιληναίου.
===============================================
Επίσκεψη στην περιοχή του κ. Μπαράτση
Επίσκεψη του λεκανοπεδίου πραγματοποίησε το σαββατοκύριακο ο Αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ κύριος Μπαράτσης. Πραγματοποίησε συναντήσεις με τον δήμαρχο της Φλώρινας, του εργατικού κέντρου Φλώρινας και φορείς της περιοχής Αχλάδας και Μελίτης. Όπως μάθαμε η επίσκεψη έχει να κάνει με τα ορυχεία της περιοχής Φλώρινας. Περισσότερα του λόγου της επίσκεψης, των συναντήσεων και τα παραλειπόμενα θα έχουμε τις επόμενες μέρες.
Ενεργειακοί Εργαζόμενοι ΔΕΗ
=================================
Τι συμβαίνει με το ασφαλιστικό των εργαζομένων στη ΔΕΗ

Σελίδες: 1 2 Επόμενη σελίδα

Το άρθρο του πρώην υφυπουργού Κοινωνικών Ασφαλίσεων και για χρόνια διοικητή του ΙΚΑ (πέραν του ότι για χρόνια ήταν βουλευτής Αχαΐας) Γρηγόρη Σολωμού, με τίτλο «Η αφαίμαξη της εθνικής οικονομίας μας από το Ταμείο του ΟΑΠ-ΔΕΗ», προκάλεσε αντιδράσεις και αντιπαραθέσεις.

Ο αντιπρόεδρος της Ένωσης Τεχνικών ΔΕΗ, κ. Σωτ. Σκαλίντζης, έχει εντελώς άλλη άποψη, όπως την καταθέτει με στοιχεία, σε απάντηση που μας έστειλε και την οποία τιτλοφορεί «Η άγνοια κάποιων και το όψιμο ενδιαφέρον τους».

Θέσαμε υπόψη του κ. Γρ. Σολωμού την επιστολή του κ. Σκαλίντζη, την οποία και δημοσιεύουμε στη συνέχεια, για να έχει ο αναγνώστης ολοκληρωμένη την εικόνα και να βγάλει τα συμπεράσματά του.


Η αλήθεια κατά
την Ένωση Τεχνικών


«Οφείλω ως εργαζόμενος στη ΔΕΗ και συνδικαλιστικό στέλεχος στην Ένωση Τεχνικών ΔΕΗ (αντιπρόεδρος) μία απάντηση προς αποκατάσταση της αλήθειας.

Πρέπει να γνωρίζει ο κ. Σολωμός ότι σύμφωνα με τον Ν. 4491/66, η ΔΕΗ ήταν ταυτόχρονα εργοδότης και ασφαλιστής του προσωπικού της και είχε αναλάβει την πλήρη κάλυψη των δαπανών και των εν γένει υποχρεώσεών της, χωρίς καταβολή εργοδοτικών εισφορών.

Είναι σαφές ότι ο Ν. 4491/66 λειτούργησε ως κεφαλαιοποιητικό σύστημα στη ΔΕΗ κατ' εξαίρεση από το γενικότερο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα της χώρας το οποίο είναι αναδιανεμητικό.

Ο Φορέας Ασφάλισης Προσωπικού της ΔΕΗ με τον Ν. 4491/66 ήταν η ίδια η ΔΕΗ και όχι κάποιο ξεχωριστό «Ασφαλιστικό Ταμείο». Ο νομοθέτης με τον Ν. 4491/66 δεν συνέστησε ίδιο νομικά αυθύπαρκτο και οικονομικά ανεξάρτητο φορέα κοινωνικής ασφάλισης για την υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση του προσωπικού της ΔΕΗ, αλλά κατέστησε αυτήν την ίδια τη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού «που ανήκει εξ ολοκλήρου στο κράτος και λειτουργεί χάριν του δημόσιου συμφέροντος και ασφαλιστικό φορέα του προσωπικού της».

Η ΔΕΗ ως εργοδότης δεν κατέβαλε προκαθορισμένα ασφάλιστρα επί του ποσού μισθοδοσίας, αφού οι πόροι από τις εισφορές των ασφαλισμένων περιήρχοντο στη ΔΕΗ, η οποία είχε αναλάβει την πλήρη κάλυψη δαπανών και των εν γένει υποχρεώσεων της ασφάλισης (άρθρο 7 παρ. 2 Ν. 4491/66).

Στον Ν. 4491/66 δεν προβλέφθηκε η δημιουργία αποθεματικών για την αντιμετώπιση από τη ΔΕΗ τρεχουσών ή μελλοντικών δαπανών και υποχρεώσεών της ως ασφαλιστικού φορέα, οι δε πόροι διαχειρίζονταν και αξιοποιούνταν από τη ΔΕΗ στα πλαίσια της επιχειρηματικής δραστηριότητάς της.

Ως εκ τούτου δεν υπήρχε υποχρέωση λογιστικής απεικόνισης βάσει του νόμου 4491/66 που αφορούσε την είσπραξη των πάσης φύσεως εσόδων και την καταβολή των πάσης φύσεως δαπανών και παροχών της κοινωνικής ασφάλισης του προσωπικού της. Ο κ. Σολωμός πριν ασκήσει κριτική, η οποία είναι εντελώς ανακριβής και επιφανειακή, έπρεπε να γνωρίζει συγκεκριμένα ποιοι λόγοι επέβαλαν τη συμφωνία η οποία υπεγράφη στις 30 Ιουλίου 1999 μεταξύ του υπουργού Ανάπτυξης (ο οποίος ενεργούσε και εκ μέρους των υπουργών Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων) και της ΓΕΝΟΠ, την οποία προσυπέγραψε στη συνέχεια και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συνταξιούχων ΔΕΗ. Κομβικό σημείο αποτελεί η οδηγία 96/92 της EE που αναφέρεται στην απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.

Η επίλυση του ασφαλιστικού της ΔΕΗ ήταν η αναγκαία προϋπόθεση για τη μετάβαση της ΔΕΗ στο νέο (μη μονοπωλιακό) περιβάλλον. Στην εισηγητική έκθεση στο άρθρο 34 του N. 2773/99 δύο ήταν οι βασικές παραδοχές:

Πρώτον: Η αναγνώριση εκ μέρους της Πολιτείας του γεγονότος ότι έχει σχηματιστεί περιουσία της ΔΕΗ. Ιδιαίτερη σημασία έχει η 98/96 απόφαση του ΔΣ της ΔΕΗ και η αναλογιστική μελέτη που έγινε από τις εταιρείες WYAΤΤ & PRUDENTIAL και κατατέθηκε στο υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων το 1995. Κατ' αυτόν τον τρόπο η περιουσία λειτουργεί ως ασφαλιστικό κεφάλαιο των εργαζομένων και συνταξιούχων μέσω του ΟAΠ/ΔEΗ, που θα λειτουργούσε ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου.

Δεύτερον: Η ΔΕΗ από το 1996 έως το 2000 ήταν ένα διφυές νομικό πρόσωπο που λειτουργούσε α) ως επιχείρηση NΠΙΔ και ως ασφαλιστής ΝΠΔΔ. Η λειτουργία της ΔΕΗ ως ασφαλιστικού φορέα δεν ήταν συνταγματικώς επιτρεπτή κατά την έννοια του άρθρου 22 παρ. 4 του Συντάγματος, δεδομένου ότι η κοινωνική ασφάλιση του προσωπικού της δεν μπορεί να συνδεθεί με επιχειρηματικούς κινδύνους στους οποίους θα εκτίθετο η ΔΕΗ στη νέα ανταγωνιστική και αντιμονοπωλιακή αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Η περιουσία του ασφαλιστικού φορέα του προσωπικού της ΔΕΗ ανέρχεται, με μελέτη επικαιροποιημένη το 2007, σε 11,6742 δισ. ευρώ την 31/12/06.

Γίνεται έτσι φανερό ότι το κράτος καταβάλλει στον ΟAΠ-ΔEΗ τον ετήσιο «πάγιο πόρο» ως αντιπαροχή από την ενσωματωμένη περιουσία του ΟAΠ στην περιουσία της ΔΕΗ AΕ: ΠΔ 51/2001 άρθρο 5 παρ. 2γ.

Έτσι ο ΟAΠ/ΔΕΗ ορίστηκε να «καλύψει, εξασφαλίσει και προστατεύσει εις το ακέραιο όλες τις κάθε είδους ασφαλιστικές παροχές και υποχρεώσεις του ασφαλιστικού φορέα της ΔΕΗ σε συνδυασμό με τα αναφερόμενα στις παρ. 1 και 2 του άρθρου 34 του Ν. 2773/99 καθώς και με το άρθρο 35 του Ν. 4491/66 κατ' ελάχιστο στο επίπεδο και την έκταση που προβλέπεται κατά την έναρξη ισχύος του Ν. 2773/99 (ΦΕΚ A΄ 286). Επιπλέον, σύμφωνα με τον Ν. 2773/99 και τον 2919/2001 άρθρο 26, το ελληνικό Δημόσιο έχει αναλάβει την πρόσθετη υποχρέωση να μεταβιβάσει στον ΟΑΠ ποσοστό 15% σε κάθε επιπλέον μετοχοποίηση.

Θέλω να πιστεύω ότι η αναφορά στο ασφαλιστικό των εργαζομένων και συνταξιούχων στη ΔΕΗ ήταν αρκετά κατατοπιστική. Δεν θα μπορούσα να μη σχολιάσω όμως τη σύγκριση με τους δημοσίους υπαλλήλους. Απαιτούνται 2 περιγραφικά σχόλια:
α) Ο δημόσιος τομέας, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, δεν έχει μερικώς μετοχοποιηθεί, για να λάβουν οι δημόσιοι υπάλληλοι αντιπαροχή.

β) Αποκρύβεται επιμελώς η μέγιστη λεηλασία όλων των αποθεμάτων ασφαλιστικών ταμείων από το κράτος μεταπολεμικά έως τα μέσα της δεκαετίας του '90 με καταθέσεις δισ. δρχ. στην Τράπεζα της Ελλάδος και σήμερα παρουσιάζεται η τραγική κατάσταση ο ΟΠAΔ να μην καλύπτει υποχρεώσεις προς τους ασφαλισμένους του. Είναι ειρωνεία άνω των 400 να έχουν αποβιώσει χωρίς να τους έχει καταβληθεί το εφάπαξ.

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για τη φιλοξενία

Σωτ. Σκαλίντζης
Αντιπρόεδρος Ένωσης Τεχνικών ΔΕΗ»


Και η άλλη άποψη



Αξιότιμε κύριε Διευθυντά

Η επιχειρηματολογία που καταθέτει με την παραπάνω απάντησή του ο αντιπρόεδρος των τεχνικών της ΔΕΗ κ. Σωτ. Σκαλίντζης, δεν απαντά στο κρίσιμο ερώτημα που έθεσα με την επιστολή μου της προηγούμενης Κυριακής και με υποχρεώνει να επανέλθω με τις παρακάτω επισημάνσεις μου:

1. Το ταμείο ασφάλισης του προσωπικού της ΔΕΗ ουδέποτε «λειτούργησε κεφαλαιοποιητικά» ως ισχυρίζεται ο κ. αντιπρόεδρος, γιατί:

α) «Δεν υπήρχε υποχρέωση λογιστικής απεικόνισης βάσει του Ν. 4491/66, που αφορούσε την είσπραξη των πάσης φύσεως εσόδων και την καταβολή των πάσης φύσεως δαπανών και παροχών της κοινωνικής ασφάλισης του προσωπικού της ΔΕΗ», σύμφωνα με την παραπάνω απάντηση. Ως εκ τούτου πώς ξέρουμε ότι λειτουργούσε κεφαλαιοποιητικά;

β) Από το 1993 και εφεξής υπάρχει πλήρης απεικόνιση της λειτουργίας του ταμείου στους κοιν. προϋπολογισμούς για κάθε χρόνο ξεχωριστά (βλέπε πίνακα).

Εδώ βλέπουμε ότι μέχρι και το 2001 και οι δύο κλάδοι του ταμείου ήσαν ελλειμματικοί. Κατέβαλε δε περίπου ένα δισ. ευρώ ο κρατικός προϋπολογισμός για την κάλυψη αυτών των ελλειμμάτων της περιόδου 1993-2001. Και ρωτάμε: Πώς είναι δυνατόν να λειτουργεί «κεφαλαιοποιητικά» ένα ταμείο και να αφήνει πλεόνασμα πριν από το 1992, όταν τις προηγούμενες από το 92 δεκαετίες το ποσοστό των εισφορών των εργαζομένων για τους κλάδους σύνταξης ήταν μικρότερο κατά 4 εκατοστιαίες μονάδες από εκείνο της δεκαετίας του ’90, που άφησε ένα δισ. ευρώ έλλειμμα.

2. Αφού δεν υπάρχει λογιστική απεικόνιση εσόδων-εξόδων του Ταμείου, προ του 1992 –ως ο κ. Αντιπρόεδρος παραδέχεται– πώς γνωρίζουν οι Ασίκιδες της ΔΕΗ ότι το Ταμείο τους άφηνε πλεονάσματα που εκμεταλλεύτηκε η ΔΕΗ ΑΕ για επέκταση του δικτύου της;

Κι αν δεχθούμε ότι η περίοδος 1966-1992 άφηνε πλεονάσματα, πώς εξηγούνται τα ελλείμματα της περιόδου 1993-2001 που δείχνουν οι κοινωνικοί προϋπολογισμοί;

Ξέρω ότι θα επικαλεσθούν την αναλογιστική μελέτη. Όμως το πόρισμα κάθε αναλογιστικής μελέτης διαμορφώνεται από τα στοιχεία που δίδονται στους αναλογιστές. Γι' αυτό υποστηρίζω ότι καθόλου δεν βλάπτει μια νέα επανεκτίμηση του θέματος, γιατί η επιβάρυνση που προκαλείται στον κρατικό προϋπολογισμό είναι δυσβάστακτη.

Η επανεκτίμηση δε αυτή επιβάλλεται να γίνει και για έναν δεύτερο λόγο:

Ο κ. αντιπρόεδρος στην απάντησή του μας λέει ότι η περιουσία του ΟΑΠ-ΔΕΗ ανέρχεται με επικαιροποιούμενη μελέτη του 2007 σε 11,6742 δισ. ευρώ την 31.12.06. Αντίθετα, το υπουργείο Εργασίας και Κοιν. Προστασίας δίδει αντικειμενική αξία των ακινήτων του ΟΑΠ-ΔΕΗ 9.561.668,71 ευρώ, σύνολο δε κινητών και ακινήτων 312.978.068,85 ευρώ! Πού βρίσκεται η αλήθεια;

Τέλος η κ. Μ. Ξαφά, θεωρώντας το θέμα από άλλη οπτική, πιστεύει ότι η Πολιτεία έχει εξοφλήσει τις προς τη ΔΕΗ υποχρεώσεις της. Ας μας αφήσουν λοιπόν να ανασάνουμε. Αρκετά πήρανε!

Ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία

Γρηγ. Σολωμός
=============================