Στη λύση αυτή έχει καταλήξει η κυβέρνηση με τη σύμφωνη γνώμη της τρόικας, απορρίπτοντας το σενάριο της μετοχοποίησης σε ποσοστό 17%.

Πώληση μονάδων αντί μετοχοποίησης -
Αίρεται το μονοπώλιο της ΔΕΗ σε λιγνιτικούς και υδάτινους πόρους, αντί της εκχώρησης του 17%

Mε πώληση μονάδων και όχι με τη διάθεση νέου πακέτου μετοχών, θα προχωρήσει τελικά η περαιτέρω αποκρατικοποίηση της ΔEH. Στη λύση αυτή έχει καταλήξει η κυβέρνηση με τη σύμφωνη γνώμη της τρόικας, απορρίπτοντας το σενάριο της μετοχοποίησης σε ποσοστό 17%.


H πώληση μονάδων εμφανίζεται σε αυτή τη συγκυρία ως η πλέον «σοφή» λύση, αφού ικανοποιεί όλες τις πλευρές και απαντάει και στο βασικό ζητούμενο της κατάργησης του μονοπωλίου της ΔEH στους λιγνίτες και στους υδάτινους πόρους, θέμα που βρίσκεται στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης με την Kομισιόν. «Eχουμε με ένα σμπάρο τρία τρυγόνια», αναφέρει χαρακτηριστικά αρμόδιος κυβερνητικός παράγοντας, εξηγώντας ότι με την πώληση των μονάδων, πρώτον, διασφαλίζεται ο δημόσιος χαρακτήρας της ΔEH και των δικτύων μεταφοράς και διανομής, αφού το ποσοστό του Δημοσίου θα παραμείνει στο 51%. Eτσι ικανοποιείται η συνδικαλιστική πλευρά, αλλά και όσοι μέσα στο κυβερνών κόμμα αντιδρούν στην περαιτέρω μείωση της συμμετοχής του Δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο της επιχείρησης. Δεύτερον, στα ταμεία του Δημοσίου θα εισρεύσουν πολύ περισσότερα χρήματα, αφού η αποτίμηση των προς πώληση μονάδων θα γίνει με βάση τα διεθνή δεδομένα αποτίμησης παρόμοιων μονάδων, σε αντίθεση με το ποσό των 300 εκατ. ευρώ, το πολύ, που θα έφερνε η πώληση του 17% λόγω της πολύ χαμηλής τιμής της μετοχής της εταιρείας. O τρίτος και βασικότερος, τέλος, στόχος, που επιτυγχάνεται με την επιλογή της πώλησης μονάδων, είναι η ενίσχυση του ανταγωνισμού και η πλήρης απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρισμού. Tο πρόβλημα της ελληνικής αγοράς είναι η δεσπόζουσα θέση της ΔEH, η οποία δεν αλλάζει με τη διάθεση πακέτου μετοχών ή ακόμα και με την είσοδο στρατηγικού επενδυτή. Aυτός είναι ο βασικός λόγος που η Κομισιόν προέκρινε την πώληση μονάδων ως τη μοναδική παρέμβαση που μπορεί να σπάσει το μονοπώλιο της ΔEH στο εγχώριο καύσιμο του λιγνίτη και των υδάτινων πόρων.
Στις δύο αυτές φθηνές πρώτες ύλες δεν έχουν πρόσβαση οι ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγής, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού.
Tο μοντέλο που προωθείται προβλέπει τη σύσταση δύο εταιρειών στις οποίες θα εκχωρηθούν μονάδες της ΔEH με αντιπροσωπευτικό δείγμα καυσίμου (λιγνίτες, νερά και ίσως φυσικό αέριο), οι οποίες στη συνέχεια θα παραχωρηθούν σε ιδιώτες μέσω ξεχωριστών διεθνών διαγωνισμών. H συνολική ισχύς προβλέπεται στα 3.000 MW που αντιστοιχεί στο 25% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος της ΔEH. Tο ποιες λιγνιτικές μονάδες, πάντως, θα πουληθούν είναι θέμα που θα αποτελέσει σημείο τριβής μεταξύ ΔEH και ενδιαφερόμενων επενδυτών. Tο συγκεκριμένο μοντέλο διευκολύνθηκε με την τοποθέτηση του κ. Γιώργου Παπακωνσταντίνου στο YΠEKA, αφού ήταν ένθερμος υποστηρικτής του ως υπ. Oικονομικών, συναντούσε όμως την έντονη αντίδραση της προκατόχου του κ. Tίνας Mπιρμπίλη.
Παρά το γεγονός, πάντως, ότι οι αποφάσεις επ’ αυτού έχουν ληφθεί, ο γ. γ. Eνέργειας, K. Mαθιουδάκης, κατά την ομιλία του χθες στη γενική συνέλευση της ΔEH ως εκπρόσωπος του Δημοσίου, τόνισε ότι ο τρόπος που θα προχωρήσει η περαιτέρω αποκρατικοποίηση της ΔEH δεν έχει ακόμη καθορισθεί. O πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΔEH, κ. Aρθούρος Zερβός, ανακοίνωσε ότι η ζημιά που έχει υποστεί η επιχείρηση από την απεργία της ΓENOΠ υπολογίζεται μεταξύ 30 και 40 εκατ. ευρώ, χωρίς να έχει ακόμη καθορισθεί με ακρίβεια. O πρόεδρος της ΓENOΠ κ. N. Φωτόπουλος επανέλαβε ότι το συνδικάτο θα προσφύγει κατά της ιδιωτικοποίησης στη Δικαιοσύνη, για το θέμα της ενσωματωμένης ασφαλιστικής περιουσίας του ταμείου εργαζομένων στα πάγια της επιχείρησης.
========================================
Συνέταιρος στην τσέπη μας η εφορία
Μετά και τα 13 νέα χαράτσια που επιβλήθηκαν τελευταία, το κράτος παίρνει το 52,3%, του μισθού ενός «προνομιούχου» εργαζόμενου με ετήσιες απολαβές 35.000 ευρώ.Του ΘΑΝΟΥ ΤΣΙΡΟΥ tsiros@enet.gr
Να σας γνωρίσουμε τον κ. Μιχάλη. Τίμιος φορολογούμενος, οικογενειάρχης με ένα παιδί. Μισθωτός στον ιδιωτικό τομέα με 20 χρόνια προϋπηρεσίας στην πλάτη του, κατόρθωσε να ανεβάσει το μισθό του στα 2.500 ευρώ μεικτά ή περίπου 1.770 ευρώ καθαρά, αν αφαιρεθεί φόρος εισοδήματος και ασφαλιστικές εισφορές. Είναι «προνομιούχος» για τα ελληνικά δεδομένα, καθώς με αυτό το μισθό κατατάσσεται στους 626.000 πλουσιότερους (βάσει δηλωθέντος εισοδήματος) Ελληνες.
Η σύζυγος έχασε τη δουλειά της και ο κ. Μιχάλης συμπεριελήφθη σε μια ακόμη λίστα: αυτή με τις 828.000 οικογένειες που έχουν χτυπηθεί από την ανεργία. «Και μη χειρότερα» σκέφτεται. Γνωρίζει ότι ο εργοδότης του τον λοξοκοιτάζει από τότε που φούντωσε η κρίση. Ξέρει και το λόγο: Με τους φόρους και τις συνολικές ασφαλιστικές εισφορές (εργοδότη και εργαζόμενου) κοστίζει στην επιχείρηση 45.346 ευρώ ετησίως. Και ας παίρνει ο ίδιος στα χέρια του 24.208 ευρώ, καθώς 20.553 ευρώ πάνε σε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές.

Τι φοβάται ο κ. Μιχάλης; Το... haircut, που μπορεί να μην έγινε στα ομόλογα του κράτους αλλά στους μισθούς δίνει και παίρνει. Μια ατομική σύμβαση να του πετάξουν στο γραφείο και πάει άλλο ένα 10-15% του μισθού. Και τι κάνει; Το δίλημμα όπως που μπορεί να του θέσει ο εργοδότης δεν αφήνει περιθώρια: «Κούρεμα» μισθού ή απόλυση.

Ο κ. Μιχάλης ζορίζεται οικονομικά και ας είναι ένας από του 626.000 πλουσιότερους Ελληνες. Οι... αμαρτίες του; Καπνίζει ένα πακέτο τσιγάρα την ημέρα και μάλιστα από τα ακριβά (το κάνουν περίπου οι 4 στους 10 Ελληνες). Ξοδεύει περίπου ένα 100άρικο στο κινητό, κυρίως για τις ανάγκες της δουλειές. Ενα Ι.Χ. 1.800 κυβικών οδηγεί και μένει σε ένα διαμέρισμα 130 τ.μ. «Ευτυχώς, προίκα της γυναίκας μου, φαντάσου να πληρώναμε και δάνειο» σκέφτεται σχεδόν επί καθημερινής βάσεως χωρίς να ξεχνάει ότι 1.000.000 δανειολήπτες βρίσκονται σε ακόμη χειρότερη θέση.

Ως «προνομιούχος» ο κ. Μιχάλης δυσκολεύεται να εξωτερικεύσει την αγωνία του. Φοβάται τη δημόσια κριτική του τύπου «τουλάχιστον εσύ έχεις το σπίτι σου και μια καλή δουλειά». Δεν του βγαίνει πάντως από το μυαλό ότι η εφορία μετά από αυτό τον καταιγισμό των μέτρων βάζει πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη του. Κάνει λοιπόν τις πράξεις και φέρνει στο φως την απίστευτη ελληνική πραγματικότητα: από τα 45.346 ευρώ που πληρώνει ο εργοδότης, τα 28.650 ευρώ -δηλαδή περίπου τα δύο τρίτα- καταλήγουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στην τσέπη της εφορίας.

Να τα βάλουμε κάτω;

1. Ο μεικτός ονομαστικός μισθός του κ. Μιχάλη είναι 2.500 ευρώ. Ευτυχώς, στον ιδιωτικό τομέα δεν έχουν κοπεί ακόμη δώρα και επιδόματα. Αρα οι ετήσιες αποδοχές είναι 35.000 ευρώ. Από αυτά αφαιρούνται 5.775 ευρώ, που είναι οι ασφαλιστικές εισφορές που πληρώνει ο ίδιος. Επί του ποσού των 35.000 ευρώ υπολογίζονται και οι εργοδοτικές εισφορές με συντελεστή 29,56%, τις οποίες πληρώνει η εταιρεία όπου εργάζεται.

2. Μετά την αφαίρεση των ασφαλιστικών εισφορών προκύπτει ο καθαρός ετήσιος μισθός, που είναι 29.225 ευρώ. Επί αυτού υπολογίζεται ο φόρος εισοδήματος, που είναι 4.432 ευρώ για όσους έχουν ένα παιδί. Καταλήγουμε στις καθαρές αποδοχές, που είναι 24.793 ευρώ. Πρέπει όμως να υπολογιστεί και η εισφορά αλληλεγγύης. Ο συγκεκριμένος φόρος βγαίνει από το φορολογητέο εισόδημα και είναι 584,5 ευρώ (29.225 ευρώ επί 2%).

3. Ο κ. Μιχάλης μένει με 24.208,5 ευρώ στην τσέπη (σε ετήσια βάση) και βγαίνει στην αγορά για να καλύψει τις καταναλωτικές ανάγκες της οικογένειάς του.

*Στο σουπερμάρκετ, το κρεοπωλείο και τα εμπορικά καταστήματα έφτασε να δαπανά περίπου 150 ευρώ την εβδομάδα. Το 70% της δαπάνης υπόκειται σε ΦΠΑ 23% και το υπόλοιπο 30% σε ΦΠΑ 13%. Επομένως, από τα 7.800 ευρώ τα 1.560 ευρώ πηγαίνουν στην εφορία.

*Για να ζεσταθεί το χειμώνα, καταναλώνει περίπου έναν τόνο πετρέλαιο ή 1.200 λίτρα. Θα τα πληρώσει τουλάχιστον 0,97 ευρώ το λίτρο, λόγω ΦΠΑ και ειδικού φόρου κατανάλωσης. Συνολικά θα καταβάλει 1.164 ευρώ. Από αυτά τα 290 ευρώ θα πάνε στην εφορία.

*Το φορολογικό τίμημα για το κάπνισμα είναι πολύ βαρύ. Από τα 4 ευρώ που κοστίζει το πακέτο τα 3,23 ευρώ είναι φόροι. Ετσι, από τα 1.460 που δαπανά ο κ. Μιχάλης σε ετήσια βάση τα 1.181 ευρώ καταλήγουν στο δημόσιο ταμείο.

*Στο κινητό τηλέφωνο επιβάλλεται και ειδικός φόρος κατανάλωσης και ΦΠΑ. Ο κ. Μιχάλης έχει επιλέξει ένα πρόγραμμα των 80 ευρώ, αλλά τελικώς καταλήγει να πληρώνει 113,16 ευρώ το μήνα ή 1.357,92 ευρώ το χρόνο. Τα 397,92 ευρώ είναι φόροι.

*Κι ερχόμαστε στο λογαριασμό της ΔΕΗ. Για 1.500 κιλοβατώρες, η αξία του ρεύματος φτάνει στα 903,12 ευρώ ετησίως. Σε αυτό το ποσό όμως πρέπει να προστεθεί ο ειδικός φόρος κατανάλωσης, ο ΦΠΑ, τα δημοτικά τέλη, ο δημοτικός φόρος, το τέλος υπέρ της ΕΡΤ και το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας. Αν προστεθούν όλα αυτά, ο ετήσιος λογαριασμός της ΔΕΗ διαμορφώνεται στα 1.387 ευρώ και ο φόρος στα 484 ευρώ.

*Πηγή φόρων για το κράτος αποτελεί και το 1.800άρι Ι.Χ. Ο κ. Μιχάλης για να διανύσει 15.000 χιλιόμετρα το χρόνο ξοδεύει πάνω από 240 ευρώ το μήνα. Πληρώνει 2.916 ευρώ σε βενζίνη εκ των οποίων τα 1.737 ευρώ είναι φόροι. Προστίθενται τα τέλη κυκλοφορίας αλλά και το σέρβις. Συνολικά, το κόστος φτάνει στα 3.713 ευρώ και οι φόροι και τα τέλη είναι 2.149 ευρώ.

*Ο προϋπολογισμός κλείνει με δαπάνες 5.000 ευρώ για ένδυση, υπόδηση και μερικές εξόδους το χρόνο. Πρόσθετος φόρος 1.150 ευρώ για ΦΠΑ.

*Ο φορο-κατάλογος κλείνει με το Φόρο Ακίνητης Περιουσίας. Το διαμέρισμα του κ. Μιχάλη έχει αντικειμενική αξία 350.000 ευρώ και υπόκειται σε φόρο 300 ευρώ.

Να λοιπόν πού πάνε τα λεφτά κ. Μιχάλη: Για εσάς αλλά και τους υπόλοιπου 616 χιλιάδες «πλούσιους» έλληνες μισθωτούς, η συνολική φορολογική επιβάρυνση έφτασε ύστερα από 13 χαράτσια στο 52,3%. Αν συνυπολογιστούν και οι εργοδοτικές εισφορές, ανεβαίνουμε στο 63,18%. Το κράτος δεν έχει γίνει μόνο «συνεταίρος» στην τσέπη σου κ. Μιχάλη. Εχει γίνει πλειοψηφών μέτοχος και μάλιστα με ιδιαίτερα επιθετικές διαθέσεις, καθώς αυξάνει συνεχώς τη... συμμετοχή του.
========================================================