Οι χρυσοί συνδικαλιστές - συνδικαλισμός και πολιτική δεν θεωρούνται- και δεν μπορούν να είναι- έννοιες ασύμβατες

Ορια ηλικίας, παροχές και ύψος συντάξεων στο τραπέζι
Διάλογος-εξπρές με ΣΕΒ και ΓΣΕΕ μετά τις νέες κυβερνητικές προτεραιότητες για τα Ταμεία
Κ. ΠΑΠΑΔΗΣ | Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

Στροφή σε επώδυνα μέτρα και αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, αλλά και στο τελικό ύψος των συντάξεων, σηματοδοτεί το αιφνίδιο κυβερνητικό «άνοιγμα» του Ασφαλιστικού στο σύνολό του και όχι σε επιμέρους ζητήματα, όπως αρχικώς είχε προγραμματιστεί. Η κυβέρνηση, υπό το βάρος των τεράστιων ελλειμμάτων που εμφανίζουν τα Ταμεία, αλλά και κατόπιν των ασφυκτικών πιέσεων που δέχεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τον δραστικό περιορισμό των ελλειμμάτων, θέτει στο τραπέζι ενός διαλόγου εξπρές με τους κοινωνικούς εταίρους όλες τις παραμέτρους του ασφαλιστικού προβλήματος, επιδιώκοντας εντός των επομένων μηνών να διαμορφώσει ένα ασφαλιστικό νομοσχέδιο ευρείας μεταρρύθμισης του συστήματος.

Ορια ηλικίας συνταξιοδότησης, ύψος συντάξεων και ενοποιήσεις Ταμείων αλλά και παροχών είναι ψηλά στην κυβερνητική ατζέντα, παρά τις αντίθετες προεκλογικές δεσμεύσεις. Το γεγονός αυτό καθιστά προβληματικό τον διάλογο με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, οι οποίες θεωρούν τα ζητήματα των ορίων ηλικίας και των παροχών «κόκκινη γραμμή» για τη συμμετοχή τους, επισημαίνοντας ότι «το πρόβλημα των Ταμείων είναι πρόβλημα πόρων και όχι παροχών». Μάλιστα ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ κ. Γ. Παναγόπουλος συναρτά την παρουσία του στον διάλογο με τη διατύπωση συγκεκριμένης ατζέντας και θέσεων από την πλευρά της κυβέρνησης.


▅ Οι κρίσιμες αλλαγές
Η εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για άνδρες και γυναίκες στα 65 έτη, η καθιέρωση ενιαίων παροχών για όλα τα Ταμεία στο ύψος των παροχών του ΙΚΑ και η χορήγηση εφεξής αυξήσεων, στις συντάξεις όλων των Ταμείων, μικρότερων από αυτές της εισοδηματικής πολιτικής αποτελούν κεντρικές κατευθύνσεις του υπουργείου Οικονομικών με στόχο τον περιορισμό των ελλειμμάτων του συστήματος που τελικώς επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό. Η κυβέρνηση θα επιδιώξει να τεθεί «κανόνας βιωσιμότητας» σε όλα τα Ταμεία που θα ορίζει ότι οι αυξήσεις στις συντάξεις θα είναι χαμηλότερες κατά 1,5%-2% ετησίως από τις αυξήσεις της εισοδηματικής πολιτικής (ακριβώς το αντίθετο από αυτό που συμβαίνει επί σειρά ετών). Στο τραπέζι του διαλόγου θα τεθεί και η αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των συντάξεων, ώστε ο συντάξιμος μισθός να καθορίζεται από περισσότερα έτη ασφάλισης και όχι τα τελευταία πέντε ή δέκα έτη του ασφαλιστικού βίου.

Ταυτοχρόνως το υπουργείο Εργασίας επικεντρώνει τις αλλαγές στον τρόπο υπολογισμού των συντάξεων, στον περιορισμό των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, στις αλλαγές στον κατάλογο των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, στη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος (ενίσχυση του ταμείου αλληλεγγύης των γενεών), στον περιορισμό των δαπανών υγείας, στην αλλαγή της διαδοχικής ασφάλισης και στις ενοποιήσεις Ταμείων.

Το «άμεσο “άνοιγμα” του Ασφαλιστικού» για την αντιμετώπιση του συνόλου των προβλημάτων, σε αντιδιαστολή με τον αρχικό σχεδιασμό, αιτιολογείται από την κυβέρνηση λόγω των «σοβαρών προβλημάτων χρηματοδότησης των ασφαλιστικών ταμείων από τον προϋπολογισμό του 2009» και τις «επιπρόσθετες ανάγκες κρατικής χρηματοδότησης,άνω των 2,5 δισ. ευρώ, που διαπιστώθηκαν». Καθώς και από τα τεράστια προβλήματα του ασφαλιστικού συστήματος που παρέλαβε η κυβέρνηση.
▅ Η ατζέντα του διαλόγου
Σύμφωνα με πληροφορίες, στο τραπέζι του διαλόγου αναμένεται να τεθούν όλα τα ζητήματα του ασφαλιστικού συστήματος:

1Περιορισμός των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων , χορήγηση κινήτρων για την παραμονή στην εργασία και θέσπιση αντικινήτρων για την έξοδο. Η καθιέρωση και στο Δημόσιο μείωσης των συντάξεων στις περιπτώσεις πρόωρης συνταξιοδότησης. Για κάθε χρόνο πρόωρης εξόδου η μείωση θα κυμαίνεται από 4,5% ως 6%, κάτι που ισχύει ήδη στον ιδιωτικό τομέα. Στόχος θα είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αύξηση της μέσης ηλικίας συνταξιοδότησης, προκειμένου να προσεγγίσει το το γενικό όριο ηλικίας των 65 ετών. 2 Ορια ηλικίας γυναικών στο Δημόσιο . Η κυβέρνηση θα καταρτίσει άμεσα σχέδιο νόμου για τη σταδιακή εξίσωση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών- γυναικών στο Δημόσιο, όπως επιβάλλει η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Το επικρατέστερο σενάριο των αλλαγών προβλέπει τη σταδιακή εξομοίωση με δόσεις και σε βάθος χρόνου, καθώς η συγκεκριμένη ρύθμιση ανατρέπει το συνταξιοδοτικό καθεστώς 140.000

γυναικών, οι οποίες θα πρέπει να παραμείνουν στην εργασία τους από 5 ως 17 χρόνια επιπλέον.

3 Αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των συντάξεων, ώστε ο συντάξιμος μισθός να καθορίζεται από περισσότερα έτη ασφάλισης και όχι τα τελευταία πέντε ή δέκα έτη του ασφαλιστικού βίου.

4Πλήρης αναμόρφωση του καταλόγου των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων.

5Αλλαγές στο καθεστώς της διαδοχικής ασφάλισης, μέτρο το οποίο ήδη συζητείται στην αρμόδια επιτροπή και υπάρχει δέσμευση του υπουργού Εργασίας ότι το σχετικό νομοσχέδιο θα έλθει στη Βουλή εντός του πρώτου τριμήνου του 2010.

6Αλλαγές σε ορισμένες ρυθμίσεις του νόμου Πετραλιά, όπως για παράδειγμα αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης των μητέρων και μείωση των επικουρικών συντάξεων.

7Λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής.

8Περιορισμός των δαπανών στους κλάδους υγείας με τη σύμπραξη των τεσσάρων μεγάλων Ταμείων (ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΟΑΕΕ και ΟΠΑΔ). Στόχος είναι η επίτευξη του καλύτερου ελέγχου των δαπανών, αλλά και η συνδιαπραγμάτευση κατά την αγορά υπηρεσιών υγείας, όπως εξετάσεις, φάρμακα κ.λπ.

9 Ενοποιήσεις Ταμείων και παροχών, με απώτερο μελλοντικό στόχο τη σύσταση τριών Ταμείων, αλλά και ταυτόχρονη καθιέρωση ενιαίων παροχών με γνώμονα τις παροχές του ΙΚΑ.
=============================================
Το 2010 έτος μηδέν για τα Ταμεία
Η νέα μελέτη της ΓΣΕΕ προσδιορίζει νωρίτερα την κρίση
Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

Στο σημείο μηδέν βρίσκεται το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, επτά χρόνια νωρίτερα από το 2017 που τοποθετούσε την κρίση του συστήματος η προηγούμενη πρόβλεψη της αναλογιστικής μελέτης της ΓΣΕΕ. Η επικαιροποίηση των στοιχείων του ασφαλιστικού συστήματος, την οποία επιχειρεί την περίοδο αυτή ομάδα αναλογιστών σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Εργασίας, αναδεικνύει ως έτος μηδέν του συστήματος το 2010, καθώς τα αποθεματικά των Ταμείων έχουν πλέον εξανεμιστεί και τα έσοδα παρουσιάζουν μεγάλη μείωση, τόσο εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και της δυσχέρειας των επιχειρήσεων όσο και λόγω της εκτεταμένης εισφοροδιαφυγής που αποτελεί το χρόνιο πρόβλημα του συστήματος.

«Η κατάσταση των Ταμείων είναι τραγική» σχολιάζει ο επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας κ. Σ. Ρομπόλης επισημαίνοντας πως τα προβλήματα ήταν μεγάλα και κατά το παρελθόν, ήλθε ωστόσο και η οικονομική κρίση να επιδεινώσει περαιτέρω την οικονομική τους θέση.

Ενδεικτικό των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα Ταμεία είναι το στοιχείο σύμφωνα με το οποίο η σημερινή περιουσία τους επαρκεί για να καταβάλουν παροχές-συντάξεις και περίθαλψη μόνο για ένα έτος!!! Θα πρέπει να σημειωθεί ότι και το μέγεθος της σημερινής περιουσίας των Ταμείων δεν είναι ακριβές, καθώς οι μετοχές που υπάρχουν στα χαρτοφυλάκιά τους έχουν υποστεί καθίζηση, όπως και πολλά από τα ομόλογα, τα οποία δεν είναι σταθερής απόδοσης.

«Απελπιστική» χαρακτηρίζει την εικόνα των οικονομικών των Ταμείων ο επιστημονικός συνεργάτης του ΙΝΕ- ΓΣΕΕ κ. Γ. Ρωμανιάς, ο οποίος συμμετέχει στην προσπάθεια επικαιροποίησης των στοιχείων της αναλογιστικής μελέτης. Κατά την άποψή του η περιουσία των Ταμείων έχει ουσιαστικά μηδενιστεί. Ολοι όσοι εμφανίζουν τα Ταμεία με περιουσία, δεν έχουν αφαιρέσει τις υποχρεώσεις- οφειλές που έχουν αυτά προς τρίτους.

«Κατ΄ ουσίαν η μελέτη δείχνει ότι δεν έχει απομείνει ούτε ένα έτος ζωής στο σύστημα» υποστηρίζει ο κ. Ρωμανιάς, σημειώνοντας ότι έχει μείνει χωρίς πόρους.

Πάντως ο κ. Ρωμανιάς διαφωνεί με τον προσανατολισμό των μέτρων που ζητεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και έχουν σχέση με την αύξηση των ορίων ηλικίας, την αύξηση των εισφορών και τη μείωση συντάξεων. «Αυτά δεν δίνουν μακροχρόνια λύση στο πρόβλημα» σημειώνει και προτείνει: * Σκληρά μέτρα κατά της εισφοροδιαφυγής που στο τέλος του 2009 θα ξεπεράσει τα 8,3 δισ. ευρώ.

* Κατάργηση των ετήσιων ρυθμίσεων καθυστερούμενων οφειλών προς τα Ταμεία που δημιουργούν στους εργοδότες «κουλτούρα» μη πληρωμής.

* Απόδοση από το κράτος των υποχρεώσεών του προς τα Ταμεία, οι οποίες, κατά τον κ. Ρωμανιά, φθάνουν τα 12 δισ. ευρώ από το 1993 και εντεύθεν.

* Αναζήτηση νέων πόρων προς το σύστημα από τη δημόσια περιουσία, ποσοστό από τις αποκρατικοποιήσεις και από τις αυξήσεις των μετοχικών κεφαλαίων.


===================================================
Οι χρυσοί συνδικαλιστές
Οι κυβερνητικοί θώκοι, τα πανάκριβα διοικητικά συμβούλια και οι καρέκλες στις επιτροπές
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΟΛΛΙΑ, ΑΡΗΣ ΡΑΒΑΝΟΣ | Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009


ΙΛΙΓΓΙΩΔΕΙΣ αποδοχές, που μοιάζουν άπιαστο όνειρο για τον μέσο εργαζόμενο κατά την τρέχουσα οικονομική συγκυρία, μακροημέρευση σε θώκους, αλλά και αναρρίχηση σε κυβερνητικές θέσεις, συνιστούν τις βασικές στρεβλώσεις του συνδικαλιστικού κινήματος σήμερα, μετατρέποντας τους εκπροσώπους του σε πόλο κοινωνικής άπωσης. Γνωστοί
συνδικαλιστές όχι μόνον έχουν πάψει να εκφράζουν τα συμφέροντα εκείνων που εκπροσωπούν αλλά εμφανίζονται να κρατούν για τον εαυτό τους ρόλο συνδιαχειριστή της εξουσίας, με τα προνόμια που αυτή συνεπάγεται.Σε περιβάλλον έντονης εσωστρέφειας, ως προς τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας, και κακώς εννοούμενης συναδελφικής αλληλεγγύης, στα όρια της ομερτά, « πράσινοι» και «γαλάζιοι» συνδικαλιστές μοιράζουν συμμετοχές σε
πανάκριβα διοικητικά συμβούλια και επιτροπές, με συντεχνιακή ρητορική αλλά... πλήρη κυβερνητική πρακτική. Παρά τις σημαντικές αλλαγές που συντελούνται στο οικονομικό και κοινωνικό στερέωμα, με τους όρους απασχόλησης να αλλάζουν δραματικά και την ανεργία να εκτοξεύεται σε πρωτόγνωρα επίπεδα,εκπρόσωποι του συνδικαλιστικού κινήματος φαίνεται να έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους, αμαυρώνοντας συνολικά το κίνημα.

Καλούμενοι να μιλήσουν για τις στρεβλώσεις του κινήματος, οι ίδιοι οι συνδικαλιστές αναφέρουν ως πρωταρχική την τοποθέτηση συναδέλφων τους σε κυβερνητικές θέσεις. Οι αριστερές παρατάξεις έχουν μάλιστα ζητήσει πολλές φορές τη θέσπιση σχετικής απαγόρευσης, μαζί και τη διοχέτευση των αποδοχών των συνδικαλιστών σε ταμείο αρωγής διωκομένων στον ιδιωτικό τομέα- οι ίδιοι, άλλωστε, τις παραδίδουν στα κόμματά τους.

Παρά το γεγονός ότι συνδικαλισμός και πολιτική δεν θεωρούνται- και δεν μπορούν να είναι- έννοιες ασύμβατες, η ελληνική... πατέντα δεν απαγορεύει σε εκπροσώπους των συνδικάτων να έχουν παράλληλα ιδιότητες υψηλόβαθμων κομματικών, ενίοτε και κρατικών, στελεχών. Ανέχεται ακόμη και την τοποθέτησή τους σε διοικητικά συμβούλια ως εκπροσώπων της κυβέρνησης, χωρίς να μπαίνει καν σε διαδικασία αμφισβήτησης της αυτονομίας του συνδικαλιστικού τους ρόλου...

Ενδεικτική είναι η περίπτωση του κ. Πελ. Καλλίρη, γνωστού συνδικαλιστή της ΔΑΚΕ στη ΓΣΕΕ, που είχε τοποθετηθεί στη θέση του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου στον Οργανισμό Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδας (ΟΔΙΕ). Ο κ. Καλλίρης- στενός συνεργάτης του βουλευτή της ΝΔ και πρώην υπουργού κ. Ευ. Μεϊμαράκη- έχει επίσης διατελέσει στη λίαν προνομιακή θέση του αντιπροέδρου στον Οργανισμό Εργατικής Εστίας, αλλά και σε αυτή του γενικού διευθυντή στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας, ενώ στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές κατέβηκε ως υποψήφιος της ΝΔ στον Νομό Κορινθίας.

Θέση εκπροσώπου της ΓΣΕΕ, και αντιπροέδρου του ΔΣ, στον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας, κατέχει ο κ. Φ. Αγαδάκος (ΔΑΚΕ), γεγονός που προκαλεί ποικίλα σχόλια καθώς ήταν και πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος στην Ολυμπιακό Χωριό 2004 ΑΕ. Ο (συνταξιούχος) συνδικαλιστής της ΠΑΣΚΕ στη ΓΣΕΕ κ. Σπ. Στάμου έχει τοποθετηθεί σήμερα, ως εκπρόσωπος του συνδικαλιστικού οργάνου, στη θέση του α΄ αντιπροέδρου στον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας.


Ηγέτες του κάμπου
Το καλοκαίρι του 2008 ο κ. Αλ.Κοντός , τότε υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, περιέκοψε την κρατική επιχορήγηση προς τους αγροτοσυνδικαλιστές κατά 1 εκατ. ευρώ και επιχείρησε να μειώσει τα προνόμια των κρατικοδίαιτων συνδικαλιστών. Τότε έκλεισε τη στρόφιγγα προς τη ΓΕΣΑΣΕ και τη ΣΥΔΑΣΕ, αλλά όχι προς την κυρίαρχη ΠΑΣΕΓΕΣ.

«Ενα ανεξάρτητο συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει απαραίτητα να αντεπεξέρχεται στις ανάγκες και τις υποχρεώσεις του με πόρους που προέρχονται από τις εισφορές των μελών του και όχι να λειτουργεί και να εξαρτάται από τις κρατικές επιχορηγήσεις» είχε πει τότε ο κ. Κοντός. Μάλιστα έθεσε εκτός ΔΣ του ΕΛΓΑ (οργανισμού για τις επιδοτήσεις) τους αγροτοσυνδικαλιστές και άφησε μόνο τον εκπρόσωπο της ΠΑΣΕΓΕΣ, ενώ έλεγε ότι «οι συνδικαλιστικές οργανώσεις ΓΕΣΑΣΕ και ΣΥΔΑΣΕ λειτουργούν διαχρονικά χωρίς την απαραίτητη νομιμοποίησή τους από τη βάση». Η ΠΑΣΕΓΕΣ είναι η κυρίαρχη οργάνωση, στην οποία προεδρεύει επί πολλά χρόνια ο κ. Τζ. Καραμίχας, που έχει και διακομματική στήριξη. Ουδείς γνωρίζει τις απολαβές των μελών της, αφού υπάρχουν πολλές εκπροσωπήσεις, θεσμικά σε αρκετά ΔΣ οργανισμών, ενώ η ΠΑΣΕΓΕΣ έχει και πολλές εταιρείες υπό την κατοχή της. Και στον χώρο των αγροτοσυνδικαλιστών η κατάσταση δεν ήταν καλύτερη. Ενδεικτικά αναφέρονται: Ο συνδικαλιστής κ. Δ. Δαρνάκας είχε οριστεί πρόεδρος στην Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (ΕΒΖ), ενώ συμμετείχε και σε τρεις θυγατρικές της εταιρείας στην Κύπρο και στη Σερβία. Ο αγροτοσυνδικαλιστής κ. Χ. Σιδηρόπουλος, φίλος του γνωστού «γαλάζιου» αγροτοσυνδικαλιστή κ. Αθ. Κοκκινούλη, μέλος του ΔΣ του ΟΠΕΚΕΠΕ.

Ο κ. Ν.Παππάς είχε οριστεί πρόεδρος στη ΣΕΚΑΠ ΑΕ και μέλος του ΔΣ στη Συνεταιριστική Ασφαλιστική. Ο κ. Δ.Ιατρίδης, διευθυντής του γραφείου του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Αλ. Κοντού, ήταν μέλος του ΔΣ της ΑΓΡΟΓΗΣ ΑΕ και μέλος του ΔΣ της ΕΤΑΝΑ ΑΕ (Ελληνικές Ιχθυόσκαλες).


Οι προνομιούχες θέσεις
Με την ιδιότητα εκπροσώπωνκυρίως- της ΓΣΕΕ, ουκ ολίγοι συνδικαλιστές συμμετέχουν σε διοικητικά συμβούλια και επιτροπές, με αδρότατες αμοιβές. Χρυσωρυχείο θεωρείται η συμμετοχή σε ΔΣ των ΔΕΚΟ, όπως για παράδειγμα της ΔΕΗ (η περίπτωση του κ. Παναγόπουλου είναι ενδεικτική, με περίπου 26.000 ευρώ ετησίως), αλλά και σε οργανισμούς εποπτευόμενους από το υπουργείο Απασχόλησης, όπως ο ΟΑΕΔ, ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας, ο Οργανισμός Εργατικής Εστίας. « Η αμοιβή του α΄ αντιπροέδρου του ΟΑΕΔ είναι ίση με τα 2/3 του μισθού του αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου (και πάντως άνω των 3.000 ευρώ)» σημειώνουν συνδικαλιστές, διευκρινίζοντας ότι στις αποδοχές των θέσεων αυτών δεν περιλαμβάνεται μόνον η μηνιαία αποζημίωση, αλλά και τα έξοδα κίνησης, οι αποζημιώσεις σε συνεδριάσεις, ενίοτε και πιστωτική κάρτα.

Ο αριθμός των συνεδριάσεων κάθε οργάνου και η αμοιβή για καθεμία από αυτές είναι άλλη, επίσης, ενδιαφέρουσα ιστορία. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η συμμετοχή στη ρουτίνα του ΙΚΑ, του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΟΚΕ) εσωτερικού, κυρίως μέσα από επιτροπές εργασίας, μπορεί να αθροίσει ποσό ως και 800-1.000

ευρώ μηνιαίως. Γεγονός είναι πάντως ότι την «τράπουλα», το ποιος δηλαδή θα εκπροσωπήσει τη ΓΣΕΕ και πού, έχει στα χέρια της η ΟΚΕ, με πρόεδρο τον κ. Χρ. Πολυζωγόπουλο , έναν ακόμη παλαιό συνδικαλιστή, πρώην πρόεδρο της ΓΣΕΕ. Στην ΟΚΕ Βρυξελλών, τα ποσά είναι μεγαλύτερα, καθώς η αποζημίωση για κάθε ημέρα συνεδρίασης αγγίζει τα 300 ευρώ, με τα αεροπορικά εισιτήρια extra. Μάλιστα, τα προνόμια δεν έχουν πάντοτε τη μορφή χαρτονομίσματος. Επί θητείας, ακόμη, της κυρίας Φάνης ΠάλληΠετραλιά στο υπουργείο Απασχόλησης, απομακρύνθηκε ο πρώην διοικητής του Οργανισμού Εργατικής Εστίας κ. Κ.Λιάπης, όταν δημοσιοποιήθηκε έκθεση του Σώματος Ελεγκτών Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης. Η έκθεση έκανε λόγο για παραμάγαζο, καθώς ο Οργανισμός χορήγησε σε 13 κατηγορίες μη δικαιούχων περίπου 4.200 δελτία επταήμερων διακοπών, αγοράς βιβλίων και εισιτηρίων θεάτρου.

Τα ειδικά αυτά προνόμια αφορούσαν, μεταξύ άλλων, το γραφείο του προέδρου και του α΄ αντιπροέδρου του Οργανισμού Εργατικής Εστίας, όλα τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, τον γενικό διευθυντή, καθώς και τους εκπροσώπους της ΓΣΕΕ, της ΓΕΣΕΒΕ, της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου, ακόμη και του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών.


http://www.tovima.gr/
===================================================