η θεσμοθετημένη παροχή της ΔΕΗ προς τους εργαζομένους της (25 εκ ευρώ τα έτη 1999-2008) είναι μια πάγια τακτική , ένας θεσμός που μετρά τουλάχιστον τέσσερις δεκαετίες στα κράτη της Ευρώπης. Είναι δε αναγνωρισμένη πρακτική στις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και από την ίδια ΕΕ, και αποτελεί την πιο συχνή εκδήλωση του θεσμού της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης
=================================================
ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ «ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» ΖΑΦΕΙΡΑΚΗ 4 ΚΟΖΑΝΗ
ΤΗΛ-ΦΑΞ: 24610 30668 www.seenerga.wordpress.com e-mail seenerga@yahoo.gr
Κοζάνη 20/4/2011
Βρώμικη επίθεση της κυβέρνησης στη ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ
Η κυβέρνηση, έχοντας στο πλευρό της όλα τα ΜΜΕ της διαπλοκής και της εξυπηρέτησης των ιδιωτικών συμφερόντων που ορέγονται την περιουσία της ΔΕΗ, προχώρησε σε μια βρώμικη και χωρίς αρχές και κανόνες επίθεση στη ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ με μέσα και μεθοδεύσεις που χρησιμοποίησε στο παρελθόν η CIA και το FBI για να διαλύσει τα αμερικάνικα συνδι-κάτα, αποδεικνύοντας για μια ακόμα φορά τίνος συμφέροντα εξυπηρετεί!
Για να μπορέσει να ολοκληρώσει το ξεπούλημα της μεγαλύτερης Δημόσιας Επιχείρησης της χώρας, που θα φέρει τεράστια κέρδη στους βιομήχανους και τους αεριτζήδες της ενέρ-γειας, χαρατσώνοντας επιπλέον με τριπλασιασμό της τιμής του ρεύματος τα ελληνικά νοικοκυριά δε διστάζει να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα για να γονατίσει τα συνδικάτα ούτως ώστε να περάσει πιο εύκολα την αντιλαϊκή, αντεργατική της πολιτική.
Είναι καιρός να βγάλουν όλοι τα συμπεράσματά τους (εργαζόμενοι, ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ, συνδι-κάτα και παρατάξεις με ποιους έχουν να κάνουν και που οδηγεί τελικά ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός.
Είναι καιρός να οργανώσουν την πάλη των εργαζομένων και να σταματήσουν τις «θεσμι-κές» τους «προσπάθειες συνεννόησης» με κυβερνητικούς και κομματικούς μηχανισμούς όπως ακόμα και τώρα, την ύστατη ώρα, επικαλούνται και προσφεύγουν.
Η δύναμη των συνδικάτων δεν είναι οι κυβερνητικοί παράγοντες, τα κομματικά όργανα της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης ούτε ο αρχιεπίσκοπος και οι παράγοντες της αγοράς αλλά είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα που καλούνται πάλι να χρηματοδοτήσουν τα οικονομικά συμφέροντα μιας χούφτας απατεώνων!
Χρειάζεται εδώ και τώρα Ταξικό Ενωτικό Μέτωπο όλων των δυνάμεων με ταξική αναφορά για να σταματήσουμε το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, την αφαίμαξη των εργατι-κών-λαϊκών εισοδημάτων και το ξήλωμα όλων των κατακτήσεων της εργατικής τάξης στον προηγούμενου αιώνα!
Το ΣΕΕΝ Εργατική Αλληλεγγύη (παρά τις μεγάλες διαφωνίες που είχε και έχει με την ηγε-σία της ΓΕΝΟΠ) στέκεται αυτή τη στιγμή στο πλευρό της Ομοσπονδίας και την καλεί να στηριχτεί στους εργαζόμενους, να οργανώσει τον αγώνα, να καλέσει τις άλλες «πληττόμε-νες» ομοσπονδίες σε συστράτευση (ΕΛΤΑ-ΕΛΠΕ-ΔΕΠΑ κλπ) απαιτώντας: ΔΕΗ ενιαία, 100% στο δημόσιο με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο στην κατεύθυνση της πλήρους κοι-νωνικοποίησης, για την προστασία του κοινωνικού αγαθού, του ηλεκτρικού ρεύματος!
Το Γραφείο Τύπου
=================================================
Το µετέωρο βήµα για τη µετοχοποίηση επιπλέον ποσοστού 17% της δηµόσιας επιχείρησης – Ποια είναι τα τρία σενάρια
ΔΕΗ: η ευρωπαϊκή συνταγή και τα ελληνικά αγκάθια
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΙΝΤΙΚΑΚΗΣ
Συνταγή ιδιωτικοποίησης των πρώην κρατικών µονοπωλίων τους στην ηλεκτρική ενέργεια ακολούθησαν σχεδόν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες για να ανοίξουν την αγορά ηλεκτρισµού τους, ενώ δεν έλειψαν και εκείνες πουπώλησαν µονάδες. Αντίθεταόµως από ό,τι συµβαίνει στη χώρα µας, οι κυβερνήσεις τους είχαν τον χρόνο να σχεδιάσουν το νέο τοπίο όπως εκείνες το ήθελαν, χωρίς πιέσεις από την Κοµισιόν ή τους δανειστές τους που στην περίπτωση της Ελλάδας περιµένουν να δουν άµεσα βήµατα στον τοµέα των αποκρατικοποιήσεων,ακόµη και µε το ρίσκο οι µετοχές της ∆ΕΗ να πωληθούν κοψοχρονιά, κάτω από την πραγµατική αξία τους.
Στη Γερµανία, από τις επτά εταιρείες που ελέγχονταν από το κράτος τη δεκαετία του 1980 έχουν µείνει τρεις και το ∆ηµόσιο έχει πολύ µικρή συµµετοχή τόσο σε αυτές όσο και στα δίκτυα που έχουν διαχωριστεί και ελέγχονται επίσης από ιδιωτικά κεφάλαια.
Στην Ισπανία, επίσης τη δεκαετία του ’80 τα δίκτυα διαχωρίστηκαν από το κρατικό µονοπώλιο, µεταβιβάστηκαν σε χωριστή εταιρεία και σήµερα υπάρχουν πέντε µεγάλες επιχειρήσεις ηλεκτρισµού, στις οποίες το κράτος έχει πολύ µικρή συµµετοχή.
Στην Ιταλία, περίπτωση που αρκετοί παροµοιάζουν µε την ελληνική, επιβλήθηκε υποχρεωτικά στα τέλη της δεκαετίας του 1990 η πώληση µονάδων του κρατικού µονοπωλίου σε ιδιώτες και σήµερα τόσο η Enel όσο και η εταιρεία που διαχειρίζεται τα δίκτυα έχουν περάσει σε πολύ µεγάλο βαθµό σε ιδιωτικά κεφάλαια. Παρότι δεν υπάρχει µία και µοναδική συνταγή, η κοινή συνισταµένη όλων αυτών των παραδειγµάτων είναι ότι οι άλλες χώρες, έχοντας την άνεση του χρόνου, πρώτα διαχώρισαν την κρατική εταιρεία από τα δίκτυα ώστε να καθιερωθούν ίσοι όροι παιχνιδιού για όλους (κάτι που στην Ελλάδα πρόκειται τώρα να γίνει µε το υπό κατάρτιση ενεργειακό νοµοσχέδιο του υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιµατικής Αλλαγής), έπειτα πούλησαν το µεγαλύτερο ποσοστό της κρατικής συµµετοχής στις επιχειρήσεις ηλεκτρισµού (πριν από 10-20 χρόνια όταν τα χρηµατιστήρια ευνοούσαν τέτοιες κινήσεις) και, το κυριότερο, όλα αυτά έγιναν χωρίς πίεση από την Κοµισιόν. Η τελευταία βέβαια, ζητά εδώ και µια 10ετία την άρση της αποκλειστικότητας της ∆ΕΗ στη χρήση του λιγνίτη και την πρόσβαση ιδιωτών στα λιγνιτικά αποθέµατα της χώρας, χωρίς ωστόσο να έχει γίνει κάτι από τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις. Κάπως έτσι φτάσαµε στο 2010 οπότε και το συγκεκριµένο ζήτηµα, συµπεριελήφθη ως όρος στο Μνηµόνιο.
Τρία µεγάλα αγκάθια.
Στον δρόµο για την περαιτέρω µετοχοποίηση του 17% της ∆ΕΗ το 2012 υπάρχουν τουλάχιστον τρία µεγάλα αγκάθια, όπως λένε άνθρωποι του ενεργειακού χώρου:
1. Η εκκρεµότητα µε την παραχώρηση του 40% της λιγνιτικής παραγωγής σε ιδιώτες.
2. Η πτωτική πορεία τουΧρηµατιστηρίου.
3. Τα ενσωµατωµένα στη περιουσία της ∆ΕΗ ασφαλιστικά δικαιώµατα.
Κατ’ αρχάς, στο σχέδιο για την πώληση επιπλέον 17% του µετοχικού κεφαλαίου της ∆ΕΗ, πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία παραχώρησης του 40% της λιγνιτικής παραγωγής της επιχείρησης κατ’ επιταγή οδηγίας της Κοµισιόν. Το γεγονός αυτό επισήµανε και κατά την τοποθέτησή της στο Υπουργικό Συµβούλιο που ενέκρινε το µεσοπρόθεσµο πρόγραµµα 2012-2015 η υπουργός Τίνα Μπιρµπίλη, µε αποτέλεσµαο Πρωθυπουργός ναδώσει εντολή στον κ. Παπακωνσταντίνου «να δει το θέµα µε την Τίνα». Τοεπιχείρηµα της υπουργού είναιότι από τη στιγµή που το ∆ηµόσιο, πωλώντας το 17% της ∆ΕΗ, παύει να έχει την πλειοψηφία στην επιχείρηση, δεν είναι υποχρεωµένο και δεν είναι σωστό να προβεί και στην παραχώρηση του 40%της λιγνιτικήςπαραγωγής. «Ή το ένα ή το άλλο. Και τα δύο δεν γίνεται», είπε η υπουργός.
Θυµίζουµε ότι η Κοµισιόν έχει δει θετικά την ελληνική πρόταση για ανταλλαγές λιγνιτικής ενέργειας της ∆ΕΗ µε ίσης ποσότητας ενέργειας ηλεκτρικών εταιρειών άλλων χωρών και ύστερα από έναν µαραθώνιο επαφών, έχει έρθει η ώρα να καταθέσει η Ελλάδα την τελική πρότασή της.
Ενα από τα εµπόδια είναι η εκχώρηση του 40% της λιγνιτικής παραγωγής σε ιδιώτες
Πού έπεσαν οι τιµές;
«πείτε µας µία χώρα όπου άνοιξε η αγορά της και µειώθηκαν τα τιµολόγια», υποστηρίζει η ΓΕΝΟΠ, γνώστες του χώρου της ενέργειας όµως απαντούν ότι αυτό το επιχείρηµα δεν στέκει, αφού επί µία 10ετία οι τιµές του πετρελαίου και του αερίου πραγµατοποιούν ράλι
Τι λέει το υπουργείο
«οταν θες να πουλήσεις ποσοστό µιας επιχείρησης, την ενισχύεις, δεν της αφαιρείς πλεονεκτήµατα», λένε στο υπουργείο περιβάλλοντος, σηµειώνοντας ότι η παραχώρηση του 40% είναι µια εξ αντικειµένου αποδυνάµωση της ∆ΕΗ
===========================================
Παγίδες, Χρηµατιστήριο και ασφαλιστικά δικαιώµατα
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 26 Απριλίου 2011
ΕΠΊΠΛΕΟΝ δυσκολίες ενέχει το εγχείρηµα µετοχοποίησης της ΔΕΗ. Αυτές εστιάζονται στη χαµηλή χρηµατιστηριακή αξία που έχει σήµερα η µετοχή της εταιρείας η οποία κάνει πολλούς να πιστεύουν ότι αν έβγαινε σήµερα προς πώληση το 17%, µε βάση το ταµπλό του Χρηµατιστηρίου Αθηνών το τίµηµαθα ήταν στα επίπεδα των 433εκατ. ευρώ, ενώ δύσκολα θα εξασφάλιζε premium άνω του 15%. Δηλαδή συνολικά το όφελος για το Δηµόσιο θα ήταν της τάξης των 500 εκατ. ευρώ. Υπάρχει ωστόσο και η άλλη άποψη σύµφωνα µε την οποία το Δηµόσιο θα µπορούσε να εισπράξει σηµαντικά υψηλότερο υπερτίµηµα, γεγονός που θα σήµαινε µεγαλύτερα έσοδα για τα κρατικά ταµεία.
Σηµειώνεται ότι πέρυσι το Δηµόσιο ως βασικός µέτοχος της ΔΕΗ εισέπραξε 118 εκατ. ευρώ από µερίσµατα και φέτος υπολογίζεται να βάλει στα ταµεία άλλα 93 εκατ. ευρώ. Το ιστορικό υψηλό επίπεδο της µετοχής της ΔΕΗ ήταν 37 ευρώ το 2007, ενώ στην πρώτη µετοχοποίησητο 2001 είχε διαµορφωθεί στα 15 ευρώ. Τα ΕΝΣΩΜΑΤΩΜΕΝΑ ασφαλιστικά δικαιώµατα των εργαζοµένων. Τα σχέδια της κυβέρνησης για διάθεση πακέτου µετοχών σε ιδιώτες περιπλέκονται, καθώς λόγω του ιδιότυπου καθεστώτος ίδρυσης της ΔΕΗ οι εργαζόµενοι έχουν ενσωµατωµένα στα πάγια της επιχείρησης ασφαλιστικά δικαιώµατα που για κάποιους ανέρχονται σε 12 δισ. ευρώ, όταν η κεφαλαιοποίησή της στο Χρηµατιστήριο είναι 2,55 δισ. ευρώ!
Το κουβαρί πηγαίνει πίσω στη δεκαετία του 1960 όταν µε τον Νόµο 4491/1966 η ΔΕΗ ανέλαβε και την ασφάλιση του προσωπικού της (δηλαδή ο εργοδότης ήταν ταυτόχρονα και ο ασφαλιστικός φορέας τους), αλλά χρησιµοποίησε πολλές από τις εισφορές για την ανάπτυξη της επιχείρησης (π.χ. κατασκευή µονάδων, υποδοµών κ.λπ.). Το πρόβληµα είναι γνωστό εδώ και δεκαετίες στα αρµόδια υπουργεία, αλλά ουδέποτε µέχρι σήµερα ξεκαθαρίστηκαν οι λογαριασµοί. Από το 2001 µάλιστα, στην πρώτη µετοχοποίηση της ΔΕΗ, η ΓΕΝΟΠ πέτυχε να συµπεριληφθεί αναφορά σε όλα τα δελτία ενηµέρωσης των επενδυτών για τις αξιώσεις που έχει έναντι της επιχείρησης και των µετόχων της από ενσωµατωµένα στα πάγια ασφαλιστικά δικαιώµατα, για τα οποία µάλιστα υπάρχει αναλογιστική µελέτη.
ΜΕ Την ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ επικαιροποίησή της, το 2007, αυτά εκτιµήθηκαν σε 11,9 δισ. ευρώ. Εφόσον η κυβέρνηση επιµείνει στην περαιτέρω µετοχοποίηση της ΔΕΗ, τότε η ΓΕΝΟΠ δηλώνει αποφασισµένη να διεκδικήσει τα ποσά αυτά καταθέτοντας οµαδικές αγωγές κατά του Δηµοσίου, κίνηση που θα περιπλέξει τα πράγµατα και πιθανώς να λειτουργήσει αποτρεπτικά για τους όποιους επενδυτές.
Τι συνέβη στη Γερµανία
πριν καν η Κοινότητα ασχοληθεί µε το άνοιγµα της αγοράς ενέργειας, λειτουργούσε πληθώρα επιχειρήσεων, τόσο στην παραγωγή (µονάδες) όσο και στη διανοµή (δίκτυα), ακόµη και σε επίπεδο δήµων.
Συνολικά υπήρχαν επτά εταιρείες, που τελικά συγχωνεύτηκαν, έγιναν τρεις και η κρατική συµµετοχή πέρασε κυρίως σε ιδιωτικά κεφάλαια. Εποµένως, όταν εφαρµόστηκαν οι κοινοτικές οδηγίες, η χώρα ήταν έτοιµη απλά ακολούθησε συγκέντρωση δυνάµεων
Διαχώρισε εγκαίρως τα δίκτυα
85% της παραγωγής ελέγχει η ΕDF η οποία παραµένει ο εθνικός πρωταθλητής Αυτό συµβαίνει λόγω της ιδιαιτερότητας της χώρας, δηλαδή των πολλών πυρηνικών της σταθµών, τους οποίους το κράτος θέλει να ελέγχει το ίδιο. Αν και η χώρα σε µια σειρά τοµέων άργησε να προσαρµοστεί µε τις κοινοτικές της υποχρεώσεις, εν τούτοις έχει κάνει πολλά βήµατα στον τοµέα του διαχωρισµού των δικτύων, δηµιουργώντας ανεξάρτητες εταιρείες στις οποίες συµµετέχουν ιδιώτες σε ποσοστό 15% Το 2005 ίδρυσε θυγατρική (RΤΕ) στο δίκτυο µεταφοράς, µε ανεξάρτητο µάνατζµεντ, γεγονός που συνέβαλε στο να πάψει να κατηγορείται για αλχηµείες και νόθευση του ανταγωνισµού Ακολουθεί πολύ επιθετική πολιτική πανευρωπαϊκά και έχει εξαγοράσει αρκετές εταιρείες, ανάµεσα στις οποίες και την ιταλική Εdison, η οποία έχει παρουσία στην Ελλάδα
Πώς πούλησε µονάδες
30% της παραγωγής της υποχρεώθηκε να µεταβιβάσει σε ιδιώτες η ιταλική «∆ΕΗ» (Enel)
στα τέλη της δεκαετίας του ’90 από την Κοµισιόν Η εταιρεία αποκόµισε σηµαντικά έσοδα, τα οποία αξιοποίησε για να εκσυγχρονίσει τον στόλο της, καθώς µέχρι τότε δεν διέθετε αρκετά κεφάλαια γι’ αυτό. Επίσης, η ΕNEL µε τα κεφάλαια που αποκόµισε πραγµατοποίησε επενδύσεις σε Βουλγαρία, Τσεχία και ρωσία ιδιώτες συµµετέχουν σήµερα και στο µετοχικό κεφάλαιο της ιταλικής εταιρείας που έχει στον έλεγχό της τη διαχείριση των δικτύων, την TERΝ
================================================
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου