Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Στο σημείο μηδέν η ΔΕΗ

Να απολυθούν οι 300 της Βουλής!!!
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΉΡΙΟ ΤΗΣ ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ ΣΤΙΣ 25 ΜΑΙΟΥ.
Γράφει ο Φώτης Μελέτης
(Αναπλ. Γραμματέας ΠΑΣΥΠ-ΔΕΗ)
Η αφηνιασμένη κυβέρνηση Παπανδρέου εφαρμόζει με τον πιο ανελέητο τρόπο την πολιτική της λιτότητας, της ανεργίας και της φτώχειας.Το μεγάλο ξεπούλημα στη ΔΕΗ είναι το κυρίαρχο σχέδιο των ναζιστών της εξουσίας. Οι ψευδώνυμοι σοσιαλιστές είναι άκρως επικίνδυνοι αλλά και μία «κυβέρνηση καμικάζι» που θέλει να εκτελέσει όσο μπορεί πιο γρήγορα το "συμβόλαιο θανάτου" εναντίον του ελληνικού λαού ώστε να ικανοποιήσει τις επιθυμίες των Τροικανών και του ΔΝΤ.

Άξιοι συμπαραστάτες τους, τα κόμματα της εξουσίας και του αμοραλισμού όπου απαιτούν ξεπούλημα της Επιχείρησης, απολύσεις χιλιάδων άξιων και έντιμων υπαλλήλων και εξαθλίωση των εργαζομένων στη ΔΕΗ.
Η απάντηση μας σε αυτή την απειλή της κυβέρνησης είναι μόνο μία:
Να απολυθούν πρώτα οι 300 της Βουλής και να περικοπούν τα προκλητικά προνόμια τους και μετά συζητάμε και για τα υπόλοιπα…
Ο πόλεμος που ξεκίνησε στους εργαζόμενους στη ΔΕΗ η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα είναι σκληρός και το Σ/Κ οφείλει να δώσει με ατράνταχτα επιχειρήματα σαφείς απαντήσεις για ποιο λόγο δεν πρέπει να πουληθεί η ΔΕΗ δηλαδή με άλλα λόγια περιουσία του ελληνικού λαού. Ο μόνος συνδικαλιστικός φορέας που απόμεινε να κρατάει με δύναμη και αποφασιστικότητα τη σημαία της αντίστασης είναι συνάδελφοι η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ και οφείλουμε να αφήσουμε πίσω λάθη και πικρίες και να προχωρήσουμε μαζικά και ενωτικά στο μεγάλο αγώνα ώστε να παρασυρθεί όλη η κοινωνία και να βγει στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί με σθένος ενάντια στην αντεργατική πολιτική.
Απαιτείται να αντιδράσουμε δυναμικά με συνεχείς κινητοποιήσεις και αλλεπάλληλα κύματα μαχητικών διαδηλώσεων.
ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ Ο ΠΑΣΥΠ-ΔΕΗ επιμένει και θα αγωνίζεται ώστε:
- Να σταματήσουμε την κατάρρευση του ασφαλιστικού ταμείου της ΔΕΗ για να μην περάσουν τα ύποπτα σχέδια για την ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος και της μείωση των συντάξεων .
- Για να σταματήσει το ξεπούλημα της ΔΕΗ μέσω της μετοχοποίησης που προσπαθεί να επιβάλλει η κυβέρνηση του μνημονίου.
- Για να διατηρηθούν τα δικαιώματα των εργαζομένων μέσω των ΣΣΕ και να μην καταστρατηγηθούν άρθρα και διατάξεις του ΚΚΠ-ΔΕΗ.
- Για να μην χαριστούν στους ιδιώτες λιγνιτικές μονάδες και υδροηλεκτρικά εργοστάσια.
- Για φθηνό ρεύμα σε όλους τους έλληνες πολίτες.
- ΓΙΑ ΝΑ ΣΕΒΑΣΤΟΥΝ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ Ε.Ε. ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΣ ΑΠΟΔΩΣΟΥΝ ΤΟ 1,4 ΔΙΣ. € ΠΟΥ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΧΡΩΣΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΕΝΕΡΓΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ.
- ΓΙΑ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΟΥΝ ΝΑ ΞΕΧΡΕΩΣΟΥΝ ΤΑ 135 ΕΚ.€ ΠΟΥ ΕΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΧΡΩΣΤΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ.
ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΛΙΑΣΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΣΤΙΓΜΗ…
ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ.
ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΠΟΥΛΗΘΕΙ Η ΠΙΟ ΚΕΡΔΟΦΟΡΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΘΟΥΝ ΤΑ ΝΟΜΙΜΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.




ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 25 ΜΑΙΟΥ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΔΕΗ(Χαλκονδύλη-30) το απόγευμα στις 18:οο μμ.


===================================================
Η Απελευθέρωση της Αγοράς Ενέργειας και οι Ενστάσεις του Διευθύνοντα Σύμβουλου της ΔΕΗ

Επιτάχυνση των προσπαθειών για την απελευθέρωση της εγχώριας αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας ζήτησε την περασμένη εβδομάδα από την Κυβέρνηση η αρμόδια διευθύντρια ενέργειας της Κομμισσιόν Ίνγκε Μπερναέτς
Από το βήμα του συνεδρίου του Economist η κ. Μπερναέτς τόνισε πώς η Επιτροπή ζητεί από την Ελλάδα την ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου, την αναδιάρθρωση της ΔΕΗ και τον διαχωρισμό του δικτύου μεταφοράς και διανομής, την θέσπιση διαφανούς και σταθερού ρυθμιστικού πλαισίου για τους ιδιώτες επενδυτές, καθώς και την πρόσβαση των ανταγωνιστών της ΔΕΗ στην εκμετάλλευση του λιγνίτη και στην υδροηλεκτρική ενέργεια.
Σύμφωνα με την κ. Μπερναέτς οι προτεραιότητες για την ελληνική ενεργειακή πολιτική είναι οι εξής:
•Να ψηφιστεί άμεσα νομοσχέδιο για τις αγορές ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου.
•Αναδιάρθρωση της ΔΕΗ με διαχωρισμό του δικτύου μεταφοράς και διανομής.
•Σταθερό και διαφανές ρυθμιστικό πλαίσιο με ισχυρό και ανεξάρτητο ρυθμιστή προκειμένου να εξασφαλισθεί η εμπιστοσύνη της αγοράς.
•Να εξαλειφθεί σταδιακά η διατίμηση στην τιμή της ενέργειας, με εξαίρεση ίσως κάποιες ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού.
•Πρόσβαση ανταγωνιστών της ΔΕΗ στην εκμετάλλευση του λιγνίτη και των υδροηλεκτρικών.

Ο Πρόεδρος της ΔΕΗ κ. Αρ. Ζερβός μιλώντας στο ίδιο συνέδριο τόνισε ότι η επιχείρηση προχωρεί στην ίδρυση νέας ανεξάρτητης εταιρείας μεταφοράς που θα λειτουργεί πιθανόν από τον Αύγουστο του 2011. Ο κ. Ζερβός υπογράμμισε ότι θα υπάρξει απ’ ευθείας σύνδεση της χονδρεμπορικής αγοράς ηλεκτρισμού με την λιανική και εκτίμησε ότι θα αυξηθεί η τιμή στην χονδρική.
«Είμαστε κάθετα αντίθετοι απέναντι στην βίαιη και άδικη για τον καταναλωτή απελευθέρωση της αγοράς και απορρίπτουμε ισοπεδωτικές και κακοπροαίρετες κριτικές για δήθεν μονοπωλιακές πρακτικές» , πρόσθεσε ο κ. Ζερβός.
Ο κ. Ζερβός στάθηκε ιδιαίτερα στο θέμα της απελευθέρωσης της αγοράς. Όπως είπε, το μονοπώλιο της ΔΕΗ στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας έχει καταργηθεί από το 1999 και έκτοτε έχουν κατασκευασθεί ιδιωτικές μονάδες (θερμικές και Ανανεώσιμες Πηγές) συνολικής ισχύος 3,600 μεγαβάτ.
Το μερίδιο αγοράς της ΔΕΗ στην παραγωγή ενέργειας στο διασυνδεδεμένο σύστημα περιορίστηκε το 2010 σε 75%, από 85% το 2009, στην παραγωγή από φυσικό αέριο το μερίδιο της ΔΕΗ έπεσε κάτω από 60%, ενώ η παραγωγή των ιδιωτών αυξήθηκε την ίδια χρονιά κατά 168%.
Η λιανική αγορά, πρόσθεσε ο κ. Ζερβός, είναι απελευθερωμένη πλήρως από το 2009 και η ΔΕΗ αντιμετωπίζει επίσης απώλεια μεριδίου αγοράς. Το 2010 το μερίδιο της ΔΕΗ μειώθηκε στο 95,8% από 99,5% ένα χρόνο πριν, ενώ στους εμπορικούς πελάτες το μερίδιο έπεσε από 98 σε 85%
===================================

«Όλες οι Κυβερνήσεις Αντιμετώπισαν την ΔΕΗ σαν Μέσο Άσκησης Επιρροής»

Η κακοδαιμονία του ενεργειακού τομέα έχει τις ρίζες της στο σύστημα της πολιτικής διαπλοκής, που διατρέχει το κράτος, ως ρυθμιστή και το κράτος ως ιδιοκτήτη επιχειρήσεων, αλλά και όλων των κομμάτων ως συμμέτοχων στο συνδικαλιστικό κίνημα. Την άποψη αυτή εκφράζει ο διευθυντής του Εργαστηρίου Ενεργειακής Οικονομίας του ΕΜΠ, καθηγητής Παντελής Κάπρος, που διετέλεσε πρώτος πρόεδρος της ΡΑΕ, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο energia.gr. Ο κ. Κάπρος εκτιμά ότι όλες οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης αντιμετώπισαν τη ΔΕΗ, όπως και τον ΟΤΕ, ως μέσο άσκησης διαφόρων επιρροών, με το φόβο ότι αν χάσουν αυτήν την επιρροή, θα χάσουν μέρος της εξουσίας τους.
Για τον κ. Κάπρο η είσοδος ιδιώτη ή όχι στη ΔΕΗ είναι ψευτοδίλημμα. Αντί της διασπαρμένης μετοχοποίησης που επελέγη το 2001 θα έπρεπε από τότε να εισέλθει στρατηγικός επενδυτής στην Επιχείρηση, κάτι που θα της επέτρεπε να αναπτυχθεί και ταυτόχρονα θα αποκόμισε οφέλη και η ενεργειακή αγορά.
Στη συνέντευξη του ο κ. Κάπρος επισημαίνει στασιμότητα στην αγορά, εξηγεί τις συνέπειες που συνεπάγεται και αποκαλύπτει ότι μελέτη που παρήγγειλε το ΥΠΕΚΑ στο Εργαστήριο για το θέμα της εκχώρησης λιγνιτικής παραγωγής τελικά απορρίφθηκε, καίτοι θα μπορούσε να αποτελέσει πειστική απάντηση στην Κομισιόν, για τη βούληση της πολιτείας να ανοίξει τον ανταγωνισμό στην ενεργειακή αγορά.
Η αίσθηση που μεταδίδεται από την αγορά είναι ότι υπάρχει μια στασιμότητα, τίποτε δεν προχωρά, τίποτε δεν αλλάζει. Τι λέτε γι αυτό;
Από τον περασμένο Αύγουστο μέχρι σήμερα έχουν ανοίξει πολλά μεγάλα θέματα στον τομέα της ενέργειας και δεν έχουν γίνει σαφείς επιλογές. Υπάρχει μία κατάσταση αναμονής, που είναι δυσμενής για τις επενδύσεις και την αγορά. Στις αρχές του περασμένου Αυγούστου είχε τεθεί το θέμα των λιγνιτών για πρώτη φορά, στη συνέχεια έγινε μια τροποποίηση του Κώδικα Διαχείρισης Συστήματος, με την εφαρμογή της 5ης μέρας αναφοράς, άλλαξαν τα τιμολόγια. Έκτοτε, τι θα γίνει με τους λιγνίτες παραμένει άγνωστο. Προέκυψε πρόσφατα και το θέμα της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ.
Τι φταίει για όλα αυτά;
Οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα δεν ήταν ποτέ αποφασισμένες να προχωρήσουν με τολμηρά βήματα στην αναδιάρθρωση και εξυγίανση του ανταγωνισμού ενεργειακού τομέα. Είτε για πολιτικούς λόγους, είτε στη λογική ότι η ενέργεια είναι κρατικός τομέας, είτε λόγω της πίεσης διαφόρων ομάδων, μεταξύ των οποίων και οι συνδικαλιστές. Η διείσδυση της πολιτικής, με την κακή έννοια του όρου, στον ενεργειακό τομέα έχει βλάψει αυτόν τον τομέα για πολλά χρόνια τώρα. Για παράδειγμα, ακόμα και η εφαρμογή της 5ης μέρας αναφοράς έγινε ανεπαρκώς. Η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας παραμένει στρεβλή. Αυτό μπορεί να το διαπιστώσει κανείς παρακολουθώντας την ΟΤΣ. Συζητούνται συνεχώς διάφοροι τρόποι διοικητικών παρεμβάσεων και παραμένει αποσυνδεδεμένη η χονδρεμπορική από τη λιανική αγορά.
Μιλάτε για τα ΑΔΙ.
Ακριβώς. Επίσης, υπάρχουν θέματα με τα υδροηλεκτρικά. Συνεχίζουν να λειτουργούν όπως και πριν από την 5η μέρα αναφοράς. Οι ΑΠΕ υποφέρουν στο πλαίσιο της Ημερήσιας Αγοράς, όπως έδειξε και η μελέτη που κάναμε. Τα τιμολόγια συνεχίζουν να είναι ρυθμιζόμενα και δεν έχει τεθεί χρονοδιάγραμμα πλήρους απελευθέρωσης των τιμολογίων και της λιανικής αγοράς. Το θέμα του ουσιαστικού ανταγωνισμού στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας παραμένει το κύριο ζήτημα. Δεν χρειαζόταν να μας πάνε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τους λιγνίτες για να καταλάβουμε ότι έπρεπε να πάρουμε μέτρα για τη δημιουργία συνθηκών ουσιαστικού ανταγωνισμού. Όλα αυτά καταδεικνύουν ότι οι κυβερνήσεις κωλυσιεργούν στην ουσία, αμυνόμενες σε πρωτοβουλίες της Κομισιόν. Δεν είναι θέμα τρόικας αυτά. Είναι κατεξοχήν θέμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των θεσμών της Ε.Ε. Γίνονται μισές δουλειές κάθε φορά, με αποτέλεσμα να «υποφέρουν» η ενεργειακή αγορά και οι επενδύσεις.
Όλη αυτή η καθυστέρηση στις αποφάσεις που φαίνεται να υιοθετεί και η παρούσα κυβέρνηση έχει κάποια σκοπιμότητα;
Το Μνημόνιο δεν έκανε τίποτε άλλο από το να επιβάλει κάτι που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν κατάφερνε να επιβάλει τόσα χρόνια. Οι θεσμοί της Ε.Ε. είναι ασθενείς. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τους λιγνίτες εκκρεμεί εδώ και 7 ή 8 χρόνια. Η Κομισιόν δεν είχε τις δυνάμεις να επιβάλει στα κράτη-μέλη μια σειρά από πράγματα. Έρχεται τώρα το Μνημόνιο και μας επιβάλει πράγματα που έπρεπε να είχαμε κάνει μόνοι μας, προ πολλού. Αν η ελληνική κυβέρνηση ήταν πειστική προς την Ε.Ε. ότι θέλει κι αυτή την απελευθέρωση της αγοράς και την εξυγίανση με θετικό τρόπο δεν θα μας είχαν βάλει «το μαχαίρι στο λαιμό» για τους λιγνίτες.
Ποια είναι η βαθύτερη αιτία για όλη αυτήν την εικόνα, κατά τη γνώμη σας;
Είναι πολιτικό το θέμα. Είναι η πολιτική διαπλοκή μεταξύ του κράτους, ως ρυθμιστή και του κράτους ως ιδιοκτήτη επιχειρήσεων, αλλά και όλων των κομμάτων ως συμμέτοχων στο συνδικαλιστικό κίνημα. Αυτή η διαπλοκή είναι η αιτία του θέματος.
Δεν ακυρώνονται έτσι και οι αρμοδιότητες των αρμόδιων θεσμικών οργάνων της αγοράς;
Είναι αυταπάτη να νομίζουμε ότι οι ανεξάρτητες αρχές είναι σε θέση να κάνουν βασικές μεταρρυθμίσεις σε μία χώρα, σε αντίθεση με την πολιτική ηγεσία. Είναι κατεξοχήν θέματα πολιτικής των εκλεγμένων κυβερνήσεων. Και δεν είναι μόνον οι συνδικαλιστές το ζήτημα. Οι κυβερνήσεις θεωρούν τη ΔΕΗ, όπως θεωρούσαν και τον ΟΤΕ, ως μέσο άσκησης διαφόρων επιρροών, στην πολιτική, στην οικονομία, σε γεωγραφικές περιοχές, σε υπεργολαβικές επιχειρήσεις. Το κράτος νομίζει ότι αν χάσει την επιρροή αυτή θα χάσει μέρος της εξουσίας του. Το συμφέρον της ίδιας της ΔΕΗ είναι να την αφήσουν ήσυχη, να μην την επηρεάζουν, να γίνει μια σύγχρονη εμπορική εταιρία, όπως έγιναν πολλές ευρωπαϊκές. Να την αφήσουν να «ανθήσει», διότι μέχρι σήμερα την έχουν κυριολεκτικά ποδηγετήσει.
Τι κινδύνους συνεπάγεται η στασιμότητα της αγοράς;
Η ελληνική οικονομία ως μοναδική διέξοδο έχει την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, κεφαλαίων. Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος ανάπτυξης. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο. Κοιτάξτε από τη σκοπιά ενός ξένου επενδυτή και κοιτάξτε τον ενεργειακό τομέα. Τι συμπέρασμα θα βγάλετε; Ότι οι κανόνες είναι ασαφείς και ο μόνος τρόπος για τον ξένο επενδυτή είναι να βρει πρόσβαση σε πολιτικούς που αποφασίζουν, μήπως έτσι καταφέρει να επενδύσει. Μα αυτή είναι η τακτική όταν αντιμετωπίζεις χώρες του τρίτου κόσμου και κυρίως, αραβικές. Αντίθετα, σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα οι κανόνες είναι απόλυτα διαφανείς, σαφείς, ξεκάθαροι και λειτουργούν όλα με μηχανισμούς αγοράς. Επομένως, εκείνος που θέλει να επενδύσει, ας πούμε, στη διασύνδεση των Κυκλάδων και να φέρει ζεστό χρήμα που δεν έχουμε, σήμερα τι πρέπει να κάνει; Όλη η επένδυση του εξαρτάται από την πολιτική βούληση του τάδε, του δείνα, και όχι μόνον του υπουργού, αλλά και του τοπικού παράγοντα. Άρα, δεν θα φέρει ποτέ τα χρήματά του ο ξένος επενδυτής.
Υπάρχει κίνδυνος να αποχωρήσουν επενδυτές που ήρθαν στην Ελλάδα;
Αυτή τη στιγμή οι μονάδες φυσικού αερίου κινδυνεύουν οικονομικά, λόγω της στρεβλής αγοράς. Δεν κινδυνεύουν επειδή δεν χρειαζόντουσαν οι επενδύσεις αυτές. Οι επενδύσεις αυτές δεν είναι μόνον ελληνικές. Απαξιώνοντας μια μονάδα φυσικού αερίου, την ώρα που «ανθούν» σε όλη την Ευρώπη, σημαίνει ότι ποτέ κανένας επενδυτής δεν θα έρθει ξανά στην Ελλάδα. Θα είναι τραγικό να έχουμε χρεοκοπία μιας μονάδας φυσικού αερίου, σύγχρονης και καθαρής τεχνολογίας.
Στην ουσία λέτε ότι όσοι ήρθαν έχουν εγκλωβισθεί και δεν μπορούν να φύγουν.
Βεβαίως. Αν ήξεραν τι θα τους συνέβαινε δεν θα έρχονταν ποτέ.
Υπάρχουν κάποιοι που μπορεί να φύγουν;
Ήδη, έφυγε η Endesa. Έφερε πολύ μεγάλο ποσό για επενδύσεις, της τάξης των 2 δισ. ευρώ και έφυγε. Είναι μεγάλη αποτυχία της Ελλάδας αυτό. Η Suez είναι ένας κολοσσός. Θα μπορούσε να αποτελέσει έναν πόλο στην ελληνική αγορά και με πολύ μεγάλες δυνατότητες στην περιφέρεια, εκτός Ελλάδος. Επίσης, δεν είναι μόνον οι επενδύσεις στον ανταγωνιστικό τομέα, αλλά και στις ΑΠΕ και τα δίκτυα. Διότι τα κεφάλαια τα οποία πρέπει να προσελκύσουμε για να επενδυθούν, βρίσκουν καλύτερες ευκαιρίες σε άλλες χώρες.
Αυτός είναι ίσως ο τρίτος κίνδυνος. Να εκπατρισθούν κεφάλαια από Έλληνες επενδυτές.
Βεβαίως. Ήδη, Έλληνες επενδύουν στο εξωτερικό, μέχρι και τις ΗΠΑ. Στα θαλάσσια αιολικά, επίσης, το κράτος αποφάσισε ξαφνικά να κάνει άλλη πολιτική. Δεν έχω καμία αντίρρηση. Να κάνει άλλη πολιτική. Όμως, δεν έκανε ούτε αυτή. Η Αγγλία αποφάσισε κι αυτή να κάνει προκηρύξεις κατά θαλάσσιες περιοχές, όμως τις προκήρυξε μέσα σε ελάχιστους μήνες, τέλειωσαν οι διαγωνισμοί, πήραν τα έργα ιδιωτικές εταιρίες και ήδη κατασκευάζονται. Κι αν θυμάμαι καλά τις ημερομηνίες, η Αγγλία πρέπει να ξεκίνησε την ίδια εποχή με εμάς. Νομίζω ότι το κύριο θέμα είναι η πάρα πολύ μεγάλη αναποτελεσματικότητα του δημοσίου τομέα. Δεν είναι θέμα μόνον ενός υπουργού, αλλά και των μηχανισμών που υπάρχουν από πίσω.
Η αναποτελεσματικότητα είναι συνώνυμη και της άγνοιας;
‘Όχι, δεν είναι θέμα άγνοιας. Είναι θέμα ενός πολιτικού συστήματος, το οποίο είναι τρομερά ιεραρχικό, όλα αποφασίζονται σε πολιτικό επίπεδο, μη πω και κομματικό.
Όλη αυτή η κατάσταση επιτρέπει να «ανθίζουν» διάφορα «άνθη του κακού». Θα μπορούσατε να τα προσδιορίσετε;
Στον τομέα των ΑΠΕ από την αρχή η ΡΑΕ έκανε μεγάλο αγώνα για την αντιμετώπιση του φαινομένου της μεταπώλησης των αδειών και του παραεμπορίου. Από ό,τι ακούγεται στην αγορά, το παραεμπόριο «ανθεί». Η ύπαρξη εταιριών, οι οποίες κάνουν development και μαζεύουν άδειες και στη συνέχεια τις μεταπωλούν, είναι ένα απαράδεκτο φαινόμενο. Οι άδειες έπρεπε να είναι απλούστατες, είμαι υπέρ της κατάργησης της άδειας παραγωγής, και με αυτό τον τρόπο να μπορούν να έρχονται επενδυτές, που έχουν τη βούληση και τα κεφάλαια να κατασκευάσουν τα έργα. Πάρα πολλές από τις χιλιάδες αιτήσεις ΑΠΕ δεν είναι τίποτε άλλο παρά μικροεπενδύσεις για να φτιαχτούν οι άδειες, να αποκτήσουν υπεραξία και να μεταπωληθούν στη συνέχεια. Το κράτος πρέπει με ριζικό τρόπο να σταματήσει αυτή την κατάσταση. Ένα άλλο σοβαρό θέμα επίσης, είναι ότι έτσι όπως πάνε τα πράγματα οι ανεξάρτητοι προμηθευτές του λιανικού εμπορίου θα βρεθούν σε οικονομική δυσκολία. Είναι θέμα χρόνου, αν δεν γίνει ουσιαστική απελευθέρωση, ώστε να έχουν πρόσβαση σε πηγές ενέργειας. Αυτό θα είναι καταστροφικό, γιατί θα συκοφαντηθεί το όλο εγχείρημα της απελευθέρωσης. Έγινε βέβαια και στον τομέα των τηλεπικοινωνιών, αρχικά, όμως εκεί η κατάσταση ήταν πολύ πιο δυναμική και τελικά υπάρχει ανταγωνισμός.
Εξαιτίας των στρεβλώσεων της αγοράς επιτρέπεται, ενδεχομένως, να αναπτύσσεται πολυγλωσσία και αντίθετα συμφέροντα;
Σε μια ώριμη αγορά οι διάφοροι παίκτες θα ήταν πιο καθετοποιημένοι και ανεξάρτητοι. Σήμερα στην ουσία και οι ανεξάρτητοι παραγωγοί και οι ανεξάρτητοι προμηθευτές επιβιώνουν λάθρα από τα περιθώρια που τους αφήνει η ΔΕΗ. Στον τομέα της ενέργειας η καθετοποίηση που παρατηρείται στον τομέα των τηλεπικοινωνιών είναι πάρα πολύ μακριά. Όχι γιατί δεν θέλουν οι παίκτες της αγοράς, αλλά γιατί δεν επιτρέπεται από τις συνθήκες τις σημερινές.
Αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι το μεγάλο άγχος της κυβέρνησης είναι τι θα γίνει με το θέμα της ΔΕΗ. Η άποψη που υπάρχει είναι ότι, δεν μπορούμε και να πουλήσουμε ΔΕΗ και να διαθέσουμε και λιγνίτες. Ποια είναι η δική σας άποψη; Είστε υπέρ της εισόδου στρατηγικού επενδυτή στη ΔΕΗ, στο πρότυπο, ενδεχομένως, του ΟΤΕ;
Το θέμα της ΔΕΗ τέθηκε από την κυβέρνηση εξ ανάγκης, διότι υπάρχει πρόβλημα να βρεθούν χρήματα. Αυτό είναι ένα πραγματικό πρόβλημα και επομένως κανείς δεν μπορεί να πει τίποτε. Το ζήτημα της εξυγίανσης της ΔΕΗ και της μετατροπής της σε μία αποτελεσματική εμπορική εταιρεία θα είχε τεθεί με καλύτερους όρους στις αρχές της δεκαετίας του 2000, τότε που έγινε η μετοχοποίηση. Αντί διεσπαρμένη μετοχοποίηση, όπως έγινε, θα μπορούσε τότε να είχε τεθεί τα θέμα μετοχοποίησης με στρατηγικό επενδυτή. Η διεσπαρμένη μετοχοποίηση ήταν συμβιβασμός, για να μην υπάρξουν αντιδράσεις από τους συνδικαλιστές και το σύστημα της πολιτικής διαπλοκής. Αν είχε μπει τότε στρατηγικός επενδυτής στη ΔΕΗ, η εταιρία θα είχε απογειωθεί και η αγορά θα είχε ωφεληθεί πάρα πολύ. Το δίλημμα, ιδιώτης ή μη ιδιώτης, είναι ψευτοδίλημμα. Η ΔΕΗ έπρεπε να είχε εξυγιανθεί, να είχε οργανωθεί σε πολλές εξειδικευμένες εταιρίες, όπως, εταιρία λιγνίτη, υδροηλεκτρικών, εμπορίας, δικτύων, κλπ. Έτσι θα ήξερε κάθε μία από τις εταιρίες αυτές το κόστος και το κέρδος, την απόδοση κεφαλαίων, την προσέλκυση ξένων κεφαλαίων. Το μάνατζμεντ θα ήταν ανεξάρτητο, η παρέμβαση των πολιτικών θα ήταν αδύνατη, τα τιμολόγια θα είχαν απελευθερωθεί. Όταν δεν κάνουμε τίποτε θα έρθει μια μέρα που θα εγκλωβισθούμε σε αυτά τα άθλια διλήμματα.
Ποια είναι η άποψη σας για το θέμα της εκχώρησης λιγνιτικής παραγωγής;
Το ΥΠΕΚΑ μου ζήτησε τον περασμένο Αύγουστο να εκπονήσω μια μελέτη για την απελευθέρωση της αγοράς και τους λιγνίτες. Υπέβαλα πράγματι τη μελέτη αρχές Δεκεμβρίου. Πρότεινα τη δημιουργία μιας πολύ οργανωμένης προθεσμιακής αγοράς, με δικαιώματα προαίρεσης για τη χρήση λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής παραγωγής από τρίτους. Με έναν οργανωμένο, ευέλικτο και ηλεκτρονικό τρόπο, ώστε να δοθεί η δυνατότητα στους προμηθευτές να έχουν πρόσβαση στο χαρτοφυλάκιο τους στην παραγωγή, στους παραγωγούς να επεκταθούν και να καθετοποιηθούν στην παραγωγή και στη λιανική και στην ίδια τη ΔΕΗ να εξασφαλίσει μακροχρόνια εισόδημα. Με οργάνωση χρηματιστηριακής μορφής συνεχών δημοπρασιών ώστε να μην υπάρχει το πολιτικό πρόβλημα να χρειασθεί ένας υπουργός να βάλει την υπογραφή του κάτω από την τιμή στην οποία θα πωληθεί η λιγνιτική παραγωγή. Μια τέτοια πρόταση θα έπειθε την Κομισιόν και την τρόικα ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει πράγματι πρόθεση να απελευθερώσει την αγορά με εναλλακτικό τρόπο από την πώληση μονάδων ή τα swaps.
Και τι απέγινε η πρόταση σας;
Δεν έγινε δεκτή. Αν είχε εφαρμοσθεί το σύστημα αυτό με την προθεσμιακή αγορά θα έδινε τη δυνατότητα στη ΔΕΗ να έχει διασφάλιση και μακροχρόνια έσοδα από τους λιγνίτες και τα υδροηλεκτρικά μέσω μηχανισμών αγοράς. Αυτό θα της ανέβαζε την αξία. Δεν θα της μείωνε την αξία. Επομένως αυτή η δήθεν ασυμβατότητα μεταξύ ιδιωτικοποίησης και εκχώρησης λιγνιτών είναι ασυμβατότητα όταν τίθεται με τους όρους πώλησης μονάδων ή της εκποίησης της λιγνιτικής παραγωγής. Τέτοιου είδους προθεσμιακές αγορές για πακέτα ισχύος υπάρχουν σε πάρα πολλές ευρωπαϊκές αγορές, Γαλλία, Γερμανία, Σκανδιναβία, μέχρι και στη Ρουμανία.
Ποια είναι η δική σας αίσθηση, κατόπιν όλων όσων εκθέσατε, για το μέλλον της ενεργειακής αγοράς;
Η μεγαλύτερη πρόκληση για τον ελληνικό ενεργειακό τομέα είναι να προσελκύσει ξένα κεφάλαια. Οι διασυνδέσεις των Κυκλάδων, της Κρήτης, τα μεγάλα έργα ΑΠΕ, τα θαλάσσια αιολικά, τα μεγάλα έργα εξοικονόμησης ενέργειας, οι εταιρίες ενεργειακών υπηρεσιών, όποιο θέμα κι αν πιάσετε θα βρεθείτε μπροστά στο πρόβλημα της χρηματοδότησης. Είναι αδύνατο να γίνει αυτό μέσω του παραδοσιακού μηχανισμού, της δημοσιονομικής επιβάρυνσης, ή του δανεισμού κρατικών επιχειρήσεων. Επομένως, για να προσελκυσθούν ξένα κεφάλαια, που είναι ο μοναδικός τρόπος και να γίνει η πράσινη ανάπτυξη που επαγγέλλεται η κυβέρνηση, πρέπει να δημιουργήσουμε την οργάνωση, τους θεσμούς, τους απαράβατους κανόνες και τη διαφάνεια, ώστε να μπορούν να έρθουν τα κεφάλαια αυτά. Αυτό δεν έχει γίνει πουθενά, σε κανέναν τομέα. Δεν υπάρχει και η ιδεολογία ότι έτσι θα προσελκυσθούν ξένα κεφάλαια. Το πρόβλημα είναι καθαρά πολιτικό. Αποτέλεσμα είναι ότι θα υποφέρουν οι διασυνδέσεις, οι ΑΠΕ, η πράσινη ανάπτυξη, η εξοικονόμηση ενέργειας αλλά και ο ανταγωνισμός στην αγορά ενέργειας.
===========================================================



===================================================

Τα τρία σενάρια για τη ΔΕΗ

Του Χάρη Φλουδόπουλου
Για τρία διαφορετικά σενάρια αποκρατικοποίησης προετοιμάζεται η ΔΕΗ, όπως προκύπτει από τις εκτιμήσεις αλλά και τις πληροφορίες υψηλόβαθμων στελεχών της διοίκησης. Με δεδομένη την πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει με ταχύτατους ρυθμούς την περαιτέρω αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ, στο εσωτερικό της εταιρείας δεν κρύβουν το σκεπτικισμό τους καθώς γνωρίζουν πολύ καλά ότι το συγκεκριμένο εγχείρημα είναι εξαιρετικά σύνθετο, χρονοβόρο και κρύβει αρκετές παγίδες. Σε κάθε περίπτωση, όπως τονίζουν πηγές της επιχείρησης τα τρία σενάρια που βρίσκονται στο τραπέζι είναι:
- Πώληση του 17%, ώστε να μειωθεί το ποσοστό του Δημοσίου στο 34% και διατήρηση του απόλυτου ελέγχου της επιχείρησης και του μάνατζμεντ από το Δημόσιο.
- Πώληση του 17% με ταυτόχρονη παραχώρηση δικαιωμάτων στο μάνατζμεντ, στο πρότυπο της «συγκατοίκησης» Δημοσίου και στρατηγικού επενδυτή στον όμιλο των Ελληνικών Πετρελαίων
- Πώληση μεγαλύτερου ποσοστού μετοχών του δημοσίου και αποκρατικοποίηση με είσοδο στρατηγικού επενδυτή με πλήρη έλεγχο της διοίκησης κατά το πρότυπο του ΟΤΕ.
Δεν θα πρέπει να αποκλειστεί ακόμη και ο συνδυασμός, ούτως ώστε να γίνει άμεσα –ακόμη και μέσα στον Ιούνιο όπως επιδιώκει το ΥΠΟΙΚ– η πρώτη κίνηση και να ακολουθήσει στην πορεία η διάθεση του υπόλοιπου ποσοστού και του μάνατζμεντ.
Και στις τρεις αυτές επιλογές, ζητούμενο παραμένει η διευθέτηση σημαντικών εκκρεμοτήτων σε σχέση με την αποτίμηση της ΔΕΗ, την αποτίμηση της περιουσίας του ταμείου των εργαζομένων επί των παγίων, καθώς επίσης και να ξεκαθαριστούν θέματα σε σχέση με εκκρεμείς απαιτήσεις ή διεκδικήσεις της εταιρείας.
Όποιο και από τα τρία σενάρια περπατήσει, θα πρέπει να προηγηθεί due diligence και θα είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να δοθεί απάντηση ή ακόμη και λύση σε όλες αυτές τις «γκρίζες» περιοχές, αναφέρουν χαρακτηριστικά πηγές της εταιρείας.
Πιο πρόσφατο παράδειγμα, που άπτεται και της αποκρατικοποίησης της ΔΕΠΑ, είναι τα ανοιχτά θέματα μεταξύ των δύο εταιρειών και κυρίως η αποτίμηση της option του 30% αλλά και η υπογραφή της σύμβασης προμήθειας, που για τη μεν ΔΕΠΑ αποτελεί περιουσιακό στοιχείο, για τη δε ΔΕΗ αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για το λειτουργικό της κόστος και άρα για την κερδοφορία της τα επόμενα χρόνια.
Σημαντική παράμετρος του εγχειρήματος της πώλησης μετοχών της ΔΕΗ, είναι και η υπόθεση που βρίσκεται σε εξέλιξη σε σχέση με το μονοπώλιο στους λιγνίτες και τα αναγκαστικά μέτρα που έχει επιβάλει η Κομισιόν.
Εκτός όμως από την εκκρεμότητα με τη ΔΕΠΑ και τους λιγνίτες, μια σειρά από άλλες κληρονομιές του παρελθόντος ή ακόμη και «ξεχασμένες» υποθέσεις, όπως οι απαιτήσεις της ΔΕΗ έναντι του Δημοσίου για τις λεγόμενες ανενεργές επενδύσεις ή τα χρέη παλαιότερων ετών για τις Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας που ανασύρονται από συνδικαλιστικούς κύκλους ως μια απέλπιδα προσπάθεια για μπλοκάρισμα της ιδιωτικοποίησης, θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο μελέτης από την πλευρά του συμβούλου που θα οριστεί.
Και μπροστά στα πιθανά αδιέξοδα που κάποιοι ήδη προεξοφλούν, δεν θα πρέπει να αποκλειστεί και η λύση των πωλήσεων μεμονωμένων μονάδων της επιχείρησης, που υπό όρους θα μπορούσε περπατήσει πιο γρήγορα.
Πηγή:www.capital.gr
=====================================
"Πωλείται" μεγάλη εισηγμένη μέχρι τη Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου

ΔΝΤ και Ε.Ε έχουν στην κορυφή της ατζέντας τους το ζήτημα των αποκρατικοποιήσεων και θεωρούν ότι ο στόχος για έσοδα άνω των 50 δις ευρώ μέχρι το τέλος του 2015 μπορεί να αυξηθεί σημαντικά. Γι΄ αυτό και ζητούν το κυβερνητικό πρόγραμμα να γίνει εμπροσθοβαρές με την πώληση των ισχυρών εισηγμένων εταιρειών (ΟΠΑΠ, ΔΕΗ, ΟΤΕ, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο) εντός του 2011.
Ρεπορτάζ Κώστας Τσαχάκης
Μία θεματική κίνηση, ιδιωτικοποίηση μεγάλης εισηγμένης εταιρείας, αναμένεται εντός του Ιουνίου μετά τις ασφυκτικές πιέσεις της τρόικας . Παράλληλα η κυβέρνηση θα προχωρήσει στην δημιουργία μίας εταιρείας ειδικού σκοπού η οποία θα αναλάβει να τρέξει τις αποκρατικοποιήσεις και την αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας κατά τα πρότυπα της γερμανικής Treuhand που ανέλαβε την ιδιωτικοποίηση κρατικών επιχειρήσεων και ακινήτων της πρώην Ανατολικής Γερμανίας μετά τη συνένωση των δύο Γερμανιών.
ΔΝΤ και Ε.Ε έχουν στην κορυφή της ατζέντας τους το ζήτημα των αποκρατικοποιήσεων και θεωρούν ότι ο στόχος για έσοδα άνω των 50 δις ευρώ μέχρι το τέλος του 2015 μπορεί να αυξηθεί σημαντικά. Γι΄ αυτό και ζητούν το κυβερνητικό πρόγραμμα να γίνει εμπροσθοβαρές με την πώληση των ισχυρών εισηγμένων εταιρειών (ΟΠΑΠ, ΔΕΗ, ΟΤΕ, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο) εντός του 2011.
Χθες ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ Ζαν – Κλοντ Γιούνκερ αναφέρθηκε τόσο στο γερμανικό μοντέλο ιδιωτικοποιήσεων με την δημιουργία εταιρείας ειδικού σκοπού όσο και στην ανοδική αναθεώρηση του στόχου για τα έσοδα.
Πιο αναλυτικά μιλώντας στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel τόνισε πως θα χαιρέτιζε “τη δημιουργία από τους Έλληνες φίλους μίας υπηρεσίας ιδιωτικοποιήσεων ανεξάρτητης από την κυβέρνηση, στην οποία θα συμμετέχουν ξένοι εμπειρογνώμονες».
Όπως πρόσθεσε αυτή η υπηρεσία θα μπορούσε να εμπνευστεί από το γερμανικό μοντέλο της Treuhand την υπηρεσία που ανέλαβε την ιδιωτικοποίηση πολλών εταιρειών της πρώην Ανατολικής Γερμανίας μετά από την πτώση του Τείχους.
Γνωστοποίησε εξάλλου ότι τα έσοδα από το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων αναμένεται να είναι σημαντικά μεγαλύτερα από 50 δισεκατομμύρια ευρώ.
Την προώθηση του γερμανικού μοντέλου ιδιωτικοποιήσεων είχε αποκαλύψει το Έθνος την περασμένη Δευτέρα . Μάλιστα σύμφωνα με πληροφορίες η κυβέρνηση εξετάζει να προτείνει στην Αξιωματική Αντιπολίτευση να συμμετάσχει με εκπροσώπους της στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας.'
Σε αυτό θα υπάρχει και αντιπροσώπευση της τρόικας.
Ο κ. Γιούνκερ σημείωσε ακόμη πως οι Έλληνες πολιτικοί πρέπει να κάνουν μία μη-κομματική προσπάθεια να υποστηρίξουν δημόσια τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στις οποίες η Ελλάδα έχει δεσμευθεί να προχωρήσει.
Υπό τις συνθήκες αυτές κεντρικός άξονας του σχεδίου που ανακοινώνει η κυβέρνηση εντός των ημερών είναι, η πώληση τουλάχιστον μιας μεγάλης εισηγμένης επιχείρησης μέχρι τη σύνοδο κορυφής του Ιουνίου (23 – 24 Ιουνίου) και η ανακοίνωση σαφούς χρονοδιαγράμματος με επίσπευση των κινήσεων για μεγάλες εισηγμένες, ώστε να επιδείξει αποφασιστικότητα στην προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων έστω και στο παρά πέντε. Όπως επισημαίνουν οικονομικοί αναλυτές οι όποιες ανακοινώσεις γίνουν για το σχέδιο αποκρατικοποιήσεων, δεν θα επιτύχουν θετικό αντίκτυπο στην αγορά εάν δεν περιλαμβάνουν γρήγορα, ενδεχομένως μέσω ΧΑ, μια ή και δύο κινήσεις – έκπληξη στα μεγάλα φιλέτα (ΤΤ, ΟΠΑΠ, ΔΕΗ). Για τον ΟΤΕ πάντως οι περισσότεροι έχουν προεξοφλήσει πώληση τουλάχιστον του 10% ή και όλου του ποσοστού άμεσα.
========================================

Στο σημείο μηδέν τα swaps της ΔΕΗ
του Μιχάλη Καϊταντζίδη

Στο σημείο μηδέν βρίσκεται η υπόθεση των ανταλλαγών ενέργειας μεταξύ της ΔΕΗ και τρίτων παικτών, μέσω της οποίας θα επιχειρούνταν το άνοιγμα της αγοράς στη λιγνιτική παραγωγή, θέμα για το οποίο η Ελλάδα βρίσκεται στα πρόθυρα της παραπομπής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Μέχρι στιγμής, το βέβαιο είναι ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εμμένει στις μέχρι στιγμής αποφάσεις της, δηλαδή στην ουσία, που είναι λήψη μέτρων, με ευθύνη της Ελληνικής Κυβέρνησης, ώστε η κρατική υπερδεσπόζουσα εταιρεία, δηλαδή η ΔΕΗ, να περιορίσει τη συμμετοχή του σε ενεργειακούς πόρους, όπως ο λιγνίτης, τους οποίους μέχρι στιγμής εκμεταλλεύεται μονοπωλιακά.
Η ελληνική αντίδραση ως συνήθως, εστιάζεται στην επιλογή τρόπων που θα τηρήσουν το γράμμα των υποχρεώσεων, αλλά στην ουσία δεν θα επιφέρουν καμία αλλαγή στο σημερινό καθεστώς. Έτσι επιλέγηκε η ανταλλαγή ηλεκτρικής ενέργειας (energy swaps) που παράγει η ΔΕΗ, με άλλες εταιρείες, κατά προτίμηση τρίτων χωρών, οι οποίες διαθέτουν αντίστοιχες μονάδες.
Θεωρητικά ένα παρόμοιο σχήμα θα μπορούσε να έχει την αποδοχή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, καθώς θα επιτρέψει την είσοδο στην ελληνική αγορά και άλλων παικτών, οι οποίοι θα μπορούν να διαπραγματεύονται τις ποσότητες αυτές στην ημερήσια αγορά, ή και με επιλέγοντες πελάτες. Ωστόσο στην εικονική εφαρμογή του συστήματος φάνηκε ότι η διαδικασία αυτή από την μεριά της ΔΕΗ αντιμετωπίζεται ως μία λογιστική διαδικασία.
Δηλαδή ως διαχείριση της διαφοράς τιμής, ενός προϊόντος που παράγουν δύο εταιρείες σε διαφορετικές αγορές, όπως επισημαίνει στο euro2day παράγων της ενεργειακής αγοράς. Όταν δε ρωτήθηκε άλλος παραγωγός στην Ελλάδα, αν τον ενδιέφερε επιχειρηματικά να συμμετάσχει στη διαδικασία των energy swaps, απάντησε ότι η δουλειά που ξέρει είναι η παραγωγή και εμπορία ηλεκτρικής ενέργειας και όχι η διαχείριση χρηματιστηριακών παραγώγων.
Σύμφωνα με τον καθηγητή του ΕΜΠ και πρώτο πρόεδρο της ΡΑΕ, Παντελή Κάπρο, αυτό στο οποίο θα έπρεπε να στοχεύει τόσο η Κυβέρνηση, όσο και η ΔΕΗ ως σύνολο, είναι η διαμόρφωση συνθηκών ανταγωνισμού στην ελληνική ενεργειακή αγορά, η οποία θα λειτουργεί υπέρ των καταναλωτών και υπέρ της ανάπτυξης.
Η άποψη του ίδιου για τα swaps είναι ότι όχι μόνο δεν βοηθούν στην επίλυση του προβλήματος, που είναι η πρόσβαση περισσότερων παικτών σε λιγνίτη και νερά, ώστε να αναπτυχθεί ο ανταγωνισμός, αλλά αφαιρούν και υπεραξίες από τη ΔΕΗ.
Υποστηρίζει δηλαδή ο κ. Κάπρος ότι με τον τρόπο αυτό, η ΔΕΗ, θα υποχρεωθεί να παραχωρήσει μέρος της διαφοράς μεταξύ της οριακής τιμής του συστήματος (χονδρική τιμή) για κάθε μεγαβατώρα και της τιμής παραγωγής των λιγνιτικών ή των υδροηλεκτρικών, σε αυτόν με τον οποίο θα ανταλλάξει ενέργεια και την οποία δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι μπορεί να αντισταθμίσει μέσω της ανταλλαγής σε άλλη χώρα, λόγω των διαφορετικών συνθηκών που επικρατούν εκεί.
Το μοντέλο που προτείνει ο κ Κάπρος, και το οποίο έχει ήδη κοινοποιήσει στο ΥΠΕΚΑ, είναι η διαμόρφωση μίας προθεσμιακής αγοράς με δικαίωμα προαίρεσης. Δηλαδή να μπορεί ο ανεξάρτητος παίκτης να διαμορφώνει ένα χαρτοφυλάκιο με ποσότητα ενέργειας (μεγαβατώρες) από λιγνιτικά και υδροηλεκτρικά, την οποία θα διαθέτει στη συνέχεια σε πελάτες, μέσω διμερών συμβολαίων.
Παρόμοιο σύστημα είχε προτείνει ο ίδιος το 2002 ως πρόεδρος της ΡΑΕ, ενόψει της μεθοδολογίας που θα επιλέγονταν για τη λειτουργία της ημερήσιας αγοράς. Ωστόσο η πρότασή του βρέθηκε αντιμέτωπη με τη ΔΕΗ, διοίκηση και συνδικάτο και τελικά επελέγη η μέθοδος του pool, η οποία εφαρμόζεται συμπτωματικά στις ευρωπαϊκές χώρες που ειρωνικά αποκαλούνται PIGS.
Εν πάση περιπτώσει, σε τεχνοκρατικό επίπεδο, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δεν πρόκειται να αποδεχτεί μεθοδολογία ανταλλαγών ενέργειας, που θα φαλκιδεύει τη βασική αρχή που έχει θέσει, δηλαδή πρόσβαση τρίτων σε παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη.

Πώληση μονάδων;

Ωστόσο, οι χρονικοί περιορισμοί που έχει θέσει παρέρχονται, και η απραξία είναι πλήρης. Σύμφωνα με αυτούς που παρακολουθούν από κοντά την υπόθεση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένει την επικύρωση του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού προγράμματος και την οριστικοποίηση του καταλόγου των προς αποκρατικοποίηση εταιρειών, προκειμένου να επαναπροσδιορίσει χρονοδιαγράμματα για τη ΔΕΗ.
Ωστόσο, μέχρι στιγμής, σε επίπεδο Επιτροπής η συμμόρφωση της ΔΕΗ με το κοινοτικό καθεστώς, αποτελεί προτεραιότητα, ενώ η είσοδος στρατηγικού επενδυτή, ή οποιαδήποτε άλλη μορφή ιδιωτικοποίησης έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Για το άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρισμού στην Ελλάδα, η Επιτροπή έχει δεχτεί έντονες πιέσεις από ευρωπαϊκές ενεργειακές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, όπως η ιταλική Edison.
O αντιπρόεδρος της τελευταίας Ρομπέρτο Πότι, μιλώντας την περασμένη Πέμπτη στο συνέδριο του Economist, τόνισε με έμφαση ότι «το μερίδιο της ΔΕΗ είναι σήμερα από τα υψηλότερα στην ΕΕ, και η διαδικασία ιδιωτικοποίησης της μπορεί να οδηγήσει σε ένα υβριδικό (κρατικό- ιδιωτικό) μονοπώλιο της αγοράς, λειτουργώντας σε βάρος της απελευθέρωσης».
Ο ίδιος, μιλώντας με δημοσιογράφους, δεν απέκρυψε το γεγονός, ενώ όπως τόνισε, δε νοείται απελευθερωμένη αγορά, με πρόσβαση μίας μόνο εταιρείας, σε φθηνές ενεργειακές πηγές, όπως ο λιγνίτης και το νερό, καθώς οι υπόλοιποι παίκτες της αγοράς, δεν μπορούν να την ανταγωνιστούν.
Όσο για το τι θα γίνει στο άμεσο μέλλον, οι περισσότεροι παράγοντες της διαβλέπουν ότι η πώληση λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, θα έρθει σύντομα στο προσκήνιο. Την άποψη αυτή στηρίζουν στο ότι τα μοντέλα ανταλλαγής ενέργειας, έτσι όπως τα σκέφτεται η ΔΕΗ, δεν καλύπτουν τους όρους για πραγματικό άνοιγμα της αγοράς και στο μόνο που απαντούν, είναι η εφεύρεση μίας κομπίνας για να ξεγελάσουμε την ΕΕ, όπως λέει στο euro2day, πανεπιστημιακός με μεγάλη εμπειρία στο θέμα.
Η προοπτική πώλησης μονάδων της ΔΕΗ, που έχει ήδη τεθεί στο μνημόνιο Ελληνικής Κυβέρνησης-Τρόϊκας ως λύση, θα ικανοποιεί ταυτόχρονα το ένα ζητούμενο που είναι η κάποιας μορφής ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, σε συνδυασμό με το ζητούμενο για την ΕΕ, που είναι το άνοιγμα της αγοράς λιγνίτη, αφού η λιγνιτική παραγωγή δεν θα ανήκει μόνο στη ΔΕΗ.
Αυτό μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους, είτε δηλαδή με πώληση μόνο συγκεκριμένων μονάδων, ή μονάδων με λιγνιτορυχεία, ή δημιουργία μικτών σχημάτων ΔΕΗ-τρίτων, στα οποία η ΔΕΗ θα έχει μειοψηφικό ποσοστό.
http://www.euro2day.gr
======================================

Δεν υπάρχουν σχόλια: