Πιρούνια έξω λοιπόν…
Όλα τα «όπλα» επιστρατεύουν κυβέρνηση, συνδικαλιστές και υποψήφιοι «γαμπροί» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας για το μεγάλο φαγοπότι που θα ακολουθήσει μετά την οποιαδήποτε μορφή απελευθέρωσης.
Αν και τα πράγματα σχετικά με το μοντέλο που θα ακολουθήσει η κυβέρνηση παραμένουν θολά, όσοι ενδιαφέρονται να αποκτήσουν πρόσβαση στο ελληνικό σύστημα βρίσκονται σε πλήρη ετοιμότητα και μάλιστα έχουν φροντίσει να αποκτήσουν προσβάσεις τόσο σε πολιτικό επίπεδο όσο και στον επικοινωνιακό τομέα.
Παράλληλα έχουν ήδη ενημερωθεί για τις νομικές και οικονομικές παραμέτρους των περιπτώσεων που τους ενδιαφέρουν, ενώ έχουν κάνει και τις διερευνητικές επαφές με Έλληνες επιχειρηματίες, που τους θέλουν ως συμμάχους, μια και είναι γνώστες της ελληνικής πραγματικότητας.
Από την άλλη, η κυβέρνηση επιχειρεί να εξομαλύνει την ένταση που η ίδια πυροδότησε όλο το προηγούμενο διάστημα, με τη διαρροή πληροφοριών και σχολίων, ώστε να πληγεί η αξιοπιστία των συνδικαλιστών, εν όψει των μεγάλων αποφάσεων που θα επιχειρήσει να υλοποιήσει.Η τακτική αυτή, ωστόσο, προς το παρόν αποδίδει ιδιαίτερα πενιχρά αποτελέσματα, χωρίς να είναι σίγουρο το ότι δεν θα γυρίσει μπούμερανγκ στους ίδιους τους εμπνευστές της.
Ωστόσο όλοι όσοι υπερασπίζονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο την πώληση ποσοστού ή κομματιών της ΔΕΗ σε ιδιώτες προσπαθούν να κρύψουν μία πολύ μεγάλη και αντικειμενική πραγματικότητα: η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα είναι ήδη απελευθερωμένη και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό.
Το «πρόβλημα» είναι πως σε αυτή την αγορά δεν έχουν το πάνω χέρι οι ιδιώτες ή τουλάχιστον δεν μπορούν προς το παρόν να διαμορφώσουν εκείνες τις συνθήκες του ανταγωνισμού που θα τους αποδώσουν τεράστια κέρδη.
Σε ιδιώτες
Τα πράγματα είναι πολύ απλά: οι ιδιωτικές μονάδες που έχουν κατασκευαστεί ή βρίσκονται στη φάση της ολοκλήρωσης αντιστοιχούν στο περίπου 22% της εγκατεστημένης ισχύος στη χώρα μας. Με άλλα λόγια, το ένα πέμπτο της αγοράς ανήκει σε ιδιώτες, χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Επιπλέον σχεδόν το 48,5% της ΔΕΗ ανήκει ήδη σε ιδιώτες, έπειτα από τις τρεις μετοχοποιήσεις που έγιναν την προηγούμενη δεκαετία. Αυτό σημαίνει πως ο κρατικός έλεγχος στην αγορά περιορίζεται ακόμη περισσότερο και είναι σαφώς κάτω από το μισό, παρά τις αντίθετες απόψεις που εκφράζουν όλοι οι οπαδοί (ακόμη και οι φανατικοί) του νεοφιλελευθερισμού. Η διάθεση ενός πρόσθετου πακέτου μετοχών, είτε σε στρατηγικό επενδυτή είτε στο χρηματιστήριο, εν τω μεταξύ, αποτελεί μέρος ενός μεγάλου «παιχνιδιού», που έχει αρχίσει εδώ και μήνες κι αφορά τους λιγνίτες. Η Κομισιόν (κυρίως) και η τρόικα πιέζουν τη χώρα μας να προχωρήσει στο άνοιγμα των κοιτασμάτων σε ιδιώτες, ώστε – λένε – να υπάρξει ανταγωνισμός. Σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει η ΔΕΗ να πουλήσει παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη (που είναι πολύ φθηνότερη από άλλα καύσιμα) σε ποσοστό που μπορεί να φτάσει έως και το 40%.
Τα δύο μέτωπα της κυβέρνησης
Το μεγάλο θέμα που προκύπτει είναι πως τώρα η κυβέρνηση εμφανίζεται να θέλει να προστατεύσει τα συμφέροντα και τις θέσεις της κρατικής επιχείρησης, αν και όλο το προηγούμενο διάστημα έκανε ό,τι της έλεγαν οι ξένοι ελεγκτές μας. Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά στις αρχές της εβδομάδας, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου – σε συνεννόηση προφανώς με την Τίνα Μπιρμπίλη – έστειλε επιστολή στην Κομισιόν, ζητώντας να μην επιμένουν στην πώληση λιγνιτικής παραγωγής, εφόσον η κυβέρνηση προχωρήσει στη διάθεση ποσοστού μετοχών της ΔΕΗ. Με άλλα λόγια τους ζήτησε το αυτονόητο… Είναι δυνατόν να γίνουν και τα δύο; Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα διπλό απεργιακό μέτωπο, καθώς αρχίζουν οι κινητοποιήσεις στη ΔΕΗ, ενώ επαναλαμβάνεται η απεργία στα ΕΛΠΕ. Οι δύο απεργίες δεν έχουν σχέση μεταξύ τους, καθώς η πρώτη έχει να κάνει με την προσπάθεια (ή την πρόθεση) αποκρατικοποίησης, ενώ η δεύτερη έχει αίτημα την υπογραφή συλλογικής σύμβασης.
Ωστόσο το κλίμα που διαμορφώνεται συνολικά στον ενεργειακό αλλά και στον εργατικό χώρο είναι ιδιαίτερα δυσμενές για την κυβέρνηση, πολύ περισσότερο όταν οι κινητοποιήσεις πραγματοποιούνται με πρωτεργάτες στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που δείχνουν να μπαίνουν μπροστά για να αποτρέψουν τα χειρότερα για τη δουλειά τους και τους συναδέλφους τους…
Όσον αφορά την πραγματική βάση διεκδίκησης των αιτημάτων τους, όπως για παράδειγμα το θέμα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων της ΔΕΗ, παράγοντες της ενεργειακής αγοράς, με πολυετή γνώση του θέματος, επιβεβαίωναν μέχρι κεραίας το ρεπορτάζ του «Π», όπως δημοσιεύθηκε την προηγούμενη εβδομάδα.
Σε κάθε περίπτωση οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες από την επόμενη εβδομάδα. Τα ενεργειακά «όπλα», ούτως ή άλλως, είναι παρά πόδα…
http://www.topontiki.gr/article/16573
======================================
Βαρύ κλίμα στο συνδικαλιστικό του ΠΑΣΟΚ
Με αφορμή το πόρισμα Ρακιντζή για τη ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ που αναφέρει ατασθαλίες, αναμένεται εσωτερική αναδιάρθρωση στην ΠΑΣΚΕ
Της Χριστινας Kοψινη
«Καλά, εμείς τι είμαστε που δεν μιλάμε, οι Φιλιππινέζες και αυτός είναι ο ήρωας;» Η μπηχτή, υπό μορφήν... ερωτήματος, κατά του συνδικαλιστή της ΓΕΝΟΠ- ΔΕΗ κ. Ν. Φωτόπουλου είναι εξόχως ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί στο εσωτερικό των συνδικαλιστικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Η βολή ερρίφθη σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα, με πρωτοβουλία του προέδρου της ΓΣΕΕ και με αφορμή το μεσοπρόθεσμο σχέδιο της κυβέρνησης για την ιδιωτικοποίηση δημόσιων επιχειρήσεων και ειδικότερα της ΔΕΗ. Ωστόσο, κληθείς στη συνάντηση, ο κ. Ν. Φωτόπουλος προτίμησε να απέχει προετοιμάζοντας, όπως σχολίαζαν οι σύντροφοί του, την εμφάνιση του σε... τηλεοπτική εκπομπή αργότερα το ίδιο εκείνο βράδυ.
«Τι να πούμε κι εμείς με τις 120 απολύσεις στην Cosmote και τις 150 στον Γερμανό, όταν τις επιβάλλει ο βασικός μέτοχος που είναι ιδιώτης;». Και «τι να κάνουμε στα ΕΛΤΑ, όταν το μαγαζί είναι στο κόκκινο, ανεξάρτητα από τα κέρδη που εμφανίζει;» αναρωτήθηκε άλλο στέλεχος της ΠΑΣΚΕ. Αλλά και στον ΟΛΠ «όπου οι δουλειές τα Σαββατοκύριακα έπεσαν κατακόρυφα, τι να κάνουμε, να σηκώσουμε ξανά τα λάβαρα;» Εξαλλος φέρεται ότι ήταν και ο συνδικαλιστής της ΕΥΔΑΠ. «Κρατικό μονοπώλιο είναι η επιχείρηση, αλλά δεν μπορούμε να κόψουμε το νερό από τον κόσμο» είπε στην ίδια σύσκεψη. «Αμφιβάλλω αν στο δίλημμα να παραμείνει δημόσια επιχείρηση η ΔΕΗ αλλά με δραστική μείωση των μισθών, οι συνδικαλιστές θα επέλεγαν το πρώτο» ανέφερε άλλο στέλεχος της ΓΣΕΕ.
Η δυστοκία για ανάληψη δράσης, έστω και σε επίπεδο προειδοποιήσεων όπως αυτή που αναπτύσσει η ΓΕΝΟΠ, είναι η μία όψη των πραγμάτων. Αλλωστε, όλοι αναγνωρίζουν ότι ο κλοιός της δυσπιστίας απέναντι στον επίσημο συνδικαλισμό σφίγγει ολοένα και περισσότερο. Η αναγνώριση της κρίσης αξιοπιστίας, αλλά και η δυσκολία να πειστεί η κοινωνία για εναλλακτικές λύσεις δημιουργούν μια γενική αδράνεια σε όλες τις βαθμίδες των συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Σήμερα, η εικόνα που φαίνεται ότι έχουν μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις μοιάζει περισσότερο με τον αντίλαλο της φωνής που έσβησε. Ο παρεμβατικός τους ρόλος υπερεκτιμάται. Αλλωστε, η αναγωγή τους σε αντίπαλο δέος προσφέρεται ως ένα βολικό άλλοθι για τις καθυστερήσεις και τις σοβαρές αδυναμίες που επιδεικνύει η κυβέρνηση στη φάση που πρέπει να περάσει από τη θεωρία στην πράξη εφαρμογής των νόμων. Οσο και αν προβάλλεται η ΓΕΝΟΠ ως το βασικό εμπόδιο για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, η αλήθεια είναι ότι το συνδικαλιστικό υφίσταται περισσότερο με τη μορφή απροσανατόλιστων σποραδικών κινήσεων και όχι ως δυναμική κινήματος.
Η ήττα είναι ιστορικής σημασίας και αφορά πρωτίστως όλα τα συνδικάτα που λειτούργησαν από το 1981 και μετά ως «ιμάντες» μεταβίβασης κομμάτων ή κυβερνήσεων. Η τάση αυτή αναμένεται να ενισχυθεί όσο οι μεγάλες κλαδικές οργανώσεις και τα εργατικά κέντρα δεν αναπροσαρμόζονται στις μεταμορφώσεις που δέχεται ο πυρήνας της εργασίας με τις νέες ευελιξίες και την αυξανόμενη ανεργία και όσο καθυστερεί η εμφάνιση άφθαρτων προσώπων και γνήσιων μορφών αντιπροσώπευσης. Βεβαίως, τα πρόσωπα που δέσποσαν επί μια εικοσαετία ή και περισσότερο στους χώρους των ΔΕΚΟ επιδεικνύουν μια ιδιάζουσα συνδικαλιστική μακροβιότητα και, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, αρνούνται να αποχωρήσουν πριν από τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού τους δικαιώματος.
Ομως, το πόρισμα Ρακιντζή αποδεικνύει ότι η παρατεταμένη παραμονή θα έχει και κόστος αν κρίνουμε και από τον φάκελο που εστάλη προχθές από τη Γενική Γραμματεία Κοινωνικής Ασφάλισης στον αρμόδιο εισαγγελέα. Στα στοιχεία περιέχονται παράνομες παραλείψεις μη καταβολής ΦΠΑ από νοσήλια σε κλινικές και σε διαγνωστικά κέντρα, καθώς και εικονικά τιμολόγια και ψευδή οικονομικά στοιχεία. To γεγονός ότι στην υπόθεση αυτή εμπλέκονται, εκ της θέσεώς τους ως μέλη των διοικήσεων, επώνυμοι ή λιγότερο γνωστοί συνδικαλιστές των ΔΕΚΟ και των τραπεζών, κυρίως από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ και δευτερευόντως από τη Ν. Δ., δεν πρόκειται να ξαφνιάσει κανέναν. Ωστόσο, η κίνηση αυτή προεξοφλεί εσωτερική αναδιάρθρωση στο συνδικαλιστικό του ΠΑΣΟΚ.
======================================
Βαρίδι το ταμείο προσωπικού για τη μετοχοποίηση της ΔΕΗ
Του Αντώνη Βασιλόπουλου
Σε μεγάλο αγκάθι για την περαιτέρω μετοχοποίηση της ΔΕΗ εξελίσσεται το ασφαλιστικό ταμείο του προσωπικού της (ΟΑΠ - ΔΕΗ): φέτος θα επιχορηγηθεί με 604 εκατ. ευρώ, προκειμένου να χορηγήσει συντάξεις και να καλύψει τους κλάδους υγείας και πρόνοιας των εργαζομένων στην επιχείρηση.
Στο παραπάνω ποσό δεν υπολογίζονται οι 2.000 αιτήσεις για χορήγηση εφάπαξ που εκκρεμούν, για τα οποία θα χρειαστούν 150 εκατ. ευρώ. Για τη χορήγηση συντάξεων απαιτούνται επιπλέον 424 εκατ. ευρώ και άλλα 180 εκατ. ευρώ για την υγεία-πρόνοια και την επικουρική ασφάλιση.
Το ιδιότυπο καθεστώς ασφάλισης στον εργοδότη που πέτυχε η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ το 1999 με το νόμο 2773/99 τείνει να μεταβληθεί σε μεγάλο βραχνά για την κυβέρνηση, καθώς οι εργαζόμενοι σήμερα αποτιμούν την περιουσία του Οργανισμού Ασφάλισης Προσωπικού ΔΕΗ (ΟΑΠ - ΔΕΗ) στα 13 δισ. ευρώ.
Τα χρήματα αυτά αναλογούσαν σε εισφορές και κατακρατήθηκαν από την επιχείρηση, που τα χρησιμοποίησε σε επενδυτικά σχέδια επί μία και πλέον δεκαετία. Μάλιστα, η ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ απειλεί με προσφυγή στα διεθνή δικαστήρια σε περίπτωση υποεκτίμησης του συγκεκριμένου ποσού. Το ποσό αυτό αθροίζεται από τις ασφαλιστικές ρυθμίσεις των τελευταίων 50 χρόνων και αναφέρεται σε αναλογιστική μελέτη των εταιρειών Prudential και Wyatt.
Στην πρώτη μελέτη, που συντάχθηκε το 1995 και έγινε δεκτή από τη ΔΕΗ και το Υπουργείο Ανάπτυξης, τα ενσωματωμένα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων είχαν οριστεί σε 3,9 δισ. ευρώ. Το 2000 ανήλθαν σε 9,1 δισ. ευρώ, το 2005 σε 10,8 δισ. ευρώ και το 2007, με την τελευταία επικαιροποίηση που έγινε με αφορμή το ασφαλιστικό, εκτιμήθηκαν σε 11,9 δισ. ευρώ. Με τους υπολογισμούς αυτούς, κύριοι μέτοχοι της ΔΕΗ εμφανίζονται οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι της επιχείρησης.
Τα ίδια κεφάλαια της επιχείρησης ανέρχονται σε 6,7 δισ. ευρώ σήμερα, ενώ η κεφαλαιακή της αποτίμηση σε 2,6 δισ. ευρώ, με το Δημόσιο να ελέγχει το 51% των μετοχών και τα ασφαλιστικά ταμεία 3,8%. Τις επόμενες ημέρες η ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ θα προχωρήσει στην κατάθεση ομαδικών αγωγών κατά του Δημοσίου, ζητώντας αυτά τα ενσωματωμένα ασφαλιστικά κεφάλαια και, κατ’ επέκταση, τον έλεγχο της ΔΕΗ. Τα νομικά κείμενα έχουν καταρτιστεί και αναμένονται τα επικαιροποιημένα στοιχεία των αναλογιστών. Τώρα θα ζητηθούν αναδρομικά τα αποθεματικά των παρακρατημένων εισφορών, αλλά και των πόρων που προβλέπονταν υπέρ του ΟΑΠ στη μετοχοποίηση του 2001.
Πώς στήθηκε ο ΟΑΠ - ΔΕΗ
Το 1999, με τον νόμο 2773, η κυβέρνηση κατάργησε το σύστημα αυτασφάλισης του προσωπικού και ίδρυσε το Ταμείο Ασφάλισης Προσωπικού (ΟΑΠ - ΔΕΗ), προκειμένου να εισαχθεί η ΔΕΗ στο χρηματιστήριο χωρίς το βάρος των συντάξεων του προσωπικού.
Προκειμένου να επιτευχθεί η μετοχοποίηση με τη συναίνεση των εργαζομένων, αλλά και να απεμπλακεί η ΔΕΗ από τις εισφορές των εργαζομένων που είχαν ενσωματωθεί στην περιουσία της, δημιουργήθηκε ο ΟΑΠ - ΔΕΗ. Και το κράτος ανέλαβε την ασφάλιση, τις συντάξεις και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των εργαζομένων, έναντι ποσού που υπολογίστηκε τότε με αναλογιστική μελέτη των εταιρειών Prudential - Wyatt στα 1,54 τρισ. δραχμές (4,5 δισ. ευρώ).
Επειδή το ποσό θεωρήθηκε υπέρογκο από την τότε κυβέρνηση, ο ν.2773 με το άρθρο 34 αναφέρει ρητά ότι: το κράτος αναλαμβάνει να επιδοτεί το Ταμείο της ΔΕΗ από τον προϋπολογισμό, έναντι του χρέους της προς τους ασφαλισμένους.
Το ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσον ο υπολογισμός του χρέους προς τους ασφαλισμένους από τις δύο εταιρείες είναι σωστός. Το γεγονός ότι η ΔΕΗ χρηματοδότησε τη μελέτη και καθόρισε τις παραμέτρους πάνω στις οποίες βασίστηκε, δημιουργεί αμφιβολίες για την αντικειμενικότητά της.
Το ποσό των 4,5 δισ. που υπολογίστηκε από τη μελέτη μοιάζει μάλλον υπερβολικό, αν συγκριθεί με τη χρηματιστηριακή αξία της ΔΕΗ, που σήμερα ανέρχεται σε 2,8 δισ. ευρώ. Δηλαδή, το χρέος προς τους ασφαλισμένους ξεπερνάει κατά πολύ τη σημερινή αξία της εταιρείας.
============================================
Πράσινα αλόγα και μαύρα πρόβατα. (όλη η αλήθεια για την ΔΕΗ και τις αποκρατικοποιήσεις “μη στρατηγικής σημασίας”)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου