Τι αλλάζει για εργοδότες και εργαζομένους

Στρεβλώσεις έκλεισαν τη λιανική αγορά ρεύματος
Το σκεπτικό της απόφασης του ΣτΕ που δικαιώνει τους δύο ιδιώτες παρόχους

Ρεπορτάζ: Γιώργος Φιντικάκης
Δικαίωσή τους σχετικά με τις στρεβλώσεις που επικρατούν στην αγορά λιανικής του ρεύματος θεωρούν οι εταιρείες Energa και Hellas Power την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που αφορά μία από τις σημαντικότερες καταγγελίες τους, ότι κακώς ο ΔΕΣΜΗΕ τις χρέωνε υπηρεσίες κοινής ωφέλειας για τα έτη 2009-2010-2011, με συνέπεια ο τελευταίος να υποχρεούται να τους καταβάλει 70 εκατ. ευρώ.
Με τον όρο «υπηρεσίες κοινής ωφέλειας» εννοούμε το ποσό που υποχρεούνται να καταβάλλουν μέσω των τιμολογίων του ρεύματος όλοι οι καταναλωτές της χώρας για να επιδοτήσουν στην ουσία τα χαμηλά τιμολόγια - κάτω του κόστους - με τα οποία για κοινωνικούς λόγους διαθέτει η ΔΕΗ το ρεύμα στα νησιά. Τόσο η Energa (μετονομάστηκε Κέντορ) όσο και η Hellas Power (σήμερα Νέα Εφαρμογή) είχαν προσφύγει στο ΣτΕ και στην Κομισιόν το καλοκαίρι του 2010, ζητώντας να ακυρωθεί η υπουργική απόφαση με την οποία καθορίστηκε η μεθοδολογία υπολογισμού των χρεώσεων αυτών, θεωρώντας ότι είναι υπέρογκες και ότι ο τρόπος υπολογισμού τους είχε γίνει με στοιχεία που παρείχε αποκλειστικά η ΔΕΗ.
Επίσης, και αυτό είναι το κυριότερο, οι εταιρείες υποστήριζαν ότι η επιβολή τους θα ήταν νόμιμη μόνον εφόσον κάθε εταιρεία που υποχρεούται να τις καταβάλλει είχε πρόσβαση στην αγορά των νησιών, δηλαδή στην κατηγορία καταναλωτών υπέρ των οποίων επιβάλλονται και επομένως μπορούσε να αντλήσει και τα σχετικά οφέλη.
Το ΣτΕ έκρινε πως μέχρι σήμερα δεν έχει εκδοθεί ο Κώδικας Διαχείρισης Μη Διασυνδεδεμένων Νησιών, γεγονός που σημαίνει ότι δεν μπορεί να δοθεί άδεια προμήθειας ρεύματος στα νησιά σε άλλη εταιρεία, παρά μόνο στη ΔΕΗ, η οποία εξακολουθεί να διατηρεί το μονοπώλιο στη συγκεκριμένη αγορά. Οσο για το πρώτο αίτημα των δύο εταιρειών, το ΣτΕ έκρινε ότι «οι προσβαλλόμενες υπουργικές αποφάσεις προσκρούουν στην ευρωπαϊκή νομοθεσία σχετικά με τους κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας».
Κατάληψη από ΓΕΝΟΠ. Κατάληψη στο γραφείο του υπουργού Περιβάλλοντος Γ. Παπακωνσταντίνου πραγματοποίησε χθες για αρκετές ώρες η ΓΕΝΟΠ, με αίτημα να αποσυρθεί η διάταξη από την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που ενέκρινε το Υπουργικό Συμβούλιο τον Δεκέμβριο (και έρχεται προς κύρωση στη Βουλή σήμερα), η οποία αφορά τη δυνατότητα του Δημοσίου να πουλήσει μερίδιο στα δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρισμού. Πρόκειται για κοινοτική επιταγή και περιλαμβάνεται στο πακέτο των αλλαγών που ζητεί η τρόικα. Πάντως, ο κ. Παπακωνσταντίνου επανέλαβε την πρόθεση της κυβέρνησης να διατηρήσει τον δημόσιο έλεγχο των δικτύων ηλεκτρισμού (δηλαδή το 51%) σε όποια διαδικασία αποκρατικοποίησης.
===================================
Τι αλλάζει για εργοδότες και εργαζομένους

Ο εργατολόγος κ. Τάσος Πετρόπουλος εξηγεί στο «Κέρδος»:
- Με τον όρο «μετενέργεια» έως τώρα οι όροι των ΣΣΕ εξακολουθούσαν να έχουν άμεση και αναγκαστική ισχύ (ισχύ νόμου, δηλαδή) για ένα 6μηνο μετά τη λήξη των ΣΣΕ και μετά την παρέλευση του 6μήνου, οι όροι αυτοί ενσωματώνονταν στις ατομικές συμβάσεις εργασίας και αποτελούσαν περιεχόμενό τους, που μπορεί να τροποποιηθεί μόνο με τη συγκατάθεση του κάθε εργαζομένου [«μετενέργεια», με τη στενή έννοια]. Με τα νέα μέτρα όσοι εργαζόμενοι σήμερα αμείβονται με βάση τις κλαδικές ΣΣΕ, 3 μήνες μετά τη λήξη της διάρκειάς τους ή την καταγγελία τους από τις εργοδοτικές οργανώσεις, θα χάνουν το κατώτατο επίπεδο προστασίας των κλαδικών όρων και ως νέο «κατώφλι» των όρων εργασίας τους θα τίθεται η εθνική γενική ΣΣΕ (για όσο χρονικό διάστημα θα ισχύει). Οσοι εργαζόμενοι προσληφθούν μετά το 3μηνο, θα λαμβάνουν τον κατώτατο βασικό μισθό της ΕΓΣΣΕ, υπό την προϋπόθεση ότι θα αυτή θα συνεχίσει να υπάρχει.

- Η μείωση στον κατώτατο μισθό (την αποτελεσματικότητα της οποίας στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας αμφισβητούν πλέον ανοιχτά ακόμη και οι πιο ακραία νεοφιλελεύθεροι οικονομολόγοι) θα συμπαρασύρει σειρά επιδομάτων και όσων αμείβονται με αποδοχές υπέρτερες του κατώτατου μισθού, αλλά ακόμη και τα επιδόματα ανεργίας (που υπολογίζονται με βάση τον κατώτατο μισθό), εξωθώντας ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας στην απόλυτη εξαθλίωση και εν τέλει τον κοινωνικό αποκλεισμό. Η μείωση εγείρει και νομικό ζήτημα, καθώς πλήττεται καίρια ο σκληρός πυρήνας των άρθρων 22 παρ. 2 και 23 παρ. 1 του Συντάγματος, των υπερνομοθετικής ισχύος διεθνών συμβάσεων εργασίας 98 και 154 αλλά και του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη, που κατοχυρώνουν τη συλλογική αυτονομία (το ίδιο συμβαίνει και με τη νομοθετική κατάργηση κανονισμών εργασίας σε ΔΕΚΟ και τράπεζες, με τους οποίους διασφαλιζόταν το δικαίωμα των εργαζομένων τους να μην στερούνται χωρίς λόγο την εργασία τους).
=====================================